De twaalfde slag galmt nog na, als we via de buurvrouw van Bert Meester het Lemstervaart verlaten en ons naar het centrum van de Lemmer spoeden. Daar raken we Jan Coehoorn als snel kwijt aan zijn oude liefde Joke en Bert Meester en ik kunnen alleen nog napraten met de kleine groepjes jongeren in het centrum over de charges die de politie had uitgevoerd. We hebben weer wat gemist blijkbaar.

Eindelijk is het Lemsterland dan gelukt de magische grens van 10.000 inwoners te overschrijden, deze eer was weggelegd voor Jan Dedden, en dat houdt voor sommige ambtenaren toch maar weer een extraatje in. Wij gaan al snel over tot het gewone leven. Het trainen begon alweer en verder schaakten we wat en legden een kaartje. Ook bij de v.v. Lemmer en daar bakte ik er niet veel van. Op de PTT-route naar Follega was het dan eindelijk raak en werd ik gebeten door de hond van van der Heide. De angst voor honden is er alleen maar groter op geworden. Vrijdags avond keken we eerst “Kung Fu” op de televisie voordat we naar de Viking vertrokken voor een biertje.

De FVB-crosses begonnen weer en Nanne Samplonius en Peter de Lange vertegenwoordigden ook ditmaal de v.v. Lemmer. Ik hield me na de afgang van het jaar ervoor er ditmaal verre van. Ik had andere zaken aan mijn hoofd. Melde mij bij de Sociale Dienst, terwijl er nog steeds geen geld voor me was. Waarom meld ik me nog? Kreeg weer een negatieve reactie (Nederlandse Krediet Bank) op een sollicitatie en liet mijn kaart afstempelen op het arbeidsbureau.

Op de gebruikelijke uitgaan avond naar de Viking, kwam het praat op de toekomst, nadat we Jan Coehoorn hadden gefeliciteerd met de 3e prolongatie van zijn liefde voor Joke. Jan Coehoorn wilde alleen trouwen voor de kinderen en “Koos” (Bert Meester) en ik hadden het meer op het welzijn van de (toekomstige) vrouw voorzien. Kroegpraat. Met Bert na sluitingstijd nog tot half vier zitten filosoferen over de geest, het geloof en de liefde en eventueel leven na de dood. Na de late avond maakte ik de volgende dag mijn comeback op het voetbalveld, na mijn blessure. We wonnen in een oefenwedstrijd met 16-0 van Bakhuizen 4.

Kreeg bericht van het gemeentehuis, dat ze daar eventueel werk voor me hadden. Na een gesprek met de heren Dekkers en Blaauw, kreeg ik een tijdelijke baan als administratieve kracht aangeboden voor drie maanden. Het gaat om het opzetten van de Onroerend Goederen Belasting voor Lemsterland. Belasting het woord dat veel mensen met afgrijzen in de oren klinkt. Dat kan ik me nu voorstellen als ik naar de bedragen kijk die men moet gaan betalen. Maar ja, nu verdien ik er mijn geld mee. Het werk is gelukkig door het samen werken niet saai.
Mijn partner is Ferry Gebben geworden, hij is een stukje ouder, maar we kunnen het direct al goed vinden als rasechte Lemsters. 

Onze werkplek wordt het oude BB-gebouwtje, voorheen tevens gevangenis, V.V.V. gebouwtje en wat al niet meer, naast het gemeentehuis. Enige nadeel was, dat het roken met sprongen verdubbelde, daar Ferry Gebben een stevige inhaler was. Op trainen, verstapte ik me en in de wedstrijd de zondags daarop volgend, kreeg ik een tik op mijn dijbeen. Voetballend is het eerste seizoen in de eerste selectie van de v.v. Lemmer geen succes. De Handelsonderneming Koopmans in het Koopcentrum wordt overgenomen door de gebroeders de Boer. Ferry Gebben en ik werkten hard, waarschijnlijk wat te hard voor ambtenaren, maar dat tempo moest eerst wennen.

Meneer Blaauw kwam geregeld langs en dan was het moppen tappen geblazen. Zodat de snelheid er wel uit was. Alweer een negatieve reactie op sollicitatie, nu van Provinciale Waterstaat. Voor het uitgaan is het eigenlijk wachten op een rijbewijs, want er is in Lemmer niet veel te beleven op dit moment.

Aan het eind van de maand januari dreigt het Solarium op het Ennia recreatiepark te gaan sluiten wegens te weinig animo voor kunstmatig bruin worden. Doch er gaan ook nieuwe gebouwen in Lemmer open. Zo opent de ABN-bank een kantoor aan de Vissersburen en kan de korfbalvereniging een eigen onderkomen openen aan het Lemsterpad, bij het daar gelegen korfbalveld. Hiervoor kon men een “noodlokaal” van de gemeente overnemen, wat voorheen dienst deed als leslokalen voor de openbare Mavo aan de Schoklandstraat. Men heeft het keurig omgebouwd tot 2 kleedlokalen met douches en toiletten en een gezellige kantine.

Februari begon met de verjaardag viering van mijn broer Jelle Visser en dat werd dus laat. Was de volgende dag reserve bij Lemmer 2, dus veel schade bracht het niet aan. Wel bij een speler van Black Boys, die een been brak.

Had in deze periode wat problemen bij het voetbal, ik trainde altijd, maar werd niet gevraagd om met het eerste of tweede elftal mee te gaan voetballen. Werd helemaal niet gevraagd. Ja op het laatste moment als anderen afzegden. Dan hoefde het voor mij ook niet meer. Op het werk ging het prachtig, Ferry en ik konden goed opschieten en de ene anekdote of mop volgde op de andere. Ondertussen keken we naar buiten en zagen dat er veel mensen niet werkten.

Lemmer-West is wat betreft “Volksbelang” volgebouwd, nu de laatste 40 woningen aan de Spaanderbank zijn klaargekomen. Het betreffen de z.g. doorzonwoningen van het type Schurer-4, die een maand huur doen van 208 gulden en 50 cent.

De firma Noppert die de particuliere bouw verzorgt, heeft langs de Rondweg nog kavels liggen die bebouwd kunnen worden en dan is “plan West” echt volgebouwd

Buiten het werk of school om, vulden we onze tijd met het leggen van een kaartje, het kijken naar het wereld kampioenschap schaatsen, waarbij Harm Kuipers kampioen werd en gingen naar de Viking waar men carnaval vierde. Ook Lemmer had nu zijn eigen carnaval vereniging “De Bokkingvreters”. Op het werk kreeg ik nog bezoek van Durk Sinnema van de sociale dienst om me bij te praten over het nog te ontvangen uitkeringsgeld. Ze kwamen er niet uit volgens hem. Mijn onregelmatige werk bij de PTT deed hun de das om.

Halverwege februari begonnen we plannen te maken voor onze zomervakantie. De bedoeling is om naar Schotland te gaan en dan met het vliegtuig. Dat zal dus een geheel nieuwe ervaring gaan worden. Maar zover is het nog niet. Op het werk hebben we Lemmer inmiddels in beeld gebracht en de mutaties verwerkt. De enveloppen worden klaar gemaakt en gaan de deur uit. Voor mij een wat verkeerde planning, want de volgende dag had ik op de zaterdag weer mijn PTT-route en kon dus mijn eigen gemaakte brieven gaan wegbrengen. Niet zo handig.

Zo loopt ook februari naar zijn einde en proberen diverse Lemsters in een heerlijk voorjaarszonnetje, met een hengeltje, voorzien van een tiental haken, in de voormalige tramhaven een spierinkje te verschalken. Dat kon tot half maart en dan zouden de spieringen weer zeewaarts trekken. Tussen het vissen door kon men genieten van de vele sterke verhalen die er de ronde deden.

Ik bleef trainen, ondanks dat ik deze hele maand niet aan voetballen toekwam. Ze schenen me niet nodig te hebben, ondanks de bedroevende resultaten. Er werd door Lemmer 2 driemaal gespeeld en daarvan werden er twee verloren. Dat was voor mij in ieder geval een schrale troost. De keeper van Lemmer 1, René van der Horst, werd getest door Cambuur en maakte daar ditmaal geen daverende indruk. Er werd door het Cambuur C-team met 4-1 verloren van Leeuwarder Zwaluwen.

Er wordt in de Lemsterraad nog gesteggeld over het gymnastiekonderwijs voor de Openbare Lemster Mavo. De oude gymnastiekzaal die bij het gebouw aan de Zuiderzeestraat staat is voor het geven van gymles niet meer geschikt. Het is te hopen dat het Ministerie van Onderwijs in Den Haag nu eens de redelijke verlangens van de gemeente gaat honoreren en toestemming geeft voor de bouw van een sporthal. Hiermede zou het gym probleem zijn opgelost en kon tevens de vrijkomende ruimte worden benut als lokaalruimte. Een overblijflokaal en handenarbeidlokaal.

In begin maart vindt men het tijd dat ik weer mee ga voetballen en wel als spits in Lemmer 2. We moeten uit tegen Harlingen 3 en daar presteren ze het om me uit de wedstrijd te schoppen. Trap tegen het enkel, zo hard en met de noppen vooruit dat je het bot zag zitten. Ben ik weer lekker klaar mee en ook nog verloren.

Onze trainer de heer Poortvliet verlengde zijn contract met de v.v. Lemmer met een jaar en ik ging met het pootje naar de dokter en er bleek gelukkig niets kapot. Moet wel met het been omhoog zitten. Nu dat is geen probleem, we zitten mooi apart in ons hokje. Ferry Gebben en ik typen nota’s en verwerken bezwaarschriften.

Ik klaverjas zowel bij de gemeente als de vv Lemmer, bij beiden zonder veel succes. Doe de PTT-route, waarna ik bij Follega direct het weiland in ga om alvast polshoogte te nemen over hoe het er met de vogels voorstaat. Maar er is nog weinig te beleven. Doe nog een gemeente klusje in het groene kruisgebouw voor de Volkstelling. Teach In wint het Eurovisiesongfestival met “Dingedong” en bij een partijtje basketbal in onze kleine oefenruimte voor de band, achterin het huis van Jan Coehoorn, aan de Schans, gaat het natuurlijk fout en bij een dunk wordt er niet alleen gescoord, maar sneuvelt ook de tl-bak die er hangt. We zijn de beroerdste niet en ruimen de boel op en halen voor de schrik een biertje in de “Laatste Stuiver” onder het leggen van een kaartje. We, Jan Coehoorn, Anton Rasing en ik, gingen nog een avond naar het nieuwe BZN kijken in het “Parochiehuis” in Sint Nicolaasga. Vond ze niet meer zo goed als toen ze nog “Rock” speelden, met hun roodharige zanger, maar na nog even wat na drinken in Bar de Baron, konden we toch spreken van een geslaagde avond.

Ik neem een snipperdag om te gaan eieren zoeken in “de AAP”. Het was steenkoud en kreeg ook nog natte voeten in mijn schijnbaar lekke laarzen. Op 27 maart vindt Jacob Meijer, uit Lemmer, in diezelfde “AAP’, het eerste kievitsei van de gemeente Lemsterland en later in dit eierzoekseizoen, vindt hij ook het eerste broedsje. Ondanks het slechte en koude weer, zoeken vader en ik in het “Lemster Hop”, we worden zelfs overvallen door een pittige sneeuwbui. We vinden niets, maar sjouwen wel vele kilometers. Op 29 maart vind ik zelf mijn eerste kievitsei, terwijl ik samen met Bert Meester aan het zoeken ben, tussen de oude trambaan en de Straatweg, ongeveer bij Easterga 27 achter huis. Ook nu was het koud, maar thuisgekomen konden we gelijk aanvallen, mijn heit was aan het visbakken, tongetjes, dus een lekkere warme hap en ook nog warme koffie. Wat wil een mens nog meer.

Afwisselend, ben ik na het werk en in het weekend, alleen of met mijn heit in de landerijen te vinden. Met heit vind ik op een zaterdag morgen na de PTT-route samen te hebben gedaan, oei alweer in overtreding zijnde, 2 eentjes en een nest met 2 aardappelen erin. Er zijn dus toch nog mensen die kooitjes leggen om zo de kievit maar te blijven melken. Ik heb dat altijd maar een slechte gewoonte gevonden. Gelukkig mag en kan ik weer voetballen, We winnen thuis met Lemmer 2 met 7-1 van GAVC 3 uit Grouw.

Voor de gemeente mag ik met dhr. Aikens en Foekje Kuipers een dag in het Groene Kruisgebouw zitten, dit voor het bevolkingsonderzoek. Op dezelfde dag word ik door dhr. Dekkers gebeld over voortzetting van het werk op het gemeentehuis. Na een gesprek met de heren Dekkers en Blaauw, wordt mijn “baan” bij de gemeente met drie maanden verlengd en zo ben ik dus tot aan de zomer onder de pannen. Goed nieuws dus, misschien rolt er nog een vaste betrekking uit.

Het Koopcentrum bestaat alweer 10 jaar en in de gemeenteraad wordt er gesproken over de sporthal, nieuwe sportvelden, een nieuw gemeentekantoor en een verbindingsweg tussen de Straatweg en de Brekkenweg. Deze weg moet komen rondom het nieuw aan te leggen plan Noord, wat in twee fases zal worden uitgevoerd. De eerste fase zal liggen tussen de Straatweg en de oude trambaan. B en W komen met een pré-advies over de aanleg van nieuwe sportvelden aan de oostzijde van de Straatweg en willen hier de hoogste prioriteit aan toekennen, boven sporthal en nieuw gemeentekantoor. 

Uiteraard is de gemeente als artikel 12 gemeente, (wat zoveel wil zeggen dat ze weinig tot niets hebben te zeggen over uit te geven of te investeren geld) voor de uitvoering van het sportvelden complex afhankelijk van beschikbaar komende gelden van Provincie en Rijk. Nadat in eerste instantie “Waghenbrugghe” als werkvoorzieningsschap wordt aangewezen voor de aanleg, wordt dit in een later stadium gewijzigd in “Oranjewoud”. De werken zullen dan als aanvullend werk tot stand komen. Volgens de raad zal dan de onroerend goed-belasting, waar Ferry en ik zo druk mee zijn, omhoog moeten, terwijl deze er nog maar net is.

Tevens worden rondom het “Dok” ook werkzaamheden uitgevoerd die deze belasting misschien nog verder doen stijgen.

Ondertussen blijven wij de Viking bezoeken en als het zo uitkomt gaan we eens naar Emmeloord of Sneek om de zinnen te verzetten. Natuurlijk werk ik ook nog bij de PTT en ik krijg daar van mijn collega, de heer Durk Reijenga te horen dat er klachten zijn dat mijn vader mij zo nu en dan helpt met het bezorgen van de post. En dat dat dus niet mag. Ondanks deze waarschuwing, blijft mijn vader me toch zo nu en dan helpen. Beter was het geweest dat men wat deed met mijn klachten over loslopende agressieve honden op mijn route, die mij noodzaakten zo nu en dan post mee terug naar het postkantoor te nemen om deze honden te ontlopen. De lol gaat er wel af op deze manier.

Na 16 seizoenen op het Nederlandse televisiescherm te zien te zijn geweest, zwerft Swiebertje uit beeld, wie kent ze niet de zwerver, Saartje, Bromsnor en Malle Pietje. Wat heb ik er bij tijd en wijle van genoten, zeker toen ik wat jonger was.

Ook werd er afscheid genomen van Hendrik Faber, de laatste van drie generaties grafdelvers in Lemmer. Met recht waarschijnlijk ook een BL’er. (Bekende Lemster) De grootvader van Hendrik Faber, wijlen Dirk Faber werd op 1 oktober 1882 benoemd als grafdelver, voor de som van 150 harde guldens per jaar. Hij kreeg op 1 mei 1931 eervol ontslag. Op 2 september 1931 werd hij opgevolgd door zijn zoon, wijlen Andries Faber. Voor 250 harde guldens per jaar, op basis van arbeidscontract. Dit werd per 1 mei 1936 omgezet in een vast dienstverband voor 750 gulden per jaar. In september 1945 werd bepaald dat personen boven de leeftijd van 65 jaar en werkzaam in openbare dienst, ontslag moest worden aangezegd per 1 januari 1946. De heer Andries Faber was toen reeds 73 jaar, doch had pas op 1 mei 1946 zijn 10 dienstjaren vol om pensioen gerechtigd te zijn. Derhalve werd bij speciaal raadsbesluit, besloten de heer Faber pas per 1 mei 1946 te ontslaan. Hij werd direct opgevolgd door zijn nu afscheidnemende zoon Hendrik Faber.

Met voetbal winnen we met Lemmer 2 uit met 1-3 van Oosterlittens 2. We gaan nog gezellig met de eerste selectie uit eten bij de “Wildeman”, waar het alcoholische vocht al rijkelijk vloeide en omdat het gezellig was, werd eenieder uitgenodigd het feest voort te zetten in het strandpaviljoen. Het werd een latertje. Tevens werd op deze avond alvast afscheid genomen van vertrekkende Lemmer 1 spelers, te weten: Ate Westerhof, Sipke van Dijk en Appie de Boer.

In de maand mei, waren we min of meer genoodzaakt ons vertier in de weekenden ergens anders dan in “de Viking” te gaan zoeken. Al bij het binnen komen op een vrijdag avond, kregen we ruzie met portier Steven Visser. Blijkbaar een slecht humeur. Na een gezellige, luidruchtige en natte avond, werd het nog wat erger. Bij het verlaten van “de Viking”, draaide het in ieder geval uit op een enorme wederzijdse woordenwisseling, waarbij de scheldwoorden elkaar vlot opvolgden. Hij probeerde al zuigend, ons zover te krijgen dat we gingen slaan, maar helaas voor hem konden we het verbaal wel af. Maar het hield wel in, dat zolang hij bij de deur zou staan, wij niet meer welkom waren. We verlegden ons uitgaan terrein naar Sneek. “De Kopermolen”. We toerden door de Friese dreven, Gaasterland, Laaksum en Makkum om tenslotte toch weer in Sneek, “Scotch Inn”, terecht te komen. Ook werden in die tijd nog de “Luda bar” en “de Panbar” bezocht. Nimmer werden we op onze tochten aangehouden of op alcohol gecontroleerd, was in die tijd blijkbaar nog geen heet onderwerp voor de politie en wij stonden er zelf ook niet zo bij stil.

Tussendoor sloopten we oude muren bij de familie Coehoorn om hun keuken te renoveren en om de tuin achter het huis van een nieuwe binnenmuur te voorzien. Het einde van het voetbalseizoen naderde en ik kreeg de smaak van het doelpunten maken weer te pakken. We wonnen met Lemmer 2 thuis met 1-0 van Nieuweschoot 3 en met 3-2 van Renado uit Sint Nicolaasga. Op trainen werd er al afgebouwd, met lange partijen en voettennis. Met natuurlijk vaak weer een lange nazit.

Er werd door de gemeente na 11 jaar afscheid genomen van strandbeheerder H. Sloothaak en boven de cafetaria ’t Hoekje van de familie Cor Schaaf, werd een prachtige stijlvolle bar geopend. Van waaruit men een prachtig uitzicht heeft op het centrum van Lemmer. Ik kocht een visakte en zat vaak ’s avonds na het werk of het avond eten, bij de brug in de Rondweg nog even te vissen. De scheepswerf Friesland, krijgt twee verrijdbare scheepsbouwloodsen van elk 65 meter lang, 24 meter breed en ongeveer 15 meter hoog. 

De “Houtmolen” een van de oudste bedrijven in Lemmer, wordt toch nog eerder dan gepland, in juni dit jaar al definitief gesloten. Van de in april nog aanwezige 52 werknemers is een deel al afgevloeid naar andere bedrijven. Werknemers van buiten de gemeente is ontslag aangezegd en 15 werknemers zullen in Grouw werk krijgen bij Halbertsma en die zullen voortaan elke dag op en neer pendelen tussen thuis en werk.

Samen met Ferry Gebben ben ik nu druk bezig in de leerling administraties van de scholen in Lemsterland. En er staat ons nog een personeelsreisje te wachten. Mijn vader kaatst zich op 68-jarige leeftijd nog in de prijzen bij een door de NVV georganiseerd kaatspartij in Leeuwarden. De pupillen van de v.v. Lemmer bereiken de slotronde van de Friesland cup, die met vier teams in het Heerenveen stadion zullen worden gespeeld.

De maand juni begint met het personeel reisje van het gemeentepersoneel. Op een rondvaartboot over de Friese meren richting Terhorne. Al snel vormt zich een ploegje klaverjassers en ondanks dat het nog vroeg is, stroomt het bier al rijkelijk. Mooi is het om te zien hoe mensen verschillend reageren op zo’n dag. De gemeenteambtenaren, die normaal op hun werk in overall of dergelijke kleding bezig zijn, verschijnen bijna allemaal in hun zondagse pak, terwijl de kantoorklerken verschijnen in sportieve uitgaan kledij. Het is een mooi tochtje, via Follega, het Tjeukemeer over en via Scharsterbrug naar het Sneekermeer en Terhorne waar heerlijk wordt gegeten. Een mooie dag om mee te maken en naast het vele alcoholische vocht heb ik ook veel gelachen. Heerlijk.

We trainen voor de laatste keer en ook ditmaal met tennis voetbal en na de tijd volgt de prijsuitreiking van het tennisvoetbal. Het werd humoristisch gebracht door trainer Poortvliet en het was Arjen Veenstra, die op de laatste plaats eindigde en hij kreeg een boekje uitgereikt, getiteld: “Hoe leer ik voetballen”. Ik was zuiver jaloers, want het was een mooi boekje. En om nog even in het voetbal te blijven, ging ik samen met Lammert Lammers (Pukkie) en Broer Rienksma naar Heerenveen om te kijken naar de finalewedstrijden van de Friesland Cup voor D-pupillen, Waar ook de v.v. Lemmer pupillen aan mee deden. Het werd een leuke dag, nadat de Lemsters, Drachten met 2-1 hadden verslagen, gingen we met z’n drieën even Heerenveen in om wat te eten en te drinken. Was niet helemaal fit, maar nadat ik op de w.c. wat bruine jongens hun vrijheid had gegeven ging het weer uitstekend. Na de wedstrijd om de derde plaats te hebben gezien, begon de finale tussen Lemmer en Joure. Joure had duidelijk het beste van het spel en won uiteindelijk verdiend met 3-0. Maar een tweede plaats is tenslotte ook een uitstekende prestatie.

Op het gemeentehuis rolde ik van het ene klusje in het andere, dan was ik weer bezig met de bezittingen van de gemeente te archiveren en dan de in het gemeentehuis aanwezige bibliotheek te inventariseren. Kwam hiervoor op “Algemene Zaken” te zitten bij de heer Koffeman en Tine de Blaauw. Zo was ik zelfs nog een dag conciërge, ter vervanging van van der Veen, koffie en thee rondbrengen, tussendoor afwassen en weer door. Zo nu en dan kwam burgemeester Faber even langs om een zwaar shagje te bietsen. Had het idee dat hij wat veel door het gemeentehuis zwierf. Of zoals hij het zelf verwoorde, “ ik kan niet meer in mijn eigen kamertje terecht”. B. en W., gaven de gemeenteraad als preadvies, om een nieuw gemeentekantoor bovenaan het verlanglijstje te plaatsen, daarmee de eerder opgestelde volgorde te wijzigen en nu de kleedlokalen op het nieuwe sportcomplex op plaats twee te handhaven en de sporthal van plaats één op de vorige lijst te laten zakken naar plaats drie.

We bleven door Friesland toeren, bezochten wederom Sneek en kwamen ook in de Midstraat in Joure terecht en op de terugweg staken we nog even aan bij bar “de Vrolijkheid” te Vierhuis. Vaak zat ik ’s avonds te vissen met Karel Okkes, dan weer bij de Rondwegbrug of bij oud Tacozijl. Heerlijk relaxed. De klus aan de kades van de Langestreek was geklaard en tevens was aan beide zijden van Het Dok er meer wandelgebied gecreëerd, wat op feestelijke wijze werd gevierd door de winkeliers met een zoektocht en braderie. Minder plezierig verliep de aanbesteding van de restauratie van de walmuren langs de Prinsessekade en de Willemskade. Tussen begroting en aanneemsom bleek een verschil van enkele tonnen te zitten. Na veel heen en weer gekissebis, legde de raad zich tenslotte neer bij het voldongen feit.

Voor het seizoen 1975-1976 werd ik weer ingedeeld bij de eerste selectie van de v.v. Lemmer. De woning van mijn net 83 jaar geworden Pake, Wieger Schotanus aan de Pietersbuurt 24, kwam te koop. Ik had er zelf ook voorzichtig naar geïnformeerd, maar de 6000 gulden die ik zou moeten betalen, wilden de banken niet aan mij lenen. Geen vaste inkomsten.

Jan Coehoorn slaagde voor zijn Mts-diploma en dat moest natuurlijk gevierd worden. Nadat Jan Coehoorn de avond voor ons feestje al de diploma-uitreiking op school had gevierd en niet geheel ongeschonden, door een klein ongelukje met de auto, thuis was gekomen, mocht hij de volgende avond toch met ons en de auto naar Sneek. Bert Meester, Jan Coehoorn, Bertus Thijsseling en ik vertrokken naar Sneek en konden daar slapen in het huis van een zuster van Bertus.

Helaas het weer zat tegen. De plannen om naar het centrum te lopen moesten worden bijgesteld en dus toch maar met de auto. Het liep allemaal wat uit de hand. Bertus Thijsseling en ik vertrokken naar ons slaapadres en hebben daar zitten wachten op de beide andere heren. Dat werd behoorlijk laat omdat ze geconfronteerd werden met “de hermandad”. In plaats van ook te gaan lopen kozen ze ervoor toch de auto te gaan gebruiken, nadat ze al door de politie van de straat waren gestuurd. Dat werd dus acht uren rij-ontzegging en toch nog naar de slaapplaats lopen.

Een commissie uit de gemeentelijke sportraad brengt advies uit over het meest wenselijke ontwerp voor een sporthal in Lemmer, hierbij is uitgegaan van de laagste aanbestedingsprijs, het grootste vloeroppervlak met meest functionele indeling en het beste verwarmingssysteem. Tevens komt het nieuw te bouwen gemeentekantoor aan de orde. De kosten zullen rond de vier en een half miljoen gaan bedragen. De gekozen opzet van het gebouw is overeenkomstig de wensen van het personeel, met een open karakter tussen medewerkers en publiek. Waar in de gemeenteraad wordt gedacht aan nieuwe gebouwen, was er in het oude gemeentehuis een bijeenkomst van de Fryske Akademy, om het boekje “Lemsterlân, in kuijerke troch it forline”, geschreven door de nu 81-jarige, oud-wethouder van Lemsterland, de heer A. E. Klijnsma, het licht te laten zien. 

De heer Klijnsma hoopte dat het boekje goed zou worden ontvangen door de oudere Lemsters en de Lemsters “om utens”. Burgemeester Faber mocht het eerste exemplaar in ontvangst nemen. Daarvoor kreeg de heer Klijnsma een bord van Makkumer aardewerk in retour.

We gaan een middagje te zeilen met de boot van de familie Thijsseling. Het waaide niet erg hard en het bier moest gekoeld, zodat dat achter de boot aan sleepte in het koele water. Omdat het zeilen wat tegenviel werd er besloten maar even in Sloten te kijken. En de innerlijke mens wat te versterken. We kwamen terecht in de “Malle Mok”. Eerst werd de dorst gelaafd en kregen we honger. Er werd snel besteld, maar het duurde maar en duurde maar, na meer dan een uur wachten, besloten we dan maar het pand zonder te betalen te verlaten. Daar voel ik me niet op mijn gemak bij en was dan ook blij dat ik eenmaal buiten stond. Nu het liep op rolletjes en omdat we toch nog honger hadden, besloten we om toch maar in Sloten te gaan eten. We kwamen terecht in een gelegenheid aan het water en hier was de bediening correct en vlot. Ook het eten was best en door onze financiële meevaller kon de goede man terugzien op een dikke fooi. Wij verlieten goed geluimd en zonder moeilijkheden Sloten. Het werd echter nog een lange tocht naar Lemmer, de wind was bijna volledig weggevallen en omdat er zo nodig ook nog gezwommen moest worden ging het niet erg hard. Totdat er werd besloten het zwemmen te combineren met het drukken van de boot. We hielden dit niet lang vol en was ook niet verantwoord om met zoveel alcohol en afkoelend water lang in het water te blijven. Pas tegen tienen liepen we de haven van Lemmer weer binnen.

Mijn broer Jelle Visser, wint met kaatsen de “Jac. Gorter” beker. Ik breng menig uurtje door op de Rabobank om nog snel even een vakantie te regelen. Dat valt niet mee op zo’n korte termijn. De plannen waren Schotland met als alternatief Spanje. Maar de meeste bestemmingen zijn voor op zo’n korte termijn natuurlijk al volgeboekt. Overleg was wat problematisch, Jan Coehoorn was met zijn vader mee op de Noordzee kotter en Bert Meester was bij de marine niet te bereiken. Het leverde mij de nodige stress op. Het is inmiddels 9 juli als ik op de bank te horen krijg dat er in Spanje voor over twee weken nog een plaats vrij is voor drie personen in een appartement, de vraag is alleen of er ook nog drie plaatsen vrij zijn in een chartervliegtuig met dezelfde bestemming. Gelukkig het gaat lukken. Andere zaken zoals geld en dergelijke kunnen nu geregeld gaan worden. Ondertussen is het skûtsjesilen begonnen en Sietse Hobma en het Lemster skûtsje beginnen uitstekend.

Ik ben aan de laatste dagen van mijn contract op het gemeentehuis bezig en moet mijn snipperdagen nog opmaken. Zo ben ik ook vrij op de verjaardag van mijn Mem. Al vroeg veel visite en koffie en drankjes. Werd me te druk, met Andries Frans, de zoon van mijn oudste broer Frans, even een balletje getrapt, geen voetbal talent, zag ik al snel. Hun schotse Collie “Cora” nog even uitgelaten en tot avonds laat aan de alcoholische versnaperingen. 

De volgende dag met mijn broer Frans en Andries Frans wezen vissen bij de brug in de rijksweg naar Balk. Ging uitstekend, ving er een stuk of vijftien. Avonds stappen met de heren Jan Coehoorn en Bert Meester, Drachten was ditmaal het doel. De spanning van de afgelopen week vanwege de vakantieplanning en de alcohol werden me ten slotte te veel. Beroerd naar huis.

Het werk bij de gemeente zit erop. Maar es afwachten of er nog wat uit voort komt. Ik ben nog steeds wat beroerd en het wil maar niet wijken, is het de spanning om voor het eerst te gaan vliegen? Het weer is al even beroerd en allebeide dagen wordt er daarom niet gezeild door de skûtsjes op de Lemmer. Ik wissel Nederlands geld om voor Spaanse peseta’s en ben weer even ontzettend “rijk”. Blijf deze week maar wat vaker thuis op de stap avonden van de Lemster week. Misschien helpt dat om weer in vorm te komen.

Dan is het 25 juli en is de grote dag aangebroken. Het miezert, we worden door de vader van Jan Coehoorn naar Schiphol gebracht. Daar beginnen de zenuwen voor het vliegen al wat op te spelen. Inchecken en de mallemolen begint te draaien. Door de douane en dan wachten. Wat belastingvrij spul kopen, dan in the plane. Als een kudde naar de slachtbank. Zonder een voet op het vliegveld te hebben gezet in het vliegtuig. Zoek mijn plaats en dan komt de riedel van aanwijzingen en veiligheid. Fasten your safety bells, het begint te grommen en ik doe in stilte een gebedje. Dan zijn we los en ik vlieg voor de eerste keer. Het valt eigenlijk wel mee. Eten, ik eet weinig. Geen luchtzakken het uitzicht boven de wolken is onbeschrijfelijk. Eén grote verlichte witte massa, die op een groot sneeuwveld lijkt. We gaan landen. Moeilijk moment voor de maag, maar we staan op de grond. Almeria, here we come.

Dat dachten we, we staan op vliegveld en moeten vandaar nog een heel eind met de bus. Met de trui nog aan van het Hollandse weer, krijg je bij het uitstappen een klap voor de kop van de warmte. Op slag weer beroerd. Groepje voor groepje worden we onderweg gedropt, na langs gevaarlijke afgronden te zijn gereden. Wat zijn er voor festiviteiten en waar halen we de tickets voor de terugreis. Tenslotte zijn wij ook op onze plaats van bestemming. Een mooi appartement en het verdelen van de kamers kan beginnen. We zitten op de 7e verdieping. Dus de lift, mooi niet. Elektriciteit uit gevallen. Mooie ruime kamer, slaapkamer, douche met ligbad, keuken en balkon. Ik richt de boel in, terwijl Jan Coehoorn en Bert Meester patat met kip gaan halen. En bier natuurlijk. Daarna op bed, te moe om nog wat te doen de eerste avond.

We krijgen de eindstand van het skûtsjesilen door, Sietse Hobma is ondanks een uitstekend begin met vier tweede plaatsen, tenslotte als vijfde geëindigd. De skûtsjes bleven maar liefst viermaal aan de wal wegens de slechte weersomstandigheden.

We ontdekten al snel dat het zwembad van het appartement was te verkiezen boven het strand, zo hadden we immers alles bij de hand. Voor een uitstapje hoefden we niet ver, tegenover het appartement was een leuk klein restaurantje “Kamin”, waar we wat konden eten en een drankje doen. Natuurlijk was het elke dag een zelfde ritme, laat van bed, eten, zwembad, eten en avonds een drankje doen. Dat liep weleens uit de hand omdat nadat alles gesloten was, er werd besloten dat er bij ons nog wel een afzakkertje kon worden gehaald. Daar waren de buren niet zo blij mee.

Zo ontmoetten we ook Ann, die na eerst in het Engels te zijn aangesproken, tenslotte een Friezin bleek te zijn. De wereld is klein nietwaar. Naar wat wij hadden begrepen, dat zij ons had verteld, moesten we onze tickets voor de terugreis de volgende dag om negen uur op gaan halen in één of andere Flamenco tent. Avonds eerst maar even naar “Kamin”, we wilden ook niet als eerste in de flamenco tent arriveren. Bij “Kamin” was het weer gezellig, doch de tijd begon te dringen het was al na negenen en dus op naar onze tickets. Bij binnenkomst leek het ons al, dat er op dit tijdstip geen tickets op te halen waren. We zagen geen bekenden en een bandje speelde vol vuur. We besloten maar even te blijven en wat Spaanse cultuur op te snuiven. Daar hebben we geen spijt van gehad.

Ondanks dat de prijzen van de drankjes nogal pittig waren, dronken we in het onze bekende tempo. Snel en veel. Op de dansvloer werd driftig gestampt door zo’n felle Spaanse Flamenco danseres, met een magere Spanjaard als danspartner. Het handjeklap wat men bij zo’n liedje en dans doet, moet je live hebben meegemaakt, zo mooi. Hoogte punt, voor ons althans, was een bijna solo-optreden van mij met de band. Men speelde een aardig deuntje met een simpele tekst. Zoiets in de trant van “perom pom pom, perom pom pom en dan steeds iets sneller. Ik zat dan ook al vlot uit volle borst mee te galmen en het werkte nog sfeer verhogend ook. Er volgde dan ook een dankbaar daverend applaus, dat ik staande en buigingen makend in ontvangst nam. Al met al een geslaagde avond, maar nog geen tickets.

We hielden hetzelfde ritme ook een beetje vast in de tweede week. Maar er waren ook mooie avonturen: twee Spanjaarden probeerden hun 3e vriend zwemmen te leren. Met hem door het bad lopen vasthouden etc. Het werd mooier, hij sprong dan in het water en begon onder water al als een bezetene met armen en benen te slaan, een zeer komisch gezicht.

Er kwamen nieuwe gasten en ook nu viel de stroom weer uit, op het moment dat men de liften wilde gaan gebruiken, volgens mij deden ze dat met opzet. Bert Meester ging de bergen in te wandelen, en Jan Coehoorn en ik zaten boven op ons terras, terrasdeur open, komt er iemand aan de voordeur, bij het kijken wie er aan de deur staat, vliegt door de tocht de terrasdeur eruit, glas naar beneden naar zwembad en daar ging onze borg. Een stel Hollanders die tikkertje deden met enkele Engelsen en constant riepen, “I am im”, “You am im”. Lachen dus.

Evenals menige morgen hiervoor, stuurden we de werksters weer door met de mededeling. “Manjana”. Hele dag wat bij zwembad gezeten met drie Spanjaarden, studenten, spraken slechter Engels dan een middelbare scholier in Nederland. In het Engels proberen uit te leggen wat werkeloosheid was. Dat viel niet mee, Cirkel getekend met de mededeling dit zijn de werkzoekende mensen, kleinere cirkel erin, dat is het beschikbare werk. Dus te weinig werk voor alle mensen. Enfin hilariteit. Laatste dag, niet laat van bed, opruimen en afrekenen. Nog steeds niet fit. Vliegangst? Nog wat adressen uitgewisseld en met de bus terug, weer langs al die afgronden. Op het vliegveld vertraging en dus een gratis drankje. Werd het toch nog gezellig. Konden door het slechte weer, helaas Parijs met z’n vele lichten bij nacht niet zien. Eindelijk weer aan de grond, Bert Meester zijn vader wachtte ons al op en met zijn allen in zijn kleine Dafje op huis aan. Daar nog even navertellen en op bed.

Het is inmiddels augustus geworden en het is nog steeds druk in “het Dok”, naar het GAK-kantoor geweest, maar er is nog steeds geen werk. Heit en Mem zitten nog in Willemsoord op de camping, ik besluit de afstand op de fiets te overbruggen en hen met een bezoek te vereren. Het was mooi weer en over de Hopweg, Kuinre, Ossenzijl, Oldemarkt en Paasloo kom ik op de camping. Daar gegeten en natuurlijk over de vakantie verteld. De terugweg laat ik de Hopweg rechts liggen en ga via de Grietenijdijk terug naar Lemmer.

Het trainen van het voetbal begint weer en dat valt na zo’n vakantie niet mee. Daarnaast natuurlijk ook de oefen wedstrijden. Lemmer onder leiding van trainer Poortvliet, wil graag in de tweede klasse blijven, waarin Lemmer het vorige seizoen redelijk debuteerde. Daarnaast moet het verschil tussen het eerste elftal en de reserveteams daaronder, kleiner gemaakt worden.

Dat houdt simpel in dat het tweede elftal moet promoveren. We voetballen tegen Drachten en houden de stand op 0-0. Deze wedstrijd stond ook in het teken van de walkie talkie show van Piet Burgers, voor zover ik mij kan herinneren. Burgers zat aan de ene kant van het veld en de trainer aan de andere kant. Beide voorzien van een walkie talkie, zodat Burgers aan de trainer door kon geven wat er gewijzigd moest worden. Deze manier van coachen hield niet lang stand. Tegen Blauwwit ’34 uit Leeuwarden wordt met 3-1 verloren en val ik uit met zere kuiten. Tegen LSC uit Sneek doe ik weer de gehele wedstrijd mee. We speelden slecht en verloren. Zal op deze manier wel uit het eerste elftal verdwijnen. Wat enkele weken later ook werkelijkheid wordt. Ik neem samen met de andere spelers van Lemmer 2, gepaste wraak door in Drachten, ONB 2 met 0-3 van het veld te spelen.

Het arbeidsbureau heeft geen werk. Ik vraag een LOI-cursus boekhouden aan en wordt weer voor enkele weken bij de PTT aangenomen als besteller, krijg ditmaal mijn opleiding van Siebe Hepkema en help Johannes Beersma met stempelen en sorteren. Ik ga namelijk de route van hem doen, de beide “Streken”. Avonds vis ik wat en bij het ophalen van de vakantiefoto’s blijkt dat ze allemaal overbelicht zijn. Jammer natuurlijk. We kunnen niet terug om het nog eens over te doen.

De nieuwgebouwde Christelijke lagere “Koningin Wilhelmina school” aan de Lennastraat, kan na de zomervakantie in gebruik worden genomen. Van het klassieke oude gebouw is niets meer over.

Nadat Kees de Bruin, enkele jaren in het Hollandse heeft verkeerd, om zijn diploma’s in het kappersvak te behalen, besluit mijn oud klas genoot en vroegere mede generaal in het Zeebuurt legertje, terug te keren naar zijn basis en aan de Vissersburen 48 een eigen kapperszaak te openen. Het pand gehuurd van buurman Frans Visser, wordt door de beide broers van Kees de Bruin, omgetoverd tot een knappe herensalon. Hij zag in zijn oude woonplaats nog wel emplooi voor een kapper. Het is een leuke, degelijk ogende zaak geworden, waarin hij met zijn eigentijdse haar ideeën, zonder twijfel zijn brood zal kunnen verdienen.

Mijn Pake, Wieger Schotanus, verkoopt zijn woning aan de Pietersbuurt no. 24 aan M. Bijlsma uit Lemmer en verhuist naar de nieuwe bejaardenwoningen aan de Steile Bank in plan “West”. Het voetbalseizoen start en ik voetbal in Lemmer 2 en win met 0-2 uit tegen Harlingen 2. Waar ze me vorig seizoen nog uit de wedstrijd trapten. Ondanks dat ik ’s middags reserve bij het eerste moest zijn, nam ik toch maar twee biertjes op de overwinning. Was immers niet goed genoeg voor het eerste? Op de terugweg veel Stimorol gekauwd voor niets, bleef de gehele wedstrijd op de bank en geen doelpunten gezien. Lemmer 1 – Houtigehage 1 nul-nul.

In het Lemstervaart werd bij de openbare lagere school “de Meerpaal”, door vier oud-vissers, de heren Roelof Hoekstra (79), Rinse Visser (75), Bouke Kuipers (88) en Jurjen Bootsma (82), de bij de school geplaatste beeldengroep onthult, door de vissen uit de netten te bevrijden. De plek had voor hen meer dan een gewone betekenis, zij hadden hier immers vroeger nog gevist. De beelden zijn ontworpen door de heer Arend Ypma uit Emmeloord, leraar tekenen en handenarbeid aan de Mavo in Lemmer. Hij probeerde met het kunstwerk een dubbele symboliek uit te beelden, de oude relatie van het voormalige vissersdorp met de zee en de beschutte omgeving waar de kinderen naar schoolgaan. Dit door middel van een vader en moeder vis met kind. De beelden zijn gemaakt bij IJsselmeer beton die hiermee even buiten hun comfort zone van rechte heipalen ging.

Wij spelen met het tweede elftal thuis tegen Harkema 3, een 3-3 gelijkspel, uit tegen Oerterp 2 een 2-2 gelijkspel en uit tegen Houtigehage 3 een 3-4 overwinning. We starten dus goed. In de “Helling” speelt de film “4 vuisten van de duivel” met Bud Spencer en Terence Hill, nadat de film is afgelopen zijn er figuren zo onder de indruk van hun kunsten dat ze hun eigen vuisten buiten kapot slaan tegen een lantaarnpaal. Een beetje dom, zou later een gevleugelde uitspraak worden, die hier wel van toepassing zou zijn geweest.

Er wordt gestart met de herbebouwing van de Parkstraten. Grote verschil met het verleden zal zijn, dat de straat slechts aan één kant bebouwd zal worden. Er zullen in opdracht van woningbouwvereniging “Volksbelang”, 23 bejaardenwoningen en 9 eengezinswoningen worden gebouwd. Vooral voor de bejaardenwoningen bestaat grote belangstelling. Er hebben zich al 77 gegadigden in laten schrijven, waaronder 27 van buiten de Lemmer.

En dan overlijdt de vader van mijn vriend Jacob Visser, na een langdurige ziekte op 65-jarige leeftijd. En ook hij mag gerust een BL’er (Bekende Lemster) genoemd worden.

In Joure wordt een nieuw postkantoor geopend, dat als voorsorteercentrum voor een deel van Zuid-Friesland zal gelden en dus ook voor Lemmer. Het postkantoor in Lemmer zal echter nog gewoon openblijven en hoewel dus een deel van het werk, (het voorsorteren) verdwijnt uit Lemmer, gaat dit ondanks de daardoor ontstane bezuinigingen, niet ten koste van het huidige personeel.

Met het voetbal ging het uitstekend, We wonnen thuis met 8-0 van GAVC 2 uit Grouw, uit tegen Oosterwolde 3 met 2-6 en daarna thuis tegen Nieuweschoot 2 wat moeizamer met 2-1. Zodat we ons mee bovenin de ranglijst nestelden.

Er wordt een keuze gemaakt voor een grotere sporthal voor Lemmer en er is een openbare aanbesteding voor het bouwen van een kleedgebouw met kantine op de nieuwe sportvelden, ten behoeve van de voetbalvereniging C.V.V.O. Daarnaast is het Ir. Wouda-gemaal thans op een ontwerplijst geplaatst, om als monument te kunnen worden aangemerkt. Dit uit oogpunt van technische archeologie. Het gemaal kwam in 1918 gereed. Het werd al snel het grootste gemaal van Europa genoemd. In de machinehal bevinden zich vier tandem-compound stoommachines, elk van ongeveer 500 paardenkracht. Deze drijven twee centrifugaalpompen aan, die het water verwerken.

Bouwactiviteiten of gewenste bouwactiviteiten genoeg in de Lemmer. Waar aan de Langestreek de gebroeders Frankema, aan de hand van oude tekeningen, het oude “Stoepjeshuis” dat met de drie jaar geleden ontstane brand bij Oene Boonstra, in de daarnaast gelegen winkel, ook verloren ging, weer in oude glorie heeft weten te herstellen. De herbouwwerkzaamheden oogsten naast veel bekijks ook veel bewondering. Het stichtingsbestuur van Openbare Bibliotheek Lemsterland, wacht met spanning op toestemming voor de bouw van een nieuwe bibliotheek. De beschikbare 175 vierkante meter, in het aan de Helling vastzittende gedeelte aan de Kortestreek, is veel te klein. In eerste instantie wilde men het bestaande gebouw uitbreiden met een verdieping er bovenop. Maar van gemeentewege kreeg men te horen dat er een bouwterrein beschikbaar was en nieuwbouw tot 95% subsidie mogelijk was

Op de plek waar de oude houten tribune van de v.v. Lemmer stond, die door brand verloren ging, is de gewenste nieuwe tribune van maar liefst 24 meter lang, inmiddels op enkele kleinigheden zoals men het noemde, de gehele achterwand moet nog geplaatst worden, klaar en het publiek kan desgewenst weer zittend de verrichtingen op het hoofdveld volgen, dit terwijl ook de financiën nog niet geheel rond zijn. Tevens kan er een begin worden gemaakt met het bouwrijp maken van Lemmer-Noord fase 1. Immers de eerste 47 bouwterreinen zijn reeds verkocht aan Wessels Bouwbedrijf Rijssen BV te Rijssen.

We oefenen met de band nog eens in de kantine van de Lemster camping. Het is er steenkoud en als we en een elektrische kachel aanzetten en dan ook nog alle apparatuur, blijken de stoppen dit niet te kunnen verwerken en zitten we even in het donker en zonder verwarming. Ook komt er geen geluid uit de boxen. Alleen ik kan op de trommels nog wat lawaai voortbrengen. Nadat we wat omleidingen hebben gepleegd kunnen we even spelen en ook nog tussendoor van een bloedeloze partij voetbal genieten tussen het Nederlandse elftal en de Italianen. Beide teams komen nauwelijks van hun eigen helft omdat een gelijkspel voor beide teams betekende dat ze zich plaatsten voor het Europees Kampioenschap voetbal in 1976 in Joegoslavië.

Tot aan de winterstop speelden we met Lemmer 2 nog vier wedstrijden en we regen de ene overwinning aan de andere, Jubbega 3 werd uit met 0-2 verslagen. Thuis wonnen we met 3-1 van Drachten 4 en met 3-1 van Olyphia 2 uit Noordwolde en ditmaal wonnen we wel van Harlingen 2, nu thuis met 3-1. Zodat we ons bovenaan de ranglijst terugvonden. Ook Lemmer 1 draait goed mee in de tweede klasse en staat halverwege de competitie op een derde plaats.
Ik vier mijn 21e verjaardag en mag me nu volwassene noemen. Dat het gedrag er soms een beetje bij achter blijft, zal wel aan mijn jongere vrienden te wijten zijn. We vieren het gepast, met de nodige hoeveelheid alcoholisch vocht en hartige hapjes.

Ondertussen gebeurt er in Nederland iets, wat maar liefst twee weken het nieuws in Nederland, maar ook daarbuiten grotendeels bepaald. Op 2 december wordt bij Wijster de trein Groningen-Zwolle overvallen door zeven Zuid Molukse jongeren. De zich verzettende machinist wordt doodgeschoten en naar buiten gegooid. Enkele uren later wordt er een toevallig in de trein zittende militair gedood, als niet aan de eisen wordt voldaan. Op de dag dat in Amsterdam een tweede gijzeldrama begint op het Indonesische consulaat, wordt een derde gijzelaar in een open treindeur geëxecuteerd. Op 14 december is het drama plotseling zonder verder bloedvergieten over en kunnen de resterende 23 gijzelaars de trein verlaten. In Amsterdam is er 1 dode te betreuren, een medewerker van het consulaat tracht door uit een raam te springen te ontsnappen, maar mist de neergelegde matrassen en overlijdt later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

Zo gaan we naar de Kerstdagen en oudejaarsdag, om dan nog eens met mijn vrienden terug te kijken op het afgelopen jaar, veel geblesseerd geweest, ook veel last van de honden op mijn PTT-route naar Follega. Eindelijk dan aan het werk, al is het dan tijdelijk. Mijn eerste vliegreis en de comeback op het voetbalveld. En dat alles overgoten met naar in mijn ogen grote hoeveelheden geestrijk vocht.