De afgelopen honderd jaar is de emancipatie van de vrouw een belangrijk discussiepunt geweest en is min of meer moeizaam voor vrouwen ook een en ander bereikt. Maar.... voor welke vrouw? Bij de hogere burgerij werd van de vrouw verwacht dat ze thuis zat en in feite 'niets' deed. Voor die vrouwen was er alle reden om zich te bevrijden van die beklemming en zich maatschappelijk volwaardig te ontwikkelen. Voor de vrouwen in de arbeidersklasse en bij de kleine zelfstandigen lag dat heel anders. Die moesten hard werken om samen met man en kinderen het hoofd boven water te houden.

In een klassenmaatschappij telden die gezinnen echter niet volwaardig mee. Daar werden alleen de hogere standen serieus genomen. In de binnenvaart zien we op de foto uit 1923 een wat oudere schipper en zijn vrouw samen de houten tjalk onderhouden. Dat gebeurde meestal in de wat slappe zomerperiode. Heel de discussie over vrouwenemancipatie zou voor hun vreemd overkomen. Hoezo emancipatie. Ze moeten samen aan de slag. Zij hadden helemaal geen tijd voor dergelijke overdenkingen.

Vrouwenemancipatie in de zeilende vrachtvaart

Op de foto (Wartena, 1907) staat de schipperse aan het roer, terwijl de schipper en zijn knecht ieder aan een kant bovenop de lading turf het schip door het dorp bomen. De door vrouwen keurig gestapelde turfjes worden afgedekt en vastgeklemd, zodat de mannen kunnen bomen. De schipperse stuurt vanaf een verhoogde loopplank over de breedte van het achterdek met behulp van een ijzeren verhoger op het helmhout. Opmerkelijk blijft de kleding van de vrouw. Op een schip waar in de praktijk niets schoon blijft, staat zij met die keurig witte lange schort en dat hoedje, alsof ze te spelevaren is.