Urkerstraat te Lemmer
Nr 20 fam Drenth, waterpolitie
Nr 22 fam Eilers
Nr 23 fam. van Asselt, directeur chr LTS in Lemmer
Nr 24 fam de Graaf, onderwijzer op de Dam
Nr 25 fam.Bakker
Nr 26 fam Rottiné, zwarte Lolle
Nr 27 fam van der Berg, kledingzaak in de Schans?
Nr 28 fam Brondijk, onderwijzer Christelijke Lagere school
Nr 29 fam van der Hof
Nr 30 fam Hoekstra
Nr 31 fam Visser, visverkoper
Nr 32 fam Bootsma, drukkerij
Nr 33 fam Koehoorn, Piet en Pietje, timmerman
Nr 34 fam Hartstra
Nr 36 fam de Jong
Nr 35 fam Bus, later de Blaauw
Nr 37 fam Scheffer, Jan Klem
Nr 38 fam J. Coehoorn
Nr 39 fam van der Berg, postbode
Nr 40 fam Bergh
Nr 41 fam Smit, onderwijzer, omgekomen bij verkeersongeval
Nr 42 fam Scheffer
Nr 43 fam Hulzinga, conciërge openb Mulo, of zij de eerste bewoners waren?
Nr 44 fam Bijma
Nr 46 fam Hummel
Nr 48 fam Haagsma
- Aanvulling nummers van Janny Hadders-Brouwer: Op nr 1 Koert en Lena de Vries, nr 3 eerst Wolting, later Arend Rottiné, op nr 5 Gerrit Dam, later familie Feenstra (van Tjibbe), op nr 7 Van Asselt (leraar techn. school, later verhuisd naar de houtrijke woningen, zelfde blok als Cor), later Imke van Dijk en op nr 9 Anne Brouwer. Wij zijn daar als 1e bewoners in november '56 komen wonen.
Woningen nog in aanbouw 1957, achter de heer Atte Duiker op de foto de nr's 31 en 33
“Hier gaan wij naar toe, de houtrijke woningen”
Het verhuizen komt nu erg dichtbij. Het gaat van de Schans naar de Urkerstraat, nr. 31. Naar de z.g. houtrijke woningen. En dat zijn ze. Op naar de Zeebuurt! Och, voor een kind op mijn leeftijd stelt een dergelijke gebeurtenis niks voor. Ik kan mij er tenminste niets van herinneren. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Enfin. Cornelis, zoals ik toen nog heette, werd ook ingeladen en ergens anders weer uitgeladen en het leven ging weer verder. Een woning met een plat dak, 3 slaapkamers, en och heden, een echte douche, met warm stromend water. (Tenminste als je braaf je muntjes, kwartjes of guldens in de meter deed, ontdekte ik pas vele jaren later) Een woonkamer, een keuken, gescheiden door een glazen wand en een bijkeuken met een lavet. Een tuintje voor en een tuintje achter.
Wat een weelde, voor al die arbeiders die daar zijn komen wonen. Maar naar ik ook later pas ontdekte. Ja, wijsheid komt met de jaren. Het waren niet alleen maar arbeiders, nee! Schoolmeesters en zelfs directeuren van scholen kwamen er in deze straten en woningen te wonen.
Die woningen van die directeuren, althans enkele daarvan, waren wel iets groter dan die woning van ons. Zij hadden er een kantoortje naast. Maar toch! Heit en Mem op de voorste slaapkamer, met het zicht op de straat en wij, waarschijnlijk al zonder Frans, met z’n vieren 2 slaapkamers verdelen. Wij zagen uit over de weilanden, in de verte, links, het stoomgemaal en de Prinses Margriet sluis en rechts, de boerderij van Prins. En dan natuurlijk veel dichterbij, de trambaan.
Rechts de even nummers vanaf dacht ik nr 20 en links nog net nr 3 29, 31 en 33 en volgend blok
Weidsheid met boer Prins 1958
Uitzicht op boerderij Prins.
Een nieuwe wereld, die uiteraard in den beginne bestaat uit een stukje straat, maar voor mocht ik denk ik nog niet komen en dus enkele tuinen achter de woningen en tegen de trambaan geklemd. Nou ja tuinen kon je het toen nog niet noemen. Het waren kale stukken zand met daar tussen door de aangelegde paden naar de huizen toe. Direct naast ons op nummer 33 woonde de familie Koehoorn, met een K.
Deze ouders waren een stukje jonger dan mijn ouders en heten Piet en Pietsje, dat was in ieder geval makkelijk te onthouden. Verder bestond hun gezin toen uit, hun oudste dochter Boukje en twee zonen, Cor en Jan en de dit jaar net geboren dochter Nelleke. Cor was net even wat ouder dan ik en Jan net even jonger. De rest van de buurt zou ik pas in een later stadium wat beter leren kennen. Maar ze waren er natuurlijk wel in dit stukje Zeebuurt. Ik zal me dan ook eerst beperken tot het kleine stukje Urkerstraat waar wij woonden en de daarbij behorende directe buren.
Jan Koehoorn in kruiwagen en ik duwen 1958
Op de bijgevoegde tekening is te zien waar ik woonde, (zwarte stip) dat was in een blok van zes gezinnen.
Daarnaast aan dezelfde kant van de straat stond nog een blok van zes woningen. Tegenover ons blok ook weer een blok met 6 woningen. Dan net in de bocht tegenover een klein grasperkje stond nog een blokje van 4 woningen. Dat was de wereld waarin het leven van mij zich eind 1957 zich afspeelde. Wel zal ik alvast alle toenmalige buren even voorstellen. Ik moet er wel even bij vermelden dat alle genoemde kinderen toen nog niet allemaal waren geboren. Velen kwamen dus pas later in de buurt wonen.
In “ons” blok woonden de volgende gezinnen: Op nummer 23 woonde één van de directeuren van een school, de heer en mevrouw van Asselt. Met hun kinderen, de dochters Janny, Hennie, Ria en Marjo en hun zoon Jan.
De Heer van Asselt was zoals genoemd directeur van de Chr. LTS in Lemmer, helaas voor hem zat er aan zijn woning geen extra ruimte. Daarnaast op nummer 25 woonde de familie Bakker. Vader, moeder en dochter Bea (BB) en de zonen Klaas en Theo??? Op nummer 27 woonde de familie van der Berg, vader, moeder en de dochters Tinemarie, Sjoukje en Suzanne en zoon Wim. Op nummer 29 de familie van der Hof, vader, moeder en hun twee dochters Liesje en Marjon.
Achter, Urkerstraat 29-31-33.
Wij zelf dus op nummer 31 en op 33 de eerder genoemde familie Koehoorn die later nog behoorlijk werd uitgebreid met de dochters Aukje, Yvonne en de tweeling Tineke en Jeannette en daar tussen door zat nog zoon Rolf. Het blok tegenover ons werd bewoond door op nummer 20 de familie Drenth, de vader, (was werkzaam bij de waterpolitie) moeder en hun twee zonen Jan en Roel. Daarnaast op nummer 22 de familie Eilers, vader Henk, moeder Johanne en de twee zonen Johan en Gerke. Daarnaast op nummer 24 de familie de Graaf, met hun 2 zonen Klaas Ruurd en Johan, hij was onderwijzer op de lagere school de Dam. Op nummer 26 woonde de familie Rottiné, vader Lolle, (zwarte Lolle) moeder Geeske en de kinderen Gerrit, Corry en Pieter.
Op 28 de familie Brondijk, vader, hij was docent (volgens mij bestond dat woord toen nog niet eens) op de Chr. Lagere school, moeder en hun kinderen Detty, Annie en Marten. En tenslotte op het hoekhuis op nummer 30, de familie Hoekstra, vader Siete en moeder Oppie met hun kinderen Akke en Trienus. Dan was er dus nog dat derde blok wat naast het onze stond aan dezelfde kant van de straat, alleen een stukje verder naar achteren. Zij hadden dus grotere voortuinen en kleinere achter tuinen.
Direct naast de steeg op nummer 35 woonde het al op leeftijd zijnde echtpaar Bus. Met hun zoon Tonni. Daarnaast op nummer 37, de familie Scheffer, vader Jan, ook wel bekend als Jan Klem, moeder Eefje en de kinderen Meta, Ada en Jan Klem junior. Daarnaast op nummer 39 de familie van der Berg, vader Jelle, was postbode, moeder en hun kinderen. De zoon Wopke en de dochters, Gretha, Fimja, Regina, Marietje, Ida, Hilda en Martha.
Op nummer 41 woonde weer een schoolmeester en wel Smit. Zij hebben er niet zolang gewoond, zij hadden een zoon, Geert en een dochter, Janneke, de vader is meen ik bij een ongeluk omgekomen en kort daarna zijn ze vertrokken. Op nummer 43, het hoekhuis, woonde de familie Hulzinga, Jan en Grietje met hun kinderen Rinskje, Jaap-Jan en Jan-Sipke. Vader Jan was conciërge op de Openbare Mulo en beheerder van het badhuis.
Zo dit zijn zo’n beetje de eerste bewoners van deze kleine gemeenschap waarin ik terecht was gekomen. Ik kan er hier en daar ietsje naast zitten, maar voor het verhaal maakt dat verder niet zoveel uit. Immers degenen die je je niet goed herinnerd hebben geen invloed gehad op wat je hebt beleefd en meegemaakt.
Vooreerst moest ik het alleen redden of met Sake. En dat ging best, ik werd veelal meegenomen op wandeltochten langs de trambaan en vermaakte me goed. We kregen ook onze eerste visite in ons nieuwe huis. Het was “tante” Gré, de evacué vanuit de oorlog, die nog steeds contact met ons onderhield.
De klok staat op de schoorsteen mantel en de nieuwe kolen kachel staat al klaar om ons door de winter heen te helpen. Oktober en november gaan voorbij en december komt in zicht. Sinterklaas en mijn verjaardag.
Trouwerij 1960 tussen nr 33 en 35
Spelen achter nr 33, mei 1958
De tram richting Follega 1959
De tram in mei 1958
Op de trambaan wandelen, 1958
Urkerstraat houtrijke woningen
Urkerstraat met weids uitzicht
Weidsheid met het Stoomgemaal 1958
Versierde straat 5 mei optocht 1965
Drumband 5 mei optocht 1965
Bevrijding 1958
Rondweg in de maak
Start bouwplan West Steile Bank
Houtrijke woningen aan de Urkerstraat 1960
Bejaarden woningen tussen Urkerstraat en Rondweg
Foto van Leny Altena; Leny, Wim, Harmen en Thea Altena
Foto van Anna Meyler: Pake Sake Visser en Beppe Akke van der Bijl, Urkerstraat 14.
Foto van René Bergh: De auto van mijn vader en de mini van Andries Coehoorn
Foto van René Bergh: Het park bij de Urkerstraat.
Foto van René Bergh: Legertje Urkstraat 1970. Landje achter de Urkerstraat. Obbie Poepjes (nu Lemsma) geweer. Geke Eilers daarachter. Achter het kanon Rienkje Visser. In tent René en Ronald een zoon van de melkboer Rippen
Reactie plaatsen
Reacties
Lees net weer een stukje levensverhaal waar wij allen ,fam.Koehoorn urkerstraat 33 in voorkomen,zo leuk weer om te lezen Cor en foto's te zien van mijn 15 levensjaren die ik daar heb mee gemaakt,later allen verhuist naar de Houtrib 67,waar ook weer 8 levensjaren waren.
Wat leuk om de verhalen van or allemaal te lezen. Wij hebben in de wieringerstraat 8 gewoond van 1957 tot 1968, Us heit werkte bij de waterpolitie en was van Amsterdam overgeplaatst naar Lemmer. Wij kwamen met 8 personen van een drie kamer woning op 2 hoog in een huis met een tuin. Een ongekende weelde. En we konden heerlijk veilig buiten spelen. Dat vond ik het allermooiste. Heerlijk, dat braakliggend stuk terrein achter huis. En heel veel kinderen om mee te spelen. Met de hele buurt speelden we verstoppertje, knikkerden en typelden we. Prachtige herinneringen
Geweldig, al deze foto’s van de Urkerstraat! Mijn pake en beppe woonden op 39.
Vanuit het ziekenhuis in Sneek werd ik voor het eerst verhuisd naar nr. 32. Ik heb daar tot de 1e klas op de Dam met veel plezier gewoond, lekker spelen op het veldje achter huis enzo en ben toen met veel tegenzin verhuisd naar de Lemster Vaart. Ik zou zo weer terug willen.
Dank Hannie Meester :-)
Meester Brondijk was werkzaam op de christelijke lagere school en niet op de Mulo