Het jaar begint wat in mineur. De gemeente Lemsterland komt met een mededeling, dat na enkele jaren boven de 10.000 inwoners te hebben gezeten het aantal inwoners er nu weer onder is gezakt. Als oorzaken worden verminderde werkgelegenheid en geen woningaanbod genoemd. Ook kunnen de inwoners van Lemsterland en omstreken nog niet weer gebruik maken van het overdekte zwembad aan de Albert Koopmanstraat dat in de laatste week van 1977 door brand moest worden gesloten. Hierdoor zal er een vertraging in de zwemlessen ontstaan. De herstelwerkzaamheden zullen naar schatting wel een week of zes gaan duren.

Ook voor mij begint het jaar met wat nieuws. De belastingdienst krijgt mij op de radar. Door de meerdere verschillende werkgevers, word ik gemaand ook een belasting opgave te doen. Gelukkig was mijn collega Jannes van Dijk bereid mij weg te wijzen in het voor mij onbekende doolhof. Het lukte wonderwel, maar ik verzuimde de uitkering WW bij de inkomsten te vermelden. Geen werkgever nietwaar. Hoofdoorzaak was echter dat de uitkerende instantie mij geen jaaropgave had gezonden. Foutje bedankt. Het in eerste instantie vastgestelde terug te betalen bedrag van ƒ 690,00 werd na veel heen en weer geschrijf en bezwaar maken verlaagd tot ƒ 465,00. Toch een domper.

Afscheid Mw. van de Watering- van der Bles

Op mijn werk, de School voor L.H.N.O., is er het afscheid van directrice mevr. A.M. van de Watering-van der Bles. Die zo’n dikke twintig jaar aan de school verbonden was. Ik maak hiervoor het uitnodigingskaartje. Door een foto over te trekken op doorzichtig papier en die later met tekst via de stencilmachine wordt vermenigvuldigd en daarna naar de genodigden wordt verzonden.

In het restaurant “de Luifel” te Emmeloord wordt ons als personeel en bestuur een koud buffet aangeboden en kan er tevens gebruik worden gemaakt van de kegelbaan. Zij wordt opgevolgd door G. de Vries, die reeds haar taken waarnam.

Bij de gemeente komt een verzoek van de “Stichting Friese Milieuraad” binnen om geen vergunning af te geven aan Mulder en Rijke, voor de aanleg van een buiten jachthaven voor ongeveer tweehonderd schepen. Men is bang voor een ongewenst uitstralingseffect naar IJsselmeer, Waddenzee en de Friese meren. Positiever is het nieuws dat het Chinees restaurant aan de Lijnbaan voor Lemmer behouden blijft. Er is een nieuwe exploitant gekomen, de heer W.M. Lam, waarmee ook de naam van het restaurant van “Hang Wang” veranderd in “China Garden”. Tevens is er sprake van, dat de oude Lemmer-nachtboot, de “Jan Nieveen” weer zijn vertrouwde thuishaven zal opzoeken.

Het weer werkt nog niet echt mee om de voetbalcompetities te laten hervatten en zo zijn we gezellig op een zondag in de sporthal te Balk met de teams van Lemmer 1 en 2 en de A-junioren om onderling te zaalvoetballen. Ondertussen of na de wedstrijden kan er ook nog gebruik worden gemaakt van het zwembad, waarvan door velen als afsluiting van de voetbal dag, dan ook gretig gebruik wordt gemaakt. Ook is de v.v. Lemmer opzoek naar een nieuwe trainer voor de 1e en 2e selectie van de club, ter vervanging van de naar Harkema Opeinde, vertrekkende heer Poortvliet.

Vlak voor het einde van de maand, als het voetbal van Lemmer 1 weer wordt hervat met een 1-1 gelijkspel, thuis tegen VAKO uit Vries, Drenthe, overlijden er twee Lemsters. Ereburger van de gemeente Lemsterland, de heer A. E. Klijnsma, vanaf de bevrijding raadslid en tot zijn aftreden, de laatste vijftien jaar wethouder. Daarnaast was hij verdienstelijk op vele andere gebieden. De Fryske Krite, de zeilvereniging, de begrafenisvereniging, het Nut en de culturele raad, medeoprichter van “Suderigge” en bestuurslid van de Oudheidskamer. Tevens kwam van zijn hand het boekwerk, “In kuierke troch it ferline”. Op de feestavond die de v.v. Lemmer hield in “De Helling”, werd oud eerste elftalspeler Joh. Wijnand onwel en ondanks snel verleende eerste hulp en overbrenging naar het ziekenhuis overleed hij vrijwel onmiddellijk na aankomst aldaar. De heer Wijnand was vele jaren speler van het eerste elftal van de v.v. Lemmer en was vooral vermaard om zijn koptechniek. Een bekend feit is dat hij eens vanaf de middellijn koppend scoorde.

Zo stappen we februari in en wordt het voetbal volledig hervat. We starten uit met een gelijk spel tegen FVC uit Leeuwarden, 0-0. Het volgend seizoen zal de heer Arie Jan de Roos uit Zalk (bij Kampen), de nieuw trainer van Lemmer zijn. De heer de Roos was hiervoor, drie jaar trainer van v.v. Emmeloord. We wonnen vervolgens thuis met 2-0 van Jubbega en eindigden de maand februari met een 1-0 nederlaag uit bij Rood Geel uit Leeuwarden.

Er wordt in de gemeenteraad gesproken over het bebouwen van het voormalige tramcomplex en de Nieuwedijk. Hiermee zal definitief een oud stuk historie van Lemmer voor altijd verdwijnen. Grote gedeelten zijn inmiddels al verdwenen onder de slopershamer. In hun pré-advies stellen B. en W. dat een harmonieuze plannenontwikkeling in dit unieke en kwetsbare gebied uiterst belangrijk is en men derhalve de invulling als één geheel wil doen plaatsvinden, zodat er een geheel ontstaat en niet allemaal losse onderdelen. Hiertoe wordt er besloten dat maar liefst zes bedrijven een kans krijgen om met het juiste plan op tafel te komen. Tevens wordt besloten dat door de grote belangstelling van de eigen inwoners, om te wonen op het voormalige tramcomplex of de Nieuwedijk, de eigen inwoners het eerst de mogelijkheid krijgen om daar straks een huis te kopen.

Op 1 maart krijg ik mijn vaste aanstelling als typist aan de school voor L.H.N.O. te Lemmer, na er reeds een jaar in tijdelijke dienst te hebben gewerkt, met collega’s als Annie Meppelink, Gerrit de vries, Frieda Hettinga, Piet van de Mey, Harry Olthof, Lammie Duursma en conciërge Uilke Dijkstra en natuurlijk mijn leermeester Jannes van Dijk. Gelukkig, vastigheid en zoals het spreekwoord destijds luidde, een betrekking als ambtenaar heb je levenslang. De staat wilde echter nog wel wat meer van mij. Ik kreeg een dag na het heugelijke nieuws een brief van de gemeente, waarin deze mij inschreef voor “dienstverrichting bij de Bescherming Bevolking”. Dit omdat ik voor de militaire dienst vrijstelling wegens broederdienst had gehad en men mij toch wel wenste in te schakelen voor de bescherming van Nederland. Nu hadden mijn broers Jelle Visser en Sake Visser ook al hun plicht voor de B.B. gedaan, dus ik hoopte ook hier op vrijstelling.

Naast het voetbal had ik in deze periode van het jaar een andere grote hobby, kievitseieren zoeken. Ik was dan ook al enkele malen het land in geweest, maar nog zonder succes. Op 11 maart vond Meije Bootsma in het Lemster Hop het eerste kievitsei van de gemeente Lemsterland. Het Lemster zwembad zal weldra weer opengaan na de herstelwerkzaamheden die de brand met zich mee brachten en een groep enthousiaste Lemsters, heeft kortgeleden de vermaarde Lemmerboot, de “Jan Nieveen” gekocht en wil het schip weer als toeristen-boot in de vaart brengen.

Met het voetbal van Lemmer 1, draaiden we mee in de middenmoot. We speelden 1-1 uit bij Roden en 1-1 uit bij titelkandidaat nummer 1, Steenwijk, dat bij winst, kampioen zou zijn geweest. Met Lemmer 2B speelden we thuis 1-1 tegen Joure 3B. Rond deze tijd, had ik verkering met Hilda. Het bijzondere hieraan was echter dat zij een leerling van de school was, waar ik werkte. Een relatie tussen een medewerker en scholier was blijkbaar toen niet zo’n groot probleem. Ik was 22 en zij 15 of 16. Ik kwam gewoon bij haar thuis. Soms als ik haar thuis had gebracht, ging ik nog weleens terug naar de kroeg om nog even een biertje te halen. Tenslotte mocht ik wat later thuiskomen dan zij dat mocht. Het duurde overigens niet zo lang, ik vond het namelijk niet zo leuk dat zij met haar vriendinnen op stap ging, in plaats van bij mij te zitten en maakte daar bij de jongens waarmee ik aan de bar zat in “het Hoekje” van Cor Schaaf een opmerking over, in de zin van, “Os it sa mût, meitsje ik it mar ût”. Dit verhaal werd natuurlijk vlot doorgebriefd en dat betekende dan ook het einde van onze relatie. “Go your own way”, zoals Fleetwood Mac zingt op de door hen in februari uitgebrachte hitsingle.

De bouw van het nieuwe gemeentekantoor begint nu toch zijn contouren over het centrum van Lemmer te werpen. We kunnen dit vanuit het Hoekje redelijk goed volgen. Ik zat daar op zaterdag middag regelmatig met een vaste groep klanten. Er stond ook een éénarmige bandiet, waar ik in een later stadium maar moeilijk vanaf kon blijven en dat heeft een boel geld gekost. Maar het was er altijd gezellig en als het nummer, “Music was my first love” van John Miles voorbijkwam, werd er door de hele kluit dapper mee gestampt en geslagen op de bar. De klanten beneden zullen hun vlees wel met de aardappelen en groente op de borden hebben zien dansen vrees ik

Op 5 april vond ik tussen de Straatweg en de oude Trambaan, zo ongeveer tegen over Straatweg 48 waar de familie Dalsheim woonde, mijn eerste kievitsei van dit jaar. De tijd van eierzoeken is in de loop der jaren behoorlijk ingekort. Mocht er in mijn prilste jeugd nog gezocht worden tot 20 april, nu was het toegestaan tot 10 april. Als ik niet alleen op pad was, dan was ik dikwijls met Hielke Soeten op pad. Die eerlijk gezegd een veel betere eierzoeker was dan ik. Hij was vaak in de Aap te vinden, waar ik zelden kwam. Hielke had al zijn rijbewijs en een auto, dat was toch wel makkelijk als je wat verder weg wilde zoeken of je sneller van de ene naar de andere zoek locatie wilde verplaatsen. Zo waren we ook een keer op “Oud tacozijl” net over de inlaat sluis en zaten we voor een sneeuwbui te schuilen in de auto. Toen we iets later over de zeedijk klommen, om het erachter liggende gebied te bespieden, werd het zoeken ons wel erg gemakkelijk gemaakt. We hoefden alleen maar de donkere plekken in de verder volkomen witte vlakte op te zoeken.

Het voetbal blijft een beetje letterlijk en figuurlijk in de middenmoot hangen. We verliezen met Lemmer 1 uit tegen Leek met 4-3, spelen thuis 2-2 tegen Houtigehage en 0-0 tegen Alcides uit Meppel. Met Lemmer 2B, winnen we met 5-0 thuis van Heeg 2B en verliezen we ongelukkig van Renado 2B met 1-2. Ondanks dat draaien we mooi bovenin mee.

Het mooie weer komt weer wat vaker voor en de racefietsen komen uit de schuren en er wordt weer regelmatig met een groepje fanatiekelingen een rondje gefietst. Nog iets anders verschijnt er weer in

Lemmer. Op zaterdagmiddag 16 april verschijnt vanaf het IJsselmeer, de oude Lemmerboot de “Jan Nieveen” in het zicht. Aan boord een 150 tal enthousiaste en voor het merendeel uitgelaten Lemsters. Op de kade een al even opgetogen en geestdriftige menigte van duizenden mensen, die daar al stonden te wachten op de thuiskomst van dit zo vertrouwde vaartuig. Dat de levenslijn tussen Friesland en Holland was. Zeker in de oorlogstijd was dit in de letterlijke zin van het woord. Honderden joodse onderduik kinderen hebben via deze weg hun onderduikadres bereikt. En in de hongerwinter kwamen er velen naar Friesland om eten te halen. De “Jan Nieveen” die in Kampen, door een vijftiental vrijwilligers werd opgeknapt, zal nog tot mei rust krijgen, waarna er tochten mee zullen worden gevaren, van Lemmer over het IJsselmeer naar Holland.

Veel roering ontstaat er als er een mening wordt gevraagd over het toestaan van een vestiging van een supermarkt van “Fred van der Werff” met een oppervlakte van 1000 m2, aan de Nieuwedijk. De aanvraag is al vijf jaar oud en B. en W. hebben de vraag destijds opgeschort. De Lemster middenstand is tegen de komst en vreest inkomstenverlies van wel 25%. Zeker nu de groei van het inwonertal niet meer zo hard gaat. Op een avond waarop het gemeentebestuur de mening van de inwoners toetst, komt er ook nogal wat kritiek op de middenstand zelf. Waarbij er vooral geschermd wordt met zomer of recreatie prijzen die de Lemster middenstand in de zomertijd zou hanteren. Goh. Dat bracht zomaar een herinnering bij mij boven uit mijn jeugd. Toen ik als zeg 10-jarige, met een gulden in de hand bij een plaatselijke kruidenier iets moest halen. Toen ik met het aangeschafte thuis kwam en ik mijn moeder het terug ontvangen geld teruggaf, werd ze kwaad. “Waar is de rest van het geld? Dat kost 50 cent en nu 75 cent? Wat is dit”? De winkelier had mij aangezien voor een kind van een vakantieganger en ietsje meer gevraagd. Speelde dat nu nog steeds? Als bierdrinker wist je dat zomers de prijzen een kwartje omhoog gingen en na de vakanties op dat pijl bleven hangen.

Eind april wordt er in de raad van Lemsterland met 7 tegen 6 stemmen besloten, geen grond aan “Fred van der Werff” te verkopen. Gewezen werd in de bezwaren vooral op het verlies voor de plaatselijke middenstand en dan niet alleen zij die in de levensmiddelenbranche hun brood verdienen maar ook de non-food sector zal een klap krijgen. Daar “Fred van der Werff” ook een non-food afdeling had. Inmiddels bestormt de Achterhoekse band “Normaal” de hitlijsten met het lied “Oerend hard”.

We spelen de laatste wedstrijd uit tegen Actief uit Eelde met 2-2 gelijk en eindigen op een achtste plaats in de Tweede klasse A. Er volgt dan nog het jaarlijkse mixtoernooi voor alle seniorleden en de A-junioren, waarna er in Bar-dancing “Napoleon” nog een gezellige avond wordt gehouden en tevens afscheid wordt genomen van de vertrekkende trainer Poortvliet.

Ongeveer een jaar nadat de eerste paal de grond in ging in de nieuwe bouwwijk Lemmer-Noord 1e fase, betrok de in Lemmer wel bekende H. Duim (Harm fan ûs Oate) de eerste woning aan de Grote Beer no. 79. Sindsdien komen er geregeld gezinnen bij in deze nieuwste wijk van Lemmer. In deze eerste fase, gelegen tussen Straatweg, Rondweg en Trambaan, zullen zo’n 220 woningen komen. De meeste zijn koopwoningen, maar ook “Volksbelang” bouwt er een deel huurwoningen. De straatnamen in deze wijk, zijn alle genoemd naar sterrenbeelden. Kleine Beer, Pegasus, Orion, Wagenman, Zevengesternte en Melkweg. Deze laatste straat vormt de verbinding tussen Straatweg via de Trambaan en de Brekkenweg naar de Rondweg, even voor de Zijlroedebrug. Achter de Grote Beer zal achter het daar lopende tegelpad een geluidswal worden opgeworpen om het geluid van de Rondweg te dempen. Ongeveer ter hoogte van de Flevostraat zal er te zijner tijd een tunnel voor fiets- en voetgangers worden aangelegd. Om de verbinding met het oude Lemmer te behouden.

Op maandagochtend 23 mei komt de intercitytrein van Assen naar Groningen bij “De Punt” tot stilstand en worden de conducteur en machinist en 40 reizigers gesommeerd de trein te verlaten. Nog 54 passagiers blijven gegijzeld in de trein achter. Later werden er nog 3 gijzelaars vrijgelaten. Tevens wordt een basisschool in Boven Smilde bezet en hier worden 105 kinderen en 5 leerkrachten gegijzeld.

In beide gevallen betreft het Zuid-Molukkers die de gijzelingen uitvoeren. Met deze acties wilden ze de Nederlandse regering dwingen zich in te zetten voor een onafhankelijke Republiek de Zuid-Molukken en de vrijlating van 21 Zuid-Molukse gevangen. Na drie dagen zorgt een virusziekte uitbraak ervoor dat de 105 kinderen uit de school worden vrijgelaten, de leerkrachten blijven achter in de school. Na nog weer vijf dagen wachten, worden er onderhandelingen gestart. Nadat op 10 juni bemiddeling tussen regering en Zuid-Molukkers mislukt, worden er de volgende morgen in alle vroegte verrassingsaanvallen op de trein en school uitgevoerd. Onder het lawaai door brullende nabranders van laag overvliegende Starfighters, worden school en trein bestormd door groepjes mariniers. Hierbij vallen 8 doden, waaronder 6 gijzelnemers en 2 gijzelaars.

Nu het voetbalseizoen was afgelopen, konden we ons nog vermaken met het bedrijfsvoetbal, waarbij ik meedeed in een mix elftal van gemeenteambtenaren en medewerkers van scholen in Lemsterland. We hadden een mooi team met o.a. Theo van Beek, Ale Boersma, Henk Lassche, Durk Sinnema, Jan Hulzinga en Gerrit de Vries. We werden kampioen. Op school naderde het einde van het schooljaar, met de examens, rapporten, lijstjes met geslaagden voor de krant etc. Een drukke tijd. Maar altijd in stijl afgesloten met een gezellig samenzijn met het personeel in “de Wildeman”.

Op een avond boven, aan de bar in het “Hoekje” kwamen Jelle van der Veen, Jouke Hoekstra en ik, na natuurlijk het nodige gezwets wie er nou beter en sneller was, tot de afspraak om een wielrenwedstrijd tussen ons drieën te houden. Daar Jelle van der Veen wat professioneler materiaal had en meer kilometers aflegde dan Jouke Hoekstra en mij, werd er afgesproken dat Jouke Hoekstra en ik een voorsprong kregen van ik meen 10 minuten, om in ons geval gezamenlijk tegen de eenling Jelle van der Veen, het traject Lemmer-Stavoren-Lemmer af te leggen. Dus zeg maar een slordige 60 kilometer. De avond voor de wedstrijd vertrok Jelle van der Veen al vroeg naar huis, terwijl Jouke en ik nog even ons vochtgehalte met enkele gele rakkers op peil brachten.

De volgende morgen waren we er klaar voor. Er was zelfs gezorgd voor een volgwagen met materiaal, voor het geval dat en andere volgers om ervoor te zorgen dat een en ander sportief zou verlopen en voor de nodige support en verslag van de wedstrijd. Er stond een flinke bries en het kop over kop rijden wat de bedoeling was om in ons voordeel te werken, lukte niet geheel omdat de motor van Jouke Hoekstra maar niet op gang wilde komen en ik grote stukken op kop moest rijden. Ondanks dat Jouke Hoekstra voorstelde aan mij om maar alleen er vandoor te gaan, bleven we samen rijden. In Stavoren aangekomen hadden we waarschijnlijk al een deel van onze voorsprong verspeeld en troffen we ook nog een open brug, waarbij we ons haasten, om als echte crossers via de sluisdeur toch nog snel de overkant te bereiken. Nu leek de motor van Jouke Hoekstra wel warm te zijn en leek het dat hij er in zijn eentje vandoor zou gaan, omdat ik er nu wat doorheen zat. Ook nu bleven we echter bij elkaar. Maar toen we bij “Oud Tacozijl” bovenaan bij het “Joodse kerkhof” aankwamen, was de pijp van Jouke Hoekstra leeg en mocht ik er van hem toch maar alleen vandoor gaan om zo toch nog als eerste de Lemmer te bereiken en dat lukte, terwijl het Jouke Hoekstra naar ik mij herinner toch ook nog lukte om net voor Jelle van der Veen binnen te komen. Daar die aan het eind de man met de hamer ook nog tegen kwam. Het verdiende etentje werd met het nodige vocht met veel plezier en al sterker wordende verhalen genuttigd in het petit restaurant van Cor Schaaf, waar het idee was ontstaan.

Het is bouwvak en ik heb vakantie van school, geen cao met vakantiedagen, maar gewoon ook de hele schoolvakantie vrij als administratief personeel. Dat was dus bijna elke avond op stap in de Lemmer en de nodige alcoholische versnaperingen nuttigend. We vertellen Jelle van Zurk van bar dancing Napoleon, dat “Cokane in my brain” van Dillinger, een geheide hit wordt en hij die single aan moet schaffen. En het wordt een nummer 1 hit. Overdag hielden we ons bezig met het bezoeken van het skûtsjesilen en tussen door luisteren naar de verslagen van de Tour de France. Lemmer met aan het roer Sytse Hobma, begint sterk en staat na vijf wedstrijden keurig in de top drie van het klassement. Vaak wordt er, voordat avonds de kroegen weer worden opgezocht er ook nog weleens een rondje gefietst. Ik vind dat mijn oude racefiets niet meer aan mijn verwachtingen voldoet en te zwaar is voor het wat serieuzere werk en besluit nu een echte racefiets te kopen. Mijn oog valt op een mooie lichtblauwe Koga Miyata, die ƒ 950,00 kost, maar na inruil van mijn oude fiets voor ƒ 725,00 mag meenemen van Jan de Vries, werknemer van Rijwielhuis Dijken aan de Korte streek.

Zo is Bert Meester weer eens thuis en heeft aan de Noordermeerweg een woning gevonden, die hem nu buitenshuis onderdak zal verschaffen. Natuurlijk zijn wij bereid om eens een zaterdag, tegen vergoeding van de nodige alcoholische dranken en een goede vette hap, hem te helpen met schoonmaken en ontruimen van het oude arbeiderswoninkje. Het wordt een gezellige boel. Drie knapen, Jan Coehoorn was er ook bij, die aan de schoonmaak gaan. Het water sopte door de sterke allesreiniger goed. En dat was ook hard nodig. In de badkamer dachten we dat de muren lichtbruin waren gesaust, maar nadat de eerste borstel over de muur was getrokken, bleek er een witte muur onder vandaan te komen. Het was arbeidsintensief, maar het was ook weer eens fijn om met elkaar bezig te zijn.

Zo komen we aan in de Lemsterweek en beginnen we met de verjaardag van mijn Mem. Uiteraard is ieder weer aanwezig. De spanning in het skûtsjesilen neemt al af, want het is Tjitte Brouwer van het Heerenveen die een ruime voorsprong op zijn achtervolgers heeft. Lemmer zakt door wat tegenvallende resultaten uit de top drie. Nadat men in Stavoren ook nog een protest aan de broek kreeg en dus 14 strafpunten was een hoge klassering voor Lemmer uitgesloten. Op de tweede dag bij Lemmer, nam Sytse Hobma dan toch revanche en won de wedstrijd net voor de kampioen Tjitte Brouwer door de gok te nemen alle reven uit het zeil te doen terwijl Tjitte Brouwer er slecht één reef uithaalde. Lemmer werd tenslotte vijfde in het eindklassement. Belangrijker voor mij was echter dat ik een nieuwe liefde vond. Op een avond in bar-dancing “Napoleon” kwam ik een oude bekende, Janke, met haar zus tegen. Hele avond gezellig zitten babbelen en afgesproken elkaar nog eens te ontmoeten.

Opnieuw worden er bezwaren ingediend tegen het bestemmingsplan industrieterrein “Lemsterhoek”. B. en W. van Lemsterland vragen de raad dan ook om goedkeuring te verlenen aan een nieuw bestemmingsplan. Om zo te voorkomen dat een wijziging van het eerste plan, de gehele procedure moet doorlopen en het op deze manier nog jaren kan duren voordat het bestemmingsplan is afgerond. De in Lemmer zeer bekende wandelaarster mej. Martsje Kok, loopt dit jaar voor de 22e keer mee in de Nijmeegse vierdaagse en de dertig kilometer is voor haar dan ook een peulenschilletje. Zij loopt vele meerdaagse buitenlandse tochten en liep al vijftienmaal de Friese Elf Steden wandeltocht. Ik zie haar nog zo voor me lopen, tijdens de Lemster avondvierdaagse waar ik als kleine jongen ook aan meedeed. Blond krullend haar, bril op de neus en stevige wandelschoenen. Althans zo zie ik het voor mij.

1e selectie 1977-1978

Staand vlnr: Arie Jan de Roos (trainer), Meinze de Vries (grensrechter), Jan de Wilde, Theo de Haan, Germ Bootsma, Gauke Bootsma, Dick ten Cate, Cor Visser en Lammert Bootsma (leider).

Hurkend vlnr: Piet de Jong, Hennie Brouwer, René van der Horst, Henk Mathijssen, Joop Seerden, Bauke de Wreede en Hein Oosterbaan.

We beginnen weer met voetbal trainen onder leiding van de nieuwe trainer de Roos. Voorzitter Gebben is vrij optimistisch en spreekt zelfs kampioenaspiraties uit. In de spelersselectie wijzigde overigens maar weinig. Herman Hofstra vertrok naar Sneek en Pieter Deinum stopte. Nieuw waren Henk Mathijssen van v.v. Emmeloord en Joop Seerden van Franeker, die al geruime tijd als politieagent in Lemmer werkte. Als eerste stond een oefenwedstrijd tegen Eredivisieclub Volendam op het programma. Dat was na een met alcohol gevulde Lemsterweek, wel even een pittig begin. We verloren dan wel met 1-5, maar het werd toch een mooie wedstrijd. Ondanks dat het naar het einde toe door conditie gebrek wat in zakte. Waarin ik volgens doelman René van der Horst, Volendam speler Frank Kramer volledig uit de wedstrijd speelde. Het verslag van de wedstrijd laat een ander verhaal zien.

Een dag na de opening van ons voetbalseizoen, werd het sportpark “De Rien”, thuisbasis van voetbalvereniging C.V.V.O. en kaatsclub “Súdwâl” geopend. Gedeputeerde drs. Hilarides deed dit door een bal door een voor het toegangshek gespannen stuk papier te trappen, nadat de elf jarige Arjen Wagendorp de naam van het nieuwe sportpark had onthuld. Het sportpark, gelegen aan de Straatweg en voorzien van een ruim parkeerterrein, bestaat uit 2 speelvelden en een grote oefenhoek. De op het sportvelden complex aangebrachte accommodatie bestaat uit een kantine, vier kleedkamers en 2 scheidsrechter ruimtes plus natuurlijk een materialenhok. Dit is voor een groeiende vereniging zoals C.V.V.O. is, waarschijnlijk in de toekomst niet groot genoeg, zeker met de gestarte bouw van Lemmer-Noord in het achterhoofd. Maar het is al wel een hele verbetering, vergeleken met de accommodatie die hen in het Lemstervaart ter beschikking stond.

Op 16 augustus overlijdt op 42-jarige leeftijd, de met veel gouden platen onderscheiden Elvis Presley, waarvan mijn broer Wieger Visser, groot fan was, in een ziekenhuis in Memphis. Ook goud hopen Hielke Soeten en ik te halen met het elftal van Lemmer 2D, waarvan wij voor het aankomende seizoen Leiders/trainers zijn geworden. Met o.a. spelers als: Berend Slump, Gert Jan Aukema, Harry de Jong, Piet van der Werve en Mark Lindekens. Elk weekend waren Janke en ik bij elkaar. Zij had een rijbewijs en auto en ik had mijn fiets. Ik werd uitgenodigd om bij haar thuis te komen en klom op mijn stalen ros en fietste over de nog niet opengestelde Rijksweg A50 de polder in en kon vlak bij haar huis de Rijksweg verlaten. Bij het op fietsen van het erf, werd ik verwelkomd door een grote Duitse herder. Dat was even schrikken, na wat ik bij de P.T.T. met honden had meegemaakt. Maar gelukkig werden we al snel vriendjes en lagen we te rollebollen in de tuin.

De v.v. Lemmer heeft na een tijdlang het zonder sponsor te hebben moeten stellen, in Jachthaven en bungalowpark “Iselmar” een nieuwe sponsor gevonden. De beschikbaar gestelde trainingspakken hebben net als het tenue, zoals dat vorig seizoen na enkele jaren in andere kleuren te hebben gespeeld, uitgevoerd in groen en zwart, zoals dat bij de Lemster lui hoort. Na thuis met het eerste elftal nog twee oefenwedstrijden te hebben gespeeld, 1-0 winst tegen Cambuur C en 0-1 verlies tegen Berkum. Begint het echte werk van het seizoen 1977-1978 met een bekerwedstrijd uit tegen CAB uit Bolsward. We winnen met 0-2.

En dan is het alweer september, de school is ook weer begonnen en de nieuwe klassen zijn weer ingedeeld en op papier gezet. De schoolfotograaf kan weer langskomen voor de klassenfoto’s en het “normale” leven neemt weer zijn aanvang. De maand begint overigens niet zo leuk. Na een kort ziekbed en opname in het ziekenhuis, moeten we afscheid nemen van mijn pake, Wieger Schotanus. Hij is 85 jaar geworden. Hij heeft met zijn skûtsje “De vier gezusters” jarenlang met zijn vrouw door Friesland gevaren en dat maakt mij en mijn broers tot potentiële kandidaten, om ooit eens schipper te worden op een sks skûtsje. Niet dat mijn zeilervaringen nou zo groot zijn, maar daar kan ik op mijn jonge leeftijd nog wat aan doen toch? Nu is het gewoon nog zo dat ik als toeschouwer bij het skûtsjesilen “de beste schipper op de wal ben”.

Deze maand lijkt het wel of mijn leven alleen nog maar uit voetballen, trainen, begeleiden en nazitten bestaat. Met Lemmer 1 doen we eigenlijk anders niet dan gelijkspelen in het begin van de competitie. We spelen vier wedstrijden en het is viermaal gelijk. Met het D2 elftal gaat het stukken beter. We winnen alle vier de wedstrijden en hebben een doelsaldo van 18 voor en 3 tegen. Tevens waagde ik mij ook maar weer aan het schrijven van stukjes voor het Oosthoekje. Dat vond ik zelf al altijd leuk om te lezen en daarom nu dus stukjes schrijven voor onze D2 pupillen. En als je wint schrijft het wat makkelijker.

Gebeurde er dan nog meer met mij en in de Lemmer? Er komt een brief bij de gemeente binnen dat er een bijdrage beschikbaar is voor de voltooiing van Rijksweg 50 van het wegvak Lemmer-Emmeloord en dat dit werk in 1978 gereed zal komen. Heren kapsalon Kees de Bruin, start een voetbalelftal onder de naam FC Kees United en speelde zijn eerste wedstrijd tegen een elftal van Aquariumvereniging “Suneria” en won glansrijk met 5-2. In november zal er worden gestart met de aanleg van het “Frieslandpark”. De geplande aanleg, ligt nu meer vast en met dit miljoenen project zal Lemmer er over 8 jaar minstens 450 woningen en even zoveel boten bij hebben is de verwachting. Het gebied van ongeveer 43,5 ha. bestaat momenteel nog uit weilanden en sloten, waar ik voorheen nog wel liep te kievitseieren zoeken.

De raad van Lemsterland neemt het besluit, NEE te zeggen tegen het voorstel van Economische zaken om de Rotterdammerhoek in de Noordoostpolder aan te wijzen als mogelijke vestigingsplaats voor een kerncentrale. De gemeente was hiervoor uitgenodigd door de Gedeputeerde zaken van Overijssel, om ook hun mening te geven. Als tegen argumenten werden naar voren gebracht, de geringe afstand van de plaats naar Lemmer en de belangrijkheid van het IJsselmeer als zoetwatervoorziening. Met het door B. en W. naar voren gebrachte –NEE- voorstel, kon de gehele raad het unaniem eens zijn. Tevens werd er ook nog beslist, dat na het herstel van de walmuren langs de Prinsessekade, nu ook de walmuren langs de Emmakade hersteld moeten worden.

Het voetbal blijft buiten mijn werk het grootste deel van mijn leven bepalen. Minimaal vijf dagen per week ben ik met voetbal bezig. Met ons Lemmer 2D team blijft het uitstekend gaan. Van de vier wedstrijden in oktober winnen we er drie en verliezen we helaas thuis, na een volledige “off day” met maar liefst 0-5 van Wolvega D5, waarvan we in de eerste competitiewedstrijd nog uit met 2-6 wonnen. Het leek een beetje op fraude.

Vader Abraham scoort een grote hit met het “Smurfenlied”. Wat ik later nog vaak zou gebruiken als basis voor een ludiek lied. Bij bruiloften en partijen. En dan maar hopen dat men uit volle borst meezingt natuurlijk. Nu het sportpark “de Rien” is opengesteld, wordt de kruising Straatweg-Rondweg aangepast en de voorrangssituatie gewijzigd om een veiliger toegang tot het sportpark te laten ontstaan. Tevens zullen er aan beide zijden van de Straatweg fietspaden worden aangelegd om ook daar auto en fietsverkeer te scheiden. Een en ander zal zeker vier maanden gaan duren.

De voltooiing van het nieuwe gemeentekantoor in het centrum van het dorp nadert. Nu is reeds te zien hoe dat het uiterlijk van het centrum zal domineren. Maar vanuit het oude en inderdaad veel te kleine gemeentehuis klinken mooie woorden. “Hoe men ook over deze ingrijpende verandering in Lemmer mag denken, vastgesteld moet worden dat men alle moeite heeft gedaan om aansluiting te houden met het karakter van de oude dorpskern”. Hierover verschillen echter de meningen.

Met het eerste elftal gaat het in deze maand niet zo goed. Er wordt tegen Leeuwarden met 1-0 verloren. Voor de beker wordt nog gewonnen tegen MKV ’29 ook al uit Leeuwarden met 1-0, waarna er tegen Rood Geel, ja u raad het al, uit Leeuwarden, wordt gelijkgespeeld met 1-1. Daarna volgen twee nederlagen, 2-0 uit bij Alcides uit Meppel en maar liefst een 4-0 nederlaag tegen Renado uit St. Nicolaasga voor de beker. Zodat het bekeravontuur ten einde is en we ons volledig kunnen richten op de competitie. En dat is hard nodig, want we staan maar 1 punt boven de degradatie streep.

Ik start met rijlessen bij Bernard Beljon en dat is de eerste keer best eng. Op de weg kijken en ondertussen met je voeten het juiste pedaal indrukken en dan ook nog met 1 hand een stok heen en weer bewegen en in de juiste stand zetten. Terwijl Beljon vrolijk babbelend naast je zit. Eerst de polder maar in naar de rustige weggetjes. Die zijn wel erg smal als er een agrarisch voertuig op je afkomt. Maar het zal langzaamaan wel wennen hoop ik maar. Dit zou voortaan elke week worden herhaald, tot ik examen mocht doen.

Op een zaterdagmiddag fiets ik naar Janke om avonds naar Emmeloord te gaan waar in de bioscoop bij ‘t Voorhuys, de film “Soldaat van Oranje” speelt. Niets wijst er dan nog op dat het een lange avond zal gaan worden. Na gegeten te hebben, zetten we af naar Emmeloord en na kaartjes te hebben gekocht, zoeken we een plaatsje in de langzaam vol lopende zaal. De eerste tegenvaller is, dat de stoeltjes van hard hout zijn gemaakt. Dat worden een lange drie uren. Waarbij het achterwerk een steeds onaangenamer gevoel en vorm aanneemt. Maar we halen het einde. Als we naar buiten lopen lijkt het wat mistig te zijn geworden. Buiten Emmeloord komend, zien we nauwelijks nog de weg waar we overheen moeten. Het zicht is denk ik slechts 25 meter of minder. Dankzij de kennis die Janke heeft van de wegen waar we over moeten, komen we ongeveer een uur later bij haar huis aan. Een afstand van nog geen 15 kilometer. We zijn bekaf van het turen, maar we zijn heelhuids aangekomen.

Zo stappen we november in en wordt er afscheid genomen op de Sociale Dienst, dan nog gevestigd aan de Nieuwburen, van Lute Dam. Hij wordt opgevolgd door Ale Boersma. De volmachten van het waterschap “De Zeven Grietenijen en de Stad Sloten”, vrezen dat het weleens verkeerd uit kan pakken met de bezittingen van het waterschap. Provinciale Staten hebben -althans in principe- besloten tot oprichting van één zeewerend waterschap. Men vreest dat het in de loop der jaren opgebouwde bezit, van 18 boerderijen en 830 hectare land, voorzichtig geschat op 30 miljoen gulden, verloren zal gaan. Men wil nu dit bezit onderbrengen in een stichting, zodat het in bezit blijft van de huidige volmachten. Bij overdracht naar de nieuwe waterschap, zal het kapitaal verdwijnen in de grote pot en worden gebruikt om schulden van andere waterschappen glad te strijken. Gedeputeerde Staten zijn uiteraard tegen het in een stichting onderbrengen van dit bezit. Want zo’n vette kluif laat je niet schieten en kun je de gulle, joviale uitbater mee spelen als Gedeputeerde Staten zijnde.

In november kunnen we met Lemmer 1, dankzij drie overwinningen op rij, ons wat veiliger wanen in ditmaal het linker rijtje. Met ditmaal slechts 1 punt achter de koploper. Een uitermate spannende competitie. Met Lemmer 2D winnen we 1 maal en verliezen we 1 maal, en blijven we op de tweede plaats hangen en gaan zo de winterstop in met de jeugd.

Na in april nog te hebben tegen gestemd, besluit de raad nu dat Fred van der Werff nu toch (kleiner) een supermarkt mag bouwen in Lemmer. De 1000 m2 zijn teruggebracht naar 500 m2 en daarnaast moeten er vier á vijf dag winkeltjes komen voor de verhuur. Tevens had de gemeenteraad geen bezwaar tegen een vestiging van de fa. Vlig-Van Rhee aan de Nieuwedijk. De raad wil in zee met Bouwmaatschappij De Leeuw-Jellema om de braakliggende terreinen aan Tramcomplex en Nieuwedijk te laten volbouwen. In beide gevallen, voor zowel een winkel als de huizenbouw, vielen Lemster bedrijven buiten de boot.

In de muziek stijgen twee uitersten naar de top. “Lust for life” van Iggy Pop en het heel andere “Mull of Kintyre” van Wings, strijden om de hoofdprijs. Dorpshuis “De Helling”, draait volgens beheerder Anton Beljon als een trein. En hij en zijn vrouw en drie dochters, wonen door de drukte meer in “De Helling” dan in hun woonhuis aan de Lijnbaan. Eindelijk is er weer een grote zaal in Lemmer beschikbaar waar, buurtverenigingen en sportverenigingen onderdak vinden. Door een 7-3 overwinning is de tafeltennisclub Lemmer 1, erin geslaagd Fries kampioen te worden en mag het nu uitkomen in de landelijke promotie overgangsklasse. Voor het succes waren, Hielke Soeten, Kier Vlig en Wiep Feenstra verantwoordelijk.

Op 2 december wordt aan de Schulpen de bar-dancing, tevens steakhouse “Viking” gedeeltelijk door brand verwoest. De brand die vermoedelijk is ontstaan in het onderste gedeelte van de bar-dancing, daar vond men naderhand onder een van de bars een groot brandgat en vermoed men dat een brandende of smeulende sigaret in een afvalemmer de oorzaak is geweest. Gelukkig werd de brand in een vroeg stadium door de buurman, Anton Bijlhout, ontdekt en zorgden een uitstekende isolatie en een gunstig staande vrij zwakke wind ervoor dat de brand niet oversloeg naar aangrenzende gebouwen. Ik kom hier al geruime tijd niet meer, mede door verandering van publiek.

Foto uit wedstrijd Roden-Lemmer 2-0, met voor Lemmer vlnr: Hennie Brouwer, René van der Horst, Germ Bootsma, Cor Visser en Hein Oosterbaan, uit Leekster Courant

Ik vier mijn 23e verjaardag weer alleen met ons gezin. Op een avond in “Napoleon” vertelde Janke mij, dat ze het uitmaakte. Dit zag ik niet aankomen en ik was zo overdonderd dat het niet in mij opkwam om te vragen naar de reden. Eigenlijk was ik ondanks mijn leeftijd nog een groentje in de liefde, vrij onervaren en daardoor misschien niet tekens oppikkend. Ruzie was het in ieder geval niet, want ze bracht me die avond nog keurig in de auto naar mijn huis. Nadat het verdriet wat is afgezakt, vraag je je natuurlijk nog wel af wat de reden is geweest, waar het fout is gegaan. Dat leermoment heb ik niet meegekregen. Met het voetbal wil het na een opleving in november nu weer even niet lukken. We spelen de laatste drie wedstrijden van dit jaar, waarvan we er twee verliezen en één gelijk spelen. En we halverwege de competitie ons zelf terugvinden, bovenaan het rechter rijtje. Het blijft dus nog uitkijken geblazen. We kunnen verder het jaar afsluiten met de mededeling van de heer Dijkstra van de Lemster Sportraad: