Het nieuwe jaar begint midden in de Lemmer, vuurwerk kijken, vrienden en vriendinnen begroeten en gelukkig nieuwjaar wensen en hier en daar een biertje drinken. Voor de gemeente Lemsterland geldt dat het aantal inwoners, ondanks de aanwas van woningen in het Lemstervaart, nog steeds niet de 10.000 haalt. Nadat in 1971 al de rails en de bielzen van de trambaan waren geruimd, begint men in januari met het ruimen van de spoorbrug over de Zijlroede, waardoor het scheepsverkeer enigszins gestremd zal zijn.

Thuis gaat alles zijn gangetje, heit gaat beginnen aan zijn laatste halfjaar als fabrieksarbeider na daarvoor jarenlang als kleine zelfstandige, visverkoper, werkzaam te zijn geweest en kan dan met welverdiend pensioen. Mijn broers Jelle en Sake, wonen ook nog thuis en beslapen nog steeds de grote slaapkamer achter, aan de trambaan kant, terwijl ik nog steeds de kleine slaapkamer aan dezelfde achterkant “bewoon”. Het behang is door de vele posters uit muziekbladen en zelfgemaakte tekeningen haast niet meer te zien, zo vormen we met zijn vijven nog het gezin Visser, wonende aan de Urkerstraat.

Op school vergaat het mij eigenlijk niet zo als mocht worden verwacht. De gekozen richting van de techniek, ligt mij toch niet zoals eerst werd verwacht en de vraag is nu al of hier mijn toekomst in ligt. Hierdoor vallen de resultaten natuurlijk ook tegen en zo kom je al snel in een neerwaartse spiraal terecht. Ik zal er nog hard aan moeten trekken om aan het eind van het schooljaar te worden bevorderd naar klas twee. 

Ik start met een dagboek om al mijn belevenissen op schrift te stellen.  Overdag ga ik met de bus naar de MTS in Sneek en vermaak me tussen de middag met tafeltennissen en het lukt me zowaar een lampje in de werkplaats in elkaar te knutselen. Verder ben ik begonnen aan een scriptie over de Beatles, voor het vak Nederlands.

In de liefde loopt het ook niet allemaal. Doret belt me op en vertelt dat ze op deze leeftijd, vijftien jaar, van haar ouders geen vaste verkering mag hebben. Dat hakt er in. De op deze dag geplande muziek avond met BZN in de Helling, laat ik voor wat het is en vertrek met Sipke Hulzinga naar Echten om daar de avond verdrietig te gaan zitten doen. Ik schrijf er zelfs drie gedichten over.

Atje Keulen en Ard Schenk worden Europees kampioen op de schaats en wij zitten met voetbal nog in de winterstop. Zo verloopt januari en na al enkele malen samen met Sipke Hulzinga op zijn jongere zusje Aletha te hebben gepast, is er in een zaaltje in Echtenerbrug een uitvoering van de gymnastiek vereniging WATS, waarbij Sipke zijn vader, Trienus Hulzinga een vooraanstaande rol speelt. Dus wij konden mooi mee, helpen de boel wat op te bouwen, met na de tijd feest met muziek. Er werd volop gedanst, maar verlegen als ik was en niet kunnende dansen, beperkte ik mij tot het leeg drinken van overal verlaten staande flesjes bier. Ze vielen echter niet zo goed, of het nu kwam dat ze lauw waren of dat ik die hoeveelheid niet gewend was of dat het kwam door de drukte, ik weet het niet meer. Ik was ineens niet al te helder meer. Ik heb daar nog wel een tijdje met een leuk meisje staan praten en zelfs staan zoenen. Later kon ik me toch echt haar naam niet meer herinneren, oorzaak drank denk ik. Heb mij nog vele jaren afgevraagd wie het meisje is geweest.

Er wordt in het gemeentebestuur driftig gepraat over het nieuwe tracé Lemmer-Tacozijl. Dit met het oog op hoe het bestemmingsplan “Lemmer-Noord” er uit zou moeten komen te zien.  Er zijn drie varianten, waarbij zowel B.& W. en het Provinciaal bestuur kiezen voor variant 1. Waarbij de bestaande weg, Rondweg en Plattedijk, in fases zal worden uitgebouwd tot een vierbaansweg en de kruising met de Flevostraat eventueel te vervangen door een tunnel voor voetgangers en rijwielverkeer.

Waar het Provinciaal Bestuur kiest voor verdubbeling van de bruggen over Zijlroede en Prinses Margriet kanaal, daar ziet B. & W. liever een aquaduct op die plaats verschijnen. In de varianten 2 en 3 is dit aquaduct gedacht onder het Prinses Margriet kanaal. De realisering van dit hele plan ligt echter in een verre nevelige toekomst. Immers de noodzaak is er nu nog niet! Doch als men kijkt naar de realisering van de plannen aan de Plattedijk met het reeds gereed gekomen, Viking bungalowpark, met overdekt zwembad en solarium en de plannen van de heer Claus H. Falck om aan de noordzijde van de Plattedijk nog een bungalowpark te laten bouwen met nu duurdere woningen ook voor permanente bewoning. Tevens zal bij de boerderij “Stroomkanaal” aan de Plattedijk, een nieuwe jachthaven worden gegraven met plaats voor maar liefst 280 boten. Dan kan men al wel aan gaan voelen dat het met het verkeer op de Plattedijk veel drukker gaat worden.

Zo aan het eind van deze maand, valt er nog een kort hevig wintertje in, zodat we nog volop kunnen schaatsen, we krijgen zelfs ijsvrij van school. Wel is het zaak op de kleine wateren of ijsbanen te blijven, omdat het ijs op de grotere doorvaart routes erg gevaarlijk is. Veroorzaakt door de stroming die is ontstaan na de dooi van de voorafgaande korte vorstperiode. Ik luister al liggend voor de radio naar het “Bangla Desh” concert dat George Harrison en vrienden houden ten behoeve van de hongerende medemens. Op 30 januari doet men dat in Ierland anders en vallen er op deze later Bloody Sunday genoemde dag maar liefst 13 doden bij onlusten tussen aanhangers van twee verschillende geloofsovertuigingen.

De scheepsvaart ondervindt behoorlijk hinder van het ijs, terwijl de schaatsers op ijsbanen nog volop aan hun trekken komen. In Sapporo zijn de Olympische winterspelen gestart en Sipke Hulzinga en ik stappen om 06.00 uur van bed om te kijken hoe Ard Schenk het er afbrengt. Na 100 meter of zo valt hij, maar weet desondanks nog derde te worden op de 500 meter sprint. Later zal hij het goed maken door drie gouden medailles op de overige afstanden te winnen. Later deze maand zal hij met overmacht, door alle vier de afstanden te winnen ook Wereld Kampioen worden. Ik word, ondanks dat ik bijna de jongste van het elftal ben, benoemd tot de nieuwe aanvoerder van Lemmer 1A. De gebroeders Semplonius, Chris en Nanne, doen ook dit jaar weer mee aan de FVB-cross. Chris Semplonius wordt kampioen, door alle vier wedstrijden te winnen en Nanne kan bij de junioren met de beste vijf mee. Door al dit sportgeweld geïnspireerd, besluit ik met roken te stoppen, maar houdt het slechts één dag vol.

In mijn naïviteit beantwoord ik het telefoontje van Doret, door haar een brief te schrijven met daarin in niet mis te verstane bewoordingen te beschrijven hoe ik over de gedachten gang van haar ouders dacht. Helaas moeders las de brief en nu is het wel definitief over. Al met al heeft mijn eerste echte “liefde” zo’n half jaar geduurd. Sipke Hulzinga en ik bezoeken in het weekend veelal “De Fuik” en vaak laat ik mijn briefje opprikken omdat ik weinig geld omhanden heb.

Sipke Hulzinga en ik

Er worden plannen gesmeed om naar het carnaval in Rutten te gaan.  En zo wordt het 14 februari en maken wij ons op om met de bus naar Rutten te gaan om carnaval te vieren. In “De Stiepe” staan we eerst een poosje bij onze schoolgenoot uit Rutten Anton Rasing en gaan alvast aan het bier. Daarna was het hossen, zingen, bier, hossen zingen en tussendoor wat flirten met de meisjes. Rond een uur of 1 ’s nachts niet meer helemaal helder, moesten we de terugweg naar Lemmer aanvangen. Lopend! Bussen en een lift waren niet voorhanden. Half drie thuis en de volgende dag dus maar niet naar school. Mijn mem was zo goed om school te melden dat ik ziek was.

Afgebroken Parkstraat waar verbinding wordt gemaakt

De vijfde Parkstraat is nu afgebroken en waar wij al weer vele jaren terug, ten strijde trokken tegen de bewoners van deze straat, wordt er nu een verbinding gemaakt tussen Urkerstraat en Parkstraat. Zo brengt afbraak soms toch nog iets goeds tot stand.  

Anders gaat het er aan toe bij de behandeling, voor de zoveelste maal, van het wel of niet afbreken van de panden Kortestreek 1 en 2. De in de volksmond zogenaamde “Tweeling”. Nadat al eerder in de raad was besloten om beide panden te gaan afbreken, zorgde een inderhaast opgerichte Stichting tot behoud van beide panden ervoor dat B&W hetzelfde punt nogmaals op de agenda van een raadsvergadering zetten.

Op deze wijze werden de voorstanders tot behoud van beide panden in ieder geval gehoord werd voorkomen dat er onder de Hoek niet gezegd kon worden dat het bestuur van de gemeente over de mening van de bevolking heen walste. Ondanks alle naar voren gebrachte bezwaren van de Stichting stemden 7 van de 11 raadsleden opnieuw voor afbraak van de panden en daarmee werd het vonnis bekrachtigd. De “Tweeling” zal worden afgebroken!

Zo tegen het eind van februari vult muziek mijn leven, in de Helling speelt Earth and Fire en op 29 februari is er op radio Veronica “Beatledag” 20 uur lang alleen maar muziek van de Beatles op de radio. Zelfs de chauffeur in de bus had Veronica op staan, om maar niets te hoeven missen. En tussendoor wonnen we thuis ook al swingend met 2-1 van Friesland 1A uit Leeuwarden.

Op school toepen we veel tussen de middag met Theun de Vries uit Joure en uiteraard met Sipke Hulzinga, waar ik nog steeds veel mee optrek en anders ben ik wel aan het tafeltennissen. Gelukkig gaan de cijfers op school wat vooruit en is het hopen dat de eindspurt op tijd is ingezet. Ook is er op school een bijzonder geslaagd schoolconcert, met alleen maar percussie instrumenten. Dat heeft wel mijn volle aandacht. Daar de regering wat meer geld in het Noorden wil stoppen, is Lemmer er als de kippen bij om te kijken of er niet een subsidie in zit om een geheel nieuw sportvelden complex te laten aanleggen, waar CVVO dan als eerste de velden toegewezen zal krijgen, omdat zij in het kleine hoekje in het Lemstervaart uit hun jasje zijn gegroeid en ook de accommodatie niet meer aan de eisen van de tijd voldoet.

Voor het te bouwen instructiebad, liggen er al stevige vloeren en ligt de bouw mooi op schema. Met Lemmer 1A winnen we met 2-0 van Black Boys uit Sneek en ondanks dat ik niet al te best speel op de selectie dag voor het school voetbal team, wordt ik toch gekozen bij de laatste 26 kandidaten. Samen met Arend Brandsma, keeper van Bantega.

In het nieuwe deel van het Lemstervaart, zijn de eerste woningen aan de Barkentijn reeds bewoond en wordt de op stapel staande fusie tussen de Chr. LTS en de Chr. Mavo voorlopig opgeschort. Mede omdat de consequenties van een fusie, vooral voor de LTS, nog niet kunnen worden overzien. Het kievitseieren zoeken begint weer en op 19 maart vindt Willem Alberda het eerste kievitsei van de gemeente Lemsterland in het Hop. Met recht het begin van de lente. Ik vind dan nog wel niets, maar vermaak me opperbest, zo bespieden Hielke Soeten en ik samen, gelegen in het zonnetje op de oude polderdijk die de buitenlanden scheidt van de landerijen gelegen tussen polderdijk en oude trambaan, een stel andere eierzoekers, één van beiden, een al behoorlijk op leeftijd zijnde heer, moet uit de broek en doet zijn behoefte pontificaal midden in het weiland. We hebben dubbel gelegen.

We winnen met Lemmer 1A met 4-0 van Oldeboorn voor de Friesland Cup en uiteindelijk wordt ik ook gekozen voor het schoolelftal en kunnen we ons opmaken voor een reisje naar Groningen waar de Noordelijke Mts’en om de eer zullen strijden. Helaas gooit Pluvius roet in het eten. Terwijl wij van Sneek met de bus onderweg zijn naar Groningen, wordt het door het vallen van grote hoeveelheden regen, al duidelijk dat het onderdeel voetbal zal worden afgelast. Dus moeten we ons op een andere manier vermaken en besluiten we met het gehele team onze volleyballers te gaan steunen. Al met al werd het toch nog een gezellige dag en als MTS uit Sneek werden we 4e in de eindrangschikking overall. Dit doet echter niets af aan het feit dat het tweede rapport nog steeds slecht is en ik er dus de laatste periode naar de zomer vakantie toe hard aan zal moeten trekken om toch nog over te kunnen gaan naar klas 2.

Aan het Burgemeester Krijgerplein, hebben de gebroeders Cor en Sjaak van der Schaaf de voormalige cafetaria van Lienos overgenomen en er een mooi “eethuisje” van gemaakt, waar men gezellig kan zitten en keuze heeft uit diverse menu’s. Mijn vader krijgt via via een tip dat men op het postkantoor iemand zoekt voor hulp post bezorger op de zaterdag morgen. Dat zou een mooie oplossing zijn voor mijn geld problemen. Dus er op af! Al vlot heb ik een afspraak om langs te komen.

Lemmer 1 wordt kampioen in de vierde klasse B van de KNVB en zo begint de intensievere begeleiding en training zijn vruchten reeds af te werpen.

Van links naar rechts staand: trainer. S. Haak, P. Windt, G. Bootsma, G. Platte, G. Bootsma, H. Oosterbaan, S. van Dijk, L.J. de Vries, R. van den Berg en grensrechter R. Schurer Zittend: M. Scheffer, H. Portijk, P. Deinum, Sj. Van den Berg, A. Westerhof, T. Coehoorn, J. Zijlstra en leider P.A. Burgers

Foto van Sietske de Vries.

April begint met een vrij lange dag voor mij. Om 7 uur ’s morgens ben ik al op pad om kievietseieren te gaan zoeken. Na mijn fiets in het riet naast de trambaan te hebben gelegd, steek ik de landerijen door naar het sluisje bij de ark van Jager.  Daar installeer ik mij en na een tijdje ontdek in een kievit op het nest op het door mij “Hoge land” genoemde stuk land, wat in de volksmond echter “de Ganzen Tippe” wordt genoemd. Natuurlijk een tijdje zitten wachten totdat het vrouwtje van het nest af zou komen, maar er kwam een andere eierzoeker dwars door de landerijen mijn kant op dus toen toch maar gaan zoeken en daar vond ik mijn eerste kievitsei van het jaar 1972.

Verder deze morgen niks meer gevonden en me met het afzoeken van de weilanden wat ingehouden, omdat ik ’s middags naar Oldeboorn moest om daar met de Lemmer 1A te voetballen voor de beker. Het werd 0-0 en dat bracht ons naar de volgende ronde. Thuis gekomen snel klaarmaken om naar Echten te gaan om de verjaardag van Sipke Hulzinga te vieren. Het werd een latertje.

De daar opvolgende week besteedde ik voornamelijk aan het eierzoeken, afwisselend met mijn vader of Hielke Soeten. De gevonden eieren werden door mijn vader verkocht voor een paar kwartjes per stuk zodat ik toch weer een paar zakcenten had. Tussendoor was ik ook weer naar het Postkantoor geweest en ik was al zover dat ik voor een keuring naar Leeuwarden moest om te zien of ik kon worden aangenomen als zaterdag hulppost besteller. In Leeuwarden werd alles goed bevonden, op de ogen na, nu dat wist ik natuurlijk al wel, maar had natuurlijk uit ijdelheid mijn bril weer es niet opgezet. Van Leeuwarden moest ik nog weer door naar het ziekenhuis in Heerenveen voor het maken van röntgen foto’s. Nu maar afwachten.

Het paasweekeinde bracht drommen mensen naar Lemmer en daarmee werd wel duidelijk dat de toeristen industrie in Lemmer groeiende was. Het bungalowpark van Falck aan de Plattedijk was volgeboekt en zelfs op het gemeentelijk kampeerterrein waren de eerste gasten al gesignaleerd. De heer Tj. Heeres heeft nu zijn hoop gevestigd dat hij bij zijn, in een woonark gevestigde restaurant, annex visbootjes verhuur, bedrijf, een kampeerterrein mag aanleggen voor de toerist met een wat smallere beurs. Voor de mensen met een wat ruimere beurs wordt tenslotte al voldoende gedaan in Lemmer. Ook komt er uitbreiding van eetmogelijkheden in Lemmer en zal er spoedig een Chinees restaurant worden geopend aan de Lijnbaan. In het al geruime tijd gesloten restaurant van voor heen de heer Goris, zal de heer Hang Wang het Chinese eten aan de man/vrouw gaan brengen. Bijna tegelijkertijd wordt in het Koopcentrum ruimte gemaakt voor een Spar levensmiddelen winkel.

Met de MTS gaan we op excursie naar Vliegkamp Deelen. Het wordt ondanks dat ik niet zo gecharmeerd ben van oorlogstuig, een mooie dag. Natuurlijk wordt er dan veel gelachen, zeker onder het marcheren wat we moesten doen. We mochten zelfs op de slipbaan wat voor hilarische beelden zorgde en natuurlijk in en uit oude vliegtuigen klimmen. Natuurlijk brengen we de weekenden nog steeds door met het bezoeken van de discotheken in Lemmer, “De Fuik” van Arie Thijsseling, met de immer op dreef zijnde diskjockey Jan Mutsaard en het van café-petit restaurant “Het Dok” geheel vertimmerde en heropende pand tot Café-Bar-Dancing “Napoleon”, aan de Kortestreek van Jelle van Zurk. Er gaat veel bier doorheen en er wordt geluisterd naar goede muziek via de diskjockey of van een goed bandje.

Park Zijlroede, uit Zuid Friesland

De bouw van de ruim twintig bungalows in het park “Zijlroede” vordert snel en bouwbedrijf Tinga dat de bouw verzorgd, verhuisd met zijn hele bedrijf naar Lemmer.  

We voetballen uit tegen MKV uit Leeuwarden en ondanks dat we veel sterker zijn, komen we niet verder dan een 2-2 gelijkspel. We winnen, ondanks slecht spel van onze zijde, voor de beker thuis met 2-0 van Leeuwarder Zwaluwen 1A. We worden geen kampioen in onze klasse, dat wordt WZS 1A uit Sneek. Wel weten we de kampioen in de laatste thuiswedstrijd op een 1-1 gelijk spel te houden, in een wedstrijd waarin ik als aanvoerder Hielke Soeten uit het veld stuur, omdat hij met zijn gezeur en gescheld op zijn medespelers, ons meer uit ons spel haalde dan dat hij met zijn anders zo goede spel het voortouw nam. De uitwedstrijd voor de beker tegen Leeuwarder Zwaluwen spelen we met 0-0 gelijk, tweemaal haal ik de bal van de lijn en we zijn weer een ronde verder. De volgende tegenstander in de beker zal onze buur CVVO 1A zijn. De jeugdlichtingen van beide verenigingen uit Lemmer hebben blijkbaar veel talent om al drie op één volgende jaren met beide clubs zover door te dringen in het beker toernooi.

Arbeidsovereenkomst met P.T.T

Op school gebeurd er naar het einde van het schooljaar toe weinig spectaculairs, of het moet zijn dat mijn cijfers de goede kant op gaan en de hoop om te worden bevorderd naar klas twee met de week toeneemt. De keuringen en foto’s voor mijn baantje als hulppost besteller zijn goed uitgepakt en zo wordt ik op het postkantoor uitgenodigd om enkele handtekeningen onder de arbeidsovereenkomst te komen zetten en gelijk ook de daarbij behorende eed of wel gelofte af te leggen. Dit gebeurd in het bijzijn van de directeur van het postkantoor de heer Stellingwerf. Vanaf 1 mei heb ik een aanstelling als zaterdag werker bij de PTT

Uit Zuid Friesland.

De maand mei, begint voor mij als voetballer toch wel in mineur. We worden met een stuk of vijf vaste elftal spelers van Lemmer 1A, uitgenodigd om met de eerste selectie mee te trainen in de Gaasterlandse bossen, onder leiding van schaats en conditietrainer Klaas Visser. Dit om te kijken of er talent en wilskracht tussen zat om het volgende seizoen de aansluiting te kunnen maken met het net gepromoveerde Lemmer 1.

Het was glad in het bos en het koste veel moeite om op de been te blijven en de gespannen touwtjes tussen de paaltjes, waar wij geacht werden overheen te springen, waren redelijk hoog. Of het verstandig is geweest van de leiding van Lemmer 1 met de heer P.A. Burgers voorop, om de avond voor een beker wedstrijd tegen buur CVVO, ons als spelers aan zo’n zware training te onderwerpen zal de wedstrijd de dag erna uitwijzen. Het werd een rampdag voor Lemmer 1A. Ik had van de zenuwen al de hele dag nergens zin in, maar ook de spierpijn gaf geen goed gevoel over de afloop.

We hadden misschien de boel ook wel wat onderschat en stonden met de rust met 0-1 achter tegen buurtgenoot CVVO. In de rust moesten er wegens spierpijn al 2 man worden vervangen, ondanks het hulp apparaat wat Hielke de Groes mee had genomen om de spieren nog enigszins los te maken. Het was voor de wedstrijd en in de rust ondanks alles wel een koddig gezicht hoe wij ons verdrongen om het trilapparaat om onze spieren nog weer wat los te krijgen na gisteravond. Michiel Hollander viel nog uit, na een reddende sliding, raakte zijn arm uit de kom en was het zijn einde wedstrijd en hij zal ook volgende week niet van de partij zijn. We kwamen zelfs met 2-0 achter. Het was een harde wedstrijd waarin er veel werd gezeurd. Hielke Soeten maakte ten slotte uit een vrije trap 1-2.  Na de wedstrijd toch, ondanks de teleurstelling nog even met Murk Hoekstra en Cor Koehoorn in de kantine gezeten en een paar flesjes bier gedronken.

Uit Zuid Friesland

De zondag erop moesten we nog naar Bolsward, tegen CAB 1A. Als zij wonnen zouden ze niet degraderen. We deden er niet veel aan en waren best bereid hen een handje te helpen bij handhaving in deze klasse. Al snel stonden ze met 2-0 voor. Dat werd wat te gortig en na even aanzetten stond het met de rust 2-2. Nadat wij na rust 2-3 maakten hielden we wederom redelijk open huis, maar zij slaagden er niet in meer te scoren.  

We wonnen met bekervoetbal ditmaal wel de return in de uitwedstrijd tegen CVVO 1A met 0-1 door een doelpunt van Hielke Soeten. Het was echter te weinig om door te mogen gaan. Na het 1-2 verlies in de thuiswedstrijd. De zware training met de eerste selectie had van ons een zware tol geëist. CVVO ging nu door naar de halve finale. Nu nog enkele toernooien spelen en dan zit ook dit seizoen er weer op en kunnen we na de zomer opnieuw een poging wagen kampioen te worden.  We trainen nog een keer met de eerste selectie mee in het Gaasterlandse bos en mijn conditie is beter als ooit te voren.

6 mei 1972, mijn eerste werkdag bij de PTT. Om 7 uur op het Postkantoor zijn. Ik werd ingewerkt door Tjitte (Bok) de Boer. Hij had het sorteerwerk al gedaan en we stapten samen op de fiets om de route van Bantega te gaan doen. Lemmer uit, Grietenijdijk op, Breedschar en dan de Otterweg op. Allemaal de Vriessen, dus let op! Kreeg ik al snel te horen, want ze konden blijkbaar ondanks hun gelijke naam, niet allemaal met elkaar door één deur. Kreeg ook gelijk door dat er vele honden losliepen op de Otterweg.

Tjitte de Boer had er op een gegeven moment, zo halverwege de route, wel drie aan zijn broekspijpen of fietstas hangen. Terwijl hij met deze extra vracht over een bruggetje het erf op fietste om de post weg te brengen, stond ik op veilige afstand en noteerde alvast het adres in mijn hoofd. Verder noteerde ik ook alle namen en bij behorende adressen, zodat ik dat later als hulp middel kon gebruiken. Daarna fietsten we via de Middenweg en door Bantega, welk stuk wij niet hoefden te bezorgen, verder over de Middenweg, waar we pas weer na Bantega, zeg maar waar raadslid Cees Jongsma woonde, verder gingen met post bestellen. Dan een bakje doen bij frou van der Meer en dan de Ringvaart op, weer terug en dan nog Buitendijksveld en via de Grietenijdijk terug. Rond 10 uur waren we al weer thuis. Had zelf nog niet veel gedaan, maar ik wist nu in ieder geval de route.

De volgende zaterdag was het bar en boos weer. Half zeven van bed en naar het postkantoor, het stortregende. Het bleef gewoon donker. Deze keer zou ik samen met oud gediende Herre van Brug de route gaan doen. We sorteerden samen de post en van Brug kwam met het uitstekende idee om thuis zijn auto te gaan halen, om de post rond te brengen. Het was dan ook echt pokken weer. Lekker in het autootje, ik meen een rode Citroen caddie, toch nog redelijk nat geworden van het in en uit stappen, maar we waren dus ook weer vrij vroeg thuis.

De week erop nog éénmaal met hulp, Tjitte de Boer, de route langs en dan mag ik het in mijn eentje gaan doen. Sorteren doe ik al zelf en dat gaat wel eens verkeerd, zodat ik dan hele stukken om moet fietsen om de post alsnog te bestellen. Maar het blijft een leuke bezigheid zo op de vroege zaterdag morgen en ik geniet dan ook van deze route, zo lekker door de natuur, waar ik van houd en de 15 kilometer lange route is ook niet verkeerd voor mijn conditie.

De ZWH pakte naast een nieuwe garage aan de Nieuwburen/Straatweg uit met een viertal nieuwe DAF-bussen. We zouden ze snel kunnen proberen op onze dagelijkse ritjes naar Sneek. Nog meer nieuws, Frans de Witte opende de aquacamping, voor ruim 600 stacaravans en 1000 boten.

Voorwaar een enorme uitbreiding van de recreatie mogelijkheden in Lemmer. Op het park is ook een zelfbedieningswinkel met daarbij een toiletgebouw aanwezig. Voorts is er een showroom voor caravans en aanverwante artikelen. Alle caravans staan middels insteek havens aan het water, zodat de recreant met zijn boot tot bij de caravan kan komen.

17 mei, mijn pake wordt tachtig jaar en woont nog steeds op zich zelf in het kleine huisje aan de Pietersburen, na het overlijden van zijn vrouw zes jaar geleden op 23 mei. Het woont daar lekker rustig en voor wie zoals hij is opgegroeid op een klein skûtsje, is de behoefte aan veel comfort en luxe om hem heen, voor hem nog geen noodzaak. Mijn moeder zorgt ervoor dat de woning op zijn tijd een goede beurt krijgt, zodat de puntjes weer even op de i zijn gezet. Want het schoonmaken zoals mijn pake en met hem, waarschijnlijk veel mannen het schoonmaken doen, is voor het oog voldoende en niet teveel letten op de details.

De korte mei vakantie zat er op en het laatste stuk naar de dag des oordeels begon. Ik deed voor zover ik er zin in had mijn huiswerk en spande me eigenlijk alleen in voor de dingen die mij echt interesseerden. Zo hield ik een spreekbeurt in het Engels over Che Guevara, waarvoor ik zelfs boeken leende uit de bibliotheek en kreeg daar een 9 voor. Dat ging allemaal wel goed, maar de vakken die echt met elektronica te maken hadden, gingen niet goed en hadden ook steeds minder mijn interesse.

Tussen de middag tafeltennissen vond ik belangrijk en ik liep zelfs uit de tekenles om maar even een partijtje tafeltennis te spelen, beneden in de gang. Sipke Hulzinga had volgens mij de school al vaarwel gezegd, want hij verscheen maar zeer sporadisch meer.

De avonden en weekenden bracht ik door met mijn vrienden. Vaak zat ik in de Fuik, samen met Jacob Visser, Bert Meester en Hielke Soeten of anderen. CVVO 1A wist de finale van de Friesland Cup te bereiken en ik balde ’s avonds wat met Jan Koehoorn op het plantsoentje bij ons in de Urkerstraat. Of er werd fanatiek gebadmintond, dan wel zonder net maar wel met een afgebakend veld op de straat.

Zo ook met Jacob Visser, bij hun voor het huis op de Polderdijk.  Er staat een reünie van de mulo op het programma en ik schrijf en schrijf. Soms een gedicht, zoals “Paradijs”, doch meestal songteksten, die ik samen met Sipke Hulzinga van muziek probeer te voorzien.

Het gedicht “Love” breidt zich uit tot een 18 coupletten lang soort Rock Opera, maar andere nummers zing en speel ik op een ukelele. “Solong my friend”, “I don’t know where to go”, en “Fool on the hill” waarvan de vriendin van mijn broer Jelle, Hessie nog al was gecharmeerd. Bert Meester heeft nu een gitaar gekocht en we zullen voortaan elke zaterdagmiddag gaan oefenen.

Ik probeer de progressie in het spel van Bert Meester bij te houden, maar waar hij doorgaat als het bloed op zijn vingers staat, haak ik af. Plus dat zijn muzikaliteit van een veel hoger niveau is dan dat van mij. Jan Coehoorn wil nu ook (bas)gitaar gaan spelen en het zoeken is naar een goede zanger en een drumstel. De naam Bantam Cock krijgt weer gestalte.

Op 30 mei wordt mijn heit 65 jaar en krijgt enkele van zijn oude werk maten op visite om zijn aanstaande pensioen te vieren. Onder het genot van enkele flesjes bier is het heerlijk luisteren naar de oude verhalen van de op leeftijd zijnde heren, over wat zij zoal hebben meegemaakt in hun werkzame leven. Niet dat mijn vader nu veel meer thuis zal zijn, want hij blijft iemand die onderweg en tussen de mensen moet zijn. En hier en daar een zakcentje verdienen of ergens een voordeeltje halen, zit hem nu eenmaal in het bloed.

CVVO 1A gaat kansloos onderuit in de finale tegen Sneek 1A. Het werd ten slotte 5-0 voor Sneek. Wel bezocht ik met Hielke Soeten deze wedstrijd, die gespeeld werd op het terrein van de v.v. Renado (Recht Naar Doel) te Sint Nicolaasga.

De Avondvierdaagse begint en omdat Sipke Hulzinga zijn vader in de organisatie zit, wordt mij gevraagd of ik op elke avond controle wil zijn. De eerste avond wordt verknoeid door de vele regen en ik kom dan ook klets nat thuis, na ook nog snel even op Sipke zijn brommer de 15 km lopers op hun tocht door de Noord Oost Polder te hebben gecontroleerd. De laatste avond ben ik ook al vroeg aanwezig om te helpen de geluidsapparatuur op te zetten op het speelplein van de St. Jozefschool aan de Schoolstraat.

Hele avond in de weer geweest en na de tijd nog even gezellig nagezeten in het nieuwe restaurant van de familie Schaaf. Heit en mem waren niet blij, immers de cijfers waren al niet te best en dat ik dan mijn tijd verdeed met leuke dingen in plaats van mijn huiswerk maken en leren, viel niet in goede aarde. Maar de voorzienigheid koos blijkbaar voor mijn kant.

Ondanks het weinige leren en het in gedachten slecht hebben gemaakt van de diverse proefwerken, waren ze allemaal voldoende en steeg mijn hoop op overgang weer iets. Hoewel het een dubbeltje op zijn kant zou worden. De verkiezing van de leerlingenraad op school zit er ook aan te komen en onze kandidaat Tjalling Brouwer uit, ik meen Blauwhuis, wordt door ons behoorlijk op de voorgrond geplaatst. Overal in school verschijnen posters en snippers papier, met daarop de tekst. “Brouwer Power”. De ontknoping komt op de laatste schooldag. Deze dag wordt gevuld met een sportdag a la “Zeskamp” het populaire televisie programma. Paalwerpen, fietsen, skilopen en auto duwen. En dan nog het touwtrekken.

Onze klas won en de prijsuitreiking met daarop volgend de verkiezing van de leerlingen raad, met het door ons constant luid brullen van onze slogan, “Brouwer Power” werd een geweldige happening. Zijn kans om in de raad te komen is dan ook zeer groot. Het vreemde is dat er geen rapport uitreiking plaats vond, maar dat deze een week later werden opgestuurd naar je huis en ……. Ik was tot ieders en zeker mijn eigen verbazing, over gegaan naar klas twee. Vakantie dus!

Ik spreek alvast met mijn broer Wieger en zijn vrouw Volie af, om met de “Jouster Merke” weer bij hen te komen oppassen. Met Bert Meester maak ik het plan om in de buurt van Enschede op vakantie te gaan, omdat daar zijn vriendin woonde.

Ik ontvang mijn eerste salaris van de PTT, maar liefst 46 gulden en 13 cent voor de maand mei. Blijkbaar doe ik mijn werk goed, de directeur vraagt mij naar het postkantoor te komen, ik kan in de vakantie ook verschillende keren aan het werk, buiten de zaterdag om. Vakantiewerk zogezegd. Dat betekent ook een iets andere manier van werken, nu moet ik al om vijf uur ’s ochtends verschijnen en helpen met de post uitladen en stempelen. Daarna gewoon de eigen route sorteren en rondbrengen. Maar nu zijn er ook aangetekende stukken, waarvoor getekend moet worden. Dat is gewoon met een enveloppe vol met geld de weg uit en dan aanbellen en aanbieden. Het levert echter ook wat op.

Je blijft wat langer staan praten, krijgt een kop koffie of sigaretje aangeboden en zelfs een gulden voor het brengen. Natuurlijk op mijn vaste koffie plek, bij frou van de Meer ook weer aan de koffie en zo wordt het een latertje, maar wel een hele leuke manier van post rondbrengen. Hoewel, ook de honden kregen me in de gaten en nu hingen ze ook bij mij aan de fietstas en zo ontstaat een behoorlijke angst voor honden.

Op een zaterdag avond ga ik met Sipke Hulzinga naar een soos in Zevenbuurt, daar in een klein gebouwtje, op de polderdijk. aan de Tjonger wordt regelmatig iets georganiseerd, ik meen door een dominee Venema en wij bieden aan er eens een drive in show te willen houden. Ik blijf bij Sipke Hulzinga slapen en de volgende dag zitten we ’s middag al weer in “Mercurius” te Echtenerbrug. We ontmoeten daar ook onze vriend Japie Stuiver, die er met twee meisjes uit Munnekeburen zit.

Nadat Japie was vertrokken verlegde de aandacht van deze meisjes zich naar Sipke Hulzinga en mij, het ene meisje Grietje, had het op mij voorzien en het werd nog een heftige avond, waarbij wij werden uitgenodigd om het daarop volgende weekend met hen naar een fuif te gaan in Munnekeburen. Het werd mijn eerste kennismaking met Munnekeburen, en ik wist bij god niet eens waar het lag. Ik zou dit later nog voldoende goedmaken. Het regende die bewuste dag vanaf dat ik met mijn postroute begon tot Sipke Hulzinga en ik, in regenpak op de brommer naar Munnekeburen vertrokken en het bleef regenen, doch we zaten/lagen droog in de garage van vrachtvervoerder Zijlstra aan de Grindweg. We dansten, we dronken en zoenden. We hielpen zelfs nog de boel op te ruimen en ik bracht Grietje die in het plaatselijke café bleek te wonen naar huis. Zonder verder iets met haar te hebben afgesproken over een eventueel vervolg, gingen we in de regen weer richting Echten en op bed.

De volgende dag fietste ik naar huis, maar in de Lemmer arriverend, werd mijn aandacht al snel naar het centrum getrokken, waar het een drukte van jewelste was. De winkel van Oene Boonstra aan de Langestreek stond in de brand. Wetende hoe de uitstalling binnenin de winkel was, was er weinig te redden voor de Lemster brandweer en was de grootste zorg om de omliggende panden voor brand te behoeden.

Uit Leeuwarder Courant

Het leven gaat verder en er moet geld in het laatje komen, voor de Lemsterweek, voor het op vakantie gaan en het bezoeken van de feesttent met klinkende muziek namen. Dus met mijn buurjongen Jan Koehoorn weer op het fietsje de polder in naar boer Burgers aan de Lemsterweg. Ons vaste adres. Het was nu op de rooimachine staan en ondanks de regen werd er gelukkig toch gerooid en kon ik aan het eind van de eerste week weer 67 gulden en 50 cent aan mijn “vermogen” toevoegen. Bezocht nu bijna dagelijks op de avond de Fuik en zat daar met Bert Meester en Jacob Visser te praten over de aanstaande vakantie. Er werd veel gelachen, dat lukte vaak wel als Jacob Visser en ik bij elkaar waren.

Dan gaan we de bouwvak vakantie in, met daarin de Lemsterweek. Het werden weken die je als jeugdige nooit meer vergeet. Op de eerste zaterdag avond kwam Foekje, de vriendin van Sipke Hulzinga, met een vriendin, Hilly, naar de Fuik. We werden al snel, met beider goedvinden, aan elkaar gekoppeld. We mochten van Arie Thijsseling niet zoenen in de zaak en werden daar door Arie Thijsseling, dan ook luidkeels op gewezen. Dit tot grote hilariteit van andere gasten.

Zelfs even gedanst, wat ik zelden deed. Hilly ging vroeg weg met Foekje, daarna met Sipke en R.. nog naar Napoleon geweest. Daarna nog op de brommer naar Echten. Beide ouderparen waren hier niet blij mee. Sipke kreeg een dag huisarrest en ik was alleen met Hilly de volgende dag. Op de maandag was Sipke er ook weer. Hij had thuis verteld dat hij bij mij zou gaan slapen, maar dat kon niet door de visite die wij hadden met mijn moeders verjaardag. Foekje ging vroeg naar huis en R.. greep haar kans om zich aan Sipke op te dringen. Ik waarschuwde hem nog, om hier niet op in te gaan, ook tegenover Foekje, maar nadat ik Hilly naar de camping had gebracht kon ik Sipke nergens meer vinden en ben naar huis gegaan.

De volgende dag ging ik weer de polder in om te werken in de bloembollen. Om half negen werd ik van het land gehaald omdat Sipke niet thuis was gekomen en of ik wist waar hij was. Ik had mijn bange vermoedens maar vertelde nog maar niets om hem niet te verraden. Had niet veel zin meer in werk en ’s middags dan ook vroeger naar huis gegaan. Thuiskomend mijn moeder gefeliciteerd met haar verjaardag en het hele verhaal aan moeten horen van wat er was gebeurd. Sipke was ’s morgens gekomen, onder de blauwe plekken en kon nauwelijks meer lopen. Hij bleek met R.. en een familielid naar hun huis te zijn gegaan en had daar een pot bier gekregen, van wat er daarna is gebeurd weet hij niets meer.

’s Morgens natuurlijk alles in rep en roer, waar was Sipke. Foekje haar vader had hem bij R.. gezien en gezegd: “je moet naar huis gaan, wat doe je hier?” Thuis gekomen werd de dokter erbij gehaald om de blauwe plekken en pijn te onderzoeken. Mijn broer Jelle is ’s middags nog met Foekje naar Echten geweest en na het verhaal van Sipke zelf te hebben aangehoord aangifte gedaan bij de politie, maar die konden zonder bewijs ook niets uitrichten. ’s Avonds ben ik met Hilly naar Livin’ Blues in de feesttent gegaan en heeft Foekje de hele avond achter R.. aangelopen om haar voor alles en nog wat uit te maken.

Het was maar goed dat ik Hilly had deze dagen, want aan Sipke en Foekje hadden we door het voorval niet veel meer. We sloegen BZN over, keken wel Earth and Fire en op de avond van Focus, zaten we met z’n allen bij Sipke thuis. En elke avond was het laat, omdat het afscheid nemen van Hilly me zwaar viel. En we staande bij de camping elkaar nog veel hadden te vertellen.

Zo ging de eerste week om en gingen we de zaterdag avond met z’n allen naar de Golden Earring  in de tent. Daar dik twee uur van hun muziek genoten. Met nummers van hun lp’s “Wall of doll’s” en “Together”. Nog bij het afsluitende vuurwerk gekeken, waar zo’n 5000 man hebben staan genieten.

Daarna Hilly wegbrengen, nog één dag dan zou ze alweer vertrekken. Dus alvast lang afscheid genomen, daarna Sipke opgezocht en door de Lemmer naar huis. 2 halve kippen gekocht om thuis op te eten. Daar had men ook wel zin in halve kip en mijn broer Wieger ging nog met de auto de Lemmer in om ook te halen, maar het was zo druk dat hij maar besloot naar Heerenveen te rijden om ze daar te gaan halen. Het werd een latertje. Sipke en ik hadden nog veel te bepraten, maar rond half vijf werden de ogen toch te zwaar en gingen we slapen na een enerverende week. De volgende dag kwam Hilly niet meer, ze had volgens Foekje teveel opgekeken tegen het afscheid nemen. Beetje sneu einde van deze vakantie liefde. Misschien was het maar beter ook zo, verdrietig naar huis en ik heb haar daarna nooit meer gezien. (De naam R.. is niet aangevuld om privacy redenen)

Het “Lemster Skûtsje” doet het dit jaar onder Sietse Hobma teleurstellend en eindigt als negende in de eindrangschikking. Slechts éénmaal in de dagprijzen, een derde plaats op Woudsend. De deskundigen moeten de koppen maar eens bij elkaar steken om het skûtsje weer in de voorste gelederen te krijgen. Suderigge, vraagt grond in het plan Lemmer–West om daar zo genoemde “bejaarden woningen” te mogen bouwen. De woningen zijn wel van alle gemakken voorzien, maar slecht één bouwlaag hoog. Als men logees krijgt zal er een klapbed aan te pas moeten komen. Maar er staan maar liefst zo’n vijftig echtparen of alleenstaanden op de wachtlijst voor een dergelijke woning. Ook mijn pake staat op deze lijst, want hij wil wel vertrekken uit de steeds verder achteruit gaande bewoonbaarheid van de Pietersbuurt.

Het geld was aardig opgeraakt en ik besloot om nog maar twee weken door te werken in de polder, totdat ik met Bert Meester op vakantie zou gaan. Het weer werd mooier en dat betekende ook op het land werkend, mooi bruin worden. Het werk was deze week afwisselend. Het einde van de bollentijd naderde. Het werd steeds warmer, boven de 30 graden. Op de vrijdag is het dan zover, de bollen zijn er uit en dat betekende dit jaar voor het eerst op ons verzoek: bier, frisdrank en chips, koek en snoep. En het werd enorm lachen. De warme en felle zon op de kop zal meegespeeld hebben in de fysieke staat na het nuttigen van enkele flessen bier. Onze voorman, Henk Bruinsma reed licht beneveld, de spoelbak met de grond gelijk en alsof dat nog niet genoeg voor plezier zorgde deed de zoon van de boer, Dicky Burger het nog eens dunnetjes over met de dieselpomp. Pijn in de buik van het lachen. De laatste week is het heel afwisselend, onkruid wieden tussen de bieten bij de buurman, sloot hekkelen en bollen sorteren, de schuur opruimen. Het weer slaat om en ik ben aan vakantie toe.

Eind juli is het eindelijk zover Bert Meester en ik stappen op de bus naar Heerenveen om daar een tienertoer kaart te kopen om met de trein naar Oldenzaal te vertrekken. Onze vakantie bestemming, “De Lutte” in het Twentse land, vlakbij de Duitse grens. Daar de naam uitgesproken in het Lemsters ( Lötte) andere associaties meebracht dan vakantie, was dat al een glimlachend begin van de vakantie. Van het station in Oldenzaal werden we door de camping beheerder opgehaald met de auto, wat een service. Het was een vrij rustige jeugd camping. ’s Avonds liepen we naar het dorp “De Lutte” waar kermis was. Na in een “bar” enkele Grolsch bier te hebben genuttigd hebben we op de kermis bij een schiettent enkele beren vol met lood gepompt en ondanks dat, toch nog overladen met nepbloemen terug naar de camping. Waar we de volgende dag kennis maakten met de andere aanwezige jeugd.

We leerden Els en Renée uit Den Haag kennen en gingen daar de volgende dag mee uit dansen en drinken. Veel afgelachen en zeker om hun “Haagse uitspraak” van vijfduizend, vijfhonderd en vijfenvijftig ijzeren pijpen vijlen. Aan het eind van de avond besloten Bert en ik om naar Oldenzaal te gaan lopen om met de trein onze gitaren te gaan halen. De laatste trein was natuurlijk al vertrokken en zo brachten we de nacht door in de buurt van het station, met wat snoep uit een automatiek.

Om vijf uur vertrok de eerste trein richting Friesland en wij waren aan boord. Thuis de gitaren gehaald bij zeer verbaasde ouders en weer terug naar de Lutte. Ons onderweg gedragend als buitenlandse hippies, die met gitaar onderweg waren. Lachen natuurlijk. Maar goed dat ze ons niet vroegen een stukje voor hen te spelen, want zover waren we nog niet. Vanuit Oldenzaal ditmaal wel zelf de 13 km naar de camping gelopen en daar al snel in slaap gevallen. We vulden de dag wat met flipperen, met de gitaar pielen, bier drinken en patat eten in het restaurant van de camping.

We liepen een dag naar Losser om daar te gaan zwemmen en na in een oud mannen café een biertje te hebben gedronken, ging het weer terug. Die dag was er naast ons een nieuwe tent komen te staan, met daarin drie meisjes, Patty, Willy en Karin, uit Nijmegen. Waar we de rest van de vakantie mee door zouden brengen. We voetbalden, wat er zeer fysiek aan toe ging, dronken koffie, Patty en Bert speelden gitaar, we zongen en praten samen en flirten natuurlijk ook nog heen en weer, zonder dat er verder iets romantisch gebeurde. Op de laatste dag gingen we met de meisjes op de fiets naar De Lutte om bloemen voor de camping beheerder en zijn vrouw te kopen, die ons ook weer met de auto naar Oldenzaal zouden brengen. Zo was de vakantie al weer voorbij.

Prinses Margriet sluis, uit Leeuwarder Courant

Het is begin augustus en bij de Margrietsluis is men begonnen aan de vijfjaarlijkse onderhoudsbeurt aan de deuren van de sluis. Het is meer een schoonmaak beurt te noemen, de 24 ton wegende deuren worden op het droge gehesen en daar ontdaan van alle begroeisels. Daarna twee maal in de teer gezet en weer op hun plaats gehesen. Een klusje van een maand of twee.  

In Lemmer werd een “bekende” Lemster inbreker, die horloges had gestolen bij juwelier “Repko” aan de Schulpen, snel ingerekend, daar hij bij het kruispunt van de Rondweg en Straatweg stond te liften. Later zou men in de Lemmer hem nog vaak vragen hoe laat het was. Bij de kleuterschool “De Aak” aan de Schoklandstraat, waar ik zelf aan mijn schoolloopbaan ben begonnen, worden verrotte kozijnen vervangen en de kenmerkende koepel op het kleine gymzaaltje zelfs in zijn geheel verwijderd.

De training van het voetballen is weer begonnen en ik gebruik de laatste week van de vakantie om bij de boer toch nog een zakcentje te verdienen, want de snelheid waarmee ik het uitgeef aan uitgaan is bijna niet bij te houden.

Bijna elke avond ben ik wel in de Fuik te vinden. Met Sipke Hulzinga tref ik voorbereidingen voor onze discjockeys avond in Zevenbuurt. Dat betekent platen uitzoeken en voorzien van stickertjes van wie ze zijn en we gaan zelfs op een zaterdag naar Leeuwarden om een mengpaneel te kopen.

Bij een platenzaak, doen we ons voor als echte discjockeys en krijgen 10% korting op alle platen die we kopen. Zo kon ik redelijk goedkoop mijn collectie uitbreiden. We voetbalden tegen ONS 1A uit Sneek en wonnen met 2-0. Ook wonnen we voor de beker met 5-1 uit van Oeverzwaluwen uit Koudum, waar ik uitviel met last aan de knie. De thuiswedstrijd wonnen we ook, ditmaal met 5-0. Op een jubileum kaatspartij van de Koninklijke Nederlandse Kaats Bond, won mijn 65 jarige heit in de klasse boven de 60 jaar, de eerste prijs.

Heit, in de prijzen

We moeten deze week ook de boeken ophalen bij de MTS in Sneek voor het tweede leerjaar. Terwijl Jan van der Wal en ik op de terug weg bij de Waterpoort staan te liften, horen we achter ons een plons en ligt er zomaar een jongetje in het water. Gelukkig kunnen we hem snel met een aangereikte hand weer op het droge helpen. De voorzienigheid is met ons, want vlot daarna hebben we ook onze lift naar Lemmer.

September begint met onze diskjockey dag in Zevenhuizen. Om 20.00 uur staat alles klaar in de soos en kunnen we beginnen. We zullen om de beurt een tijdje draaien is afgesproken. Maar Sipke Hulzinga heeft meer aandacht voor Foekje en dus sta ik er grotendeels alleen voor, of achter, het is maar hoe je het bekijkt. Iedereen loopt tegen de tafels aan waar onze apparatuur op staat en dat werkt dus niet.

Na wat ruimte voor de tafels te hebben afgezet ging het beter en met rockers van Slade en BZN, kwam er ook meer sfeer. Omstreeks half elf loopt in één keer de soos leeg. Onverklaarbaar, maar men zal op zoek zijn gegaan naar andere uitgaan gelegenheden. Heerenveen ligt immers niet zover weg. Dus is het opruimen en alle spullen weer naar Echten terug.

5 september wordt een zwarte dag in de Olympische geschiedenis boeken. De Palestijnse guerrillagroep “Zwarte September” (what’s in a name) dringt op deze ochtend het Olympisch dorp binnen en zijn later schuldig aan de dood van elf Israëlische sporters en een West-Duitse politieman. Bij de gruwelijke ontknoping komen ook vijf van de acht terroristen om het leven. Op trainen is dit natuurlijk ook gesprek van de dag.

De zaterdags voetbal ik zelf niet, nog steeds last van de knie, inmiddels pillen van de dokter gekregen, heeft iets met groeispurten te maken volgens hem, ik vlag en we winnen uit met 0-3 van Drachten 1A. De week erop doe ik al weer mee, de pillen helpen blijkbaar. Ditmaal wordt het 1-1 tegen Joure 1A. We verliezen nog een uitwedstrijd tegen Gorredijk met 1-0 en spelen thuis bar slecht tegen DWP 1A (De Witte Peal) uit Sint Johannesga met 3-3 gelijk voor de beker.

Ook de school begint weer en het gaat vanaf het begin al niet best. Ik tafeltennis veel en mis daardoor wel eens een les. Krijg ruzie met de leraar Duits die mij beschuldigd van het verpesten van de sfeer in de klas. Zo loopt september naar zijn eind, ik probeer ook nog zoveel mogelijk op de gitaar te oefenen, maar mijn gebrek aan muzikaliteit breekt me behoorlijk op. Ik spreek met Bert Meester af, wat vaker met hem samen te oefenen om van zijn kennis te kunnen profiteren.

Radio Veronica verhuisd van de bekende 192 naar 538 en in Lemmer bereikt de tweede Christelijke kleuterschool “ ’t Roefke” in het Lemstervaart haar hoogste punt.  En ik? Ik vertrek de zaterdagmiddag na het voetballen met de bus naar Joure om daar wegens de Jouster Merke, bij mijn broer Wieger te gaan oppassen. Op de zondagmorgen vroeg uit bed, en zonder eten, niet verstandig, naar Matinee bij Rob Terwisga in de Midstraat. Al snel meelopen in de polonaise in de bovenzaal en het bier bleef stromen. Daarna nog even beneden aan de bar gezeten, maar daar houden de herinneringen wel zo’n beetje op.

De volgende dag met Theun de Vries op de brommer naar school in Sneek. Tevens kregen we te horen dat onze klas wel erg slecht afstak bij de andere klassen en dat buiten mij, ook Boudewijn Wolthuizen en Benny van der Wal, hier wel het meest verantwoordelijk waren. Zo daar kun je mee thuis komen. En ja de onvoldoendes blijven zich aaneen rijgen, of ik nu wel of niet leer, dat maakt niet veel uit.

Maar er zijn zo nu en dan ook wel leuke dingen op school, op een avond op de brommer naar de school in Sneek, ik achterop bij Fekke van der Sluis en Jan Coehoorn was er ook bij. Eerst even naar school, de boel verkennen en daarna snel Sneek in om wat drank te bemachtigen, nu ben ik al geen sterke drank man en was dan ook blij dat het niet was te krijgen. Jen Rog trad op en dat was een feest. Om 12 uur weer op de Lemmer aan en na bij de snackbar nog een patatje te hebben gegeten op huis aan.

Met het voetballen, gaat het goed, we winnen in Oosterwolde met 1-2 na een geweldig mooie wedstrijd. De week erop winnen we thuis met 3-2 tegen de Blesse en ik maak een doelpunt Ik ben begonnen met het schrijven van wedstrijd verslagen, ja dat krijg je als je graag mag schrijven.

Voor het zaterdagwerk bij de PTT gaan we met een deel van het personeel naar Sneek voor TBC onderzoek. Het wordt vakantie op school en ik kan mooi de hele week bij de PTT aan het werk. Op een van deze dagen gaat het mis met post bezorgen in het Buitendijksveld. Last gehad van de hond van de familie Kortstra, de grote herder lag anders altijd vast aan de ketting, maar hij lag er vandaag niet. Voorzichtig de fiets op de stander neergezet en sluipend met de post naar de brievenbus, toen viel de fiets om en daar was de herder ook al. Hij sprong bij me op en zette zijn poten op mijn schouders, ik schrok me lam. Gelukkig viel hij me niet aan. De boer riep hem gelukkig. Maar toen ik weg wilde fietste kwam ie weer als een bliksem schicht achter mij aan. Net op tijd sprong ik van de fiets en zette die tussen ons in en ik meende in de verte de boer te horen lachen. De rest van de route met trillende benen en kloppend hart afgelegd. ’s Avonds maar even de angst weggedronken.

Een andere keer is het weer es slecht weer, bij Breedschar heb ik al een lekke band. Bij boer de Vries naar huis gebeld. Heit kwam met Henny Beljon, waar hij zaterdags hielp met het schoonmaken van de vis, een andere fiets brengen. Post overgeladen en door. Bijna gelijk weer onderuit in over de weg liggende laag vloeibare koeienstront. In deze vakantie periode fiets ik ’s middags wat met Jacob Visser door de Lemmer of doen we wat spelletjes, zoals scrabble of plaatsnamen opschrijven beginnend met …. en lachen ons te barsten.

Jacob Visser, op achtergrond bouw Plan West

We vliegen uit de beker, doordat we tegen DWP ditmaal in de uitwedstrijd niet verder komen dan 1-1.  Dat moet ook worden weggedronken en ’s avonds in de Fuik met Jan Koehoorn en Jacob Visser, laat ik mij verleiden tot het drinken van Berenburg. Dat drink ik anders nooit, dus moet het wel mis gaan. Zolang ik zat was er niets aan de hand, ben om uur of 11 naar wc gegaan en daar hebben ze me later, zo rond half 1 uitgehaald, ik was in slaap gevallen, stomdronken of zoals ze dat later zouden gaan noemen, coma zuipen?

Heb van wat er toen is gebeurd niet veel meer meegekregen. Ben naar buiten gebracht door Jacob Visser en heb werkelijk niemand herkend. Jan Koehoorn heeft me thuis gebracht. Niet overgegeven. Had beter geweest van wel. Jan was ook niet geheel ongeschonden uit de strijd gekomen, bleek de volgende dag uit de waslijn van de buren. Volgende dag dus knap beroerd. Dat vonden de heren die zich mijn vrienden noemen wel grappig en die wilden dolgraag met mij de Lemmer in. Met moeite naar park gewandeld, daar wat gezeten en weer naar huis. Wel een paar dagen last van gehad, dus geen sterke drank weer.

Ik krijg een bericht dat ik me moet inschrijven voor militaire dienst, lichting 1974.

Eindelijk is daar dan de lang verwachtte oplevering van het zwembad/instructiebad in Lemmer en Lemmer is blij. Totale kosten van het gebouw, 1.200.000, -- guldens. Het grote bad meet, 10 bij 25 meter, reeds nu volgen al meer dan duizend schoolkinderen zwemles, dat hiervoor in één van de waterrijkste gebieden van Nederland onmogelijk was.

We voetballen uit in Noordwolde tegen Olyphia 1A. Een ruige wedstrijd. Hennie Brouwer en René van der Horst komen in het boekje van een niet geheel neutrale scheidsrechter. We krijgen maar liefst drie strafschoppen tegen, alle drie mis. Toch verliezen we nog met 2-1 omdat bij een lullige vrije trap, René van der Horst die al drie strafschoppen gemist zag worden, het met veel bravoure niet nodig vond een muurtje neer te zetten. Karma.

De aanleg van de rotonde bij Joure vordert gestaag en zal naar verwachting in 1973 klaar zijn. Deze maand is ook van belang voor het voortbestaan van onze beatgroep. Bij een bezoek aan café ’t Anker, treffen Jacob en ik, daar Jan Coehoorn en Bert Meester ook. Er worden plannen gesmeed om nu toch maar door te zetten met het vormen van een groepje wat muziek gaat spelen.

Chaos Caravanpark, uit Zuid Friesland

Het weer wordt slechter en dat blijkt op maandag 13 november in alle hevigheid, Bij het van bed komen, deed het licht het niet, stroom eraf. Zeer harde wind. Windkracht 11. Een deel dakbedekking van ons huis, waaide van dak af en ging deels bij de fam. Eilers tegenover ons, door de ruiten. Andere delen waaiden helemaal naar de Schoklandstraat. Bij het naar de bus lopen, zag ik dat het noodlokaal achter de Openbare Mavo totaal in elkaar was gewaaid. De bussen reden niet omdat er op de weg naar Sneek veel omgewaaide bomen op de weg lagen. Na een uur wachten vertrok de eerste bus. Grote ravage onderweg. Van vele boerderijen waren alle dakpannen van het dak gewaaid en grote gaten in de daken.

Ook op school misten er enkele ruiten uit. Lang niet iedereen was op school en er was een aangepast lesrooster. S’ avonds enorme lekkerij op de slaapkamer natuurlijk. Alles werd zoveel mogelijk onder plastic verborgen. De stroom was er weer dus konden we tv kijken. Moest beneden slapen, want mijn slaapkamer was ontruimd. Dit voor de naderende herstel werkzaamheden de volgende dag. Niet alleen bij ons thuis natuurlijk enorme schade, ook op de Aquacamping is het een ravage. Ongeveer 80 caravans worden zwaar beschadigd of volkomen vernield. Op dit nog onbeschutte caravan terrein had de wind vrij spel.

Niet alleen het weer zorgt voor storm in de Lemmer, ook de voorgenomen verhuizing van de Lemsoos, uit het oude dierbare “ US Honk” naar de leegstaande sigarenfabriek en voormalige Uloschool aan de Langestreek levert problemen op. Buurtbewoners hebben middels een handtekeningen actie tegen de geplande verhuizing geprotesteerd. Men is bang voor geluidsoverlast van startende brommers en van de muziek die in de Lemsoos ten gehore zal worden gebracht.

Na jaren ten dienste van de Lemster bevolking zonder douche gelegenheid te hebben gestaan, wordt er in de gemeenteraad besloten dat het Badhuis aan de Zuiderzeestraat gesloten zal worden. Net als met vele zaken ten dienste van de burgers, moet dit besluit worden genomen om het geld. Op elke douche beurt, moet de gemeente zes gulden toeleggen, in oktober van dit jaar maakten nog slechts 13 personen gebruik van het badhuis. Tegen een tarief van 35 cent. Hiervan moeten dan water, stroom en verwarming, plus schoonmaak en beheer worden betaald. Uiteraard een onhaalbare zaak.

Ik koop de Lp “School’s out” van Alice Cooper, ik kijk naar de Barend Servet show op TV, met veel naakt op het toneel en de cijfers op school gaan wonderwel ietsje omhoog, want ik heb een probaat middel gevonden, spieken. Hoewel ik nog wel tegen het eerste rapport aan blijf kijken. Sta niet zo goed met de cijfers op school, eerste rapport wordt dus een ramp. Krijg ook steeds meer tegenzin aan school, het is toch niet mijn ding de techniek en elektronica. We maken muziek bij Jan Coehoorn in de oude bakkerij achter in hun huis, voor het eerst als band tezamen. Hoewel het een ruige boel is, begint het toch al ergens op te lijken. Bert kan al goed gitaar spelen maar ik blijf daar ver bij achter en denk dan ook al meer in de richting van een drumstel.

Twee eigen composities hebben Bert Meester en ik inmiddels gewrocht. Jan Coehoorn heeft een nieuwe basgitaar gekocht en speelt nu ook mee. Bert heeft nu een elektrische gitaar en versterker plus boxen. Ik wordt in eerste instantie tot zanger benoemd en de band heet nog immer “Bantam Cock”. Er wordt voortaan elke zaterdag avond geoefend bij Jan Coehoorn. Er worden plannen gesmeed om een drumstel te kopen. Bert Meester en ik reizen naar Leeuwarden om drumstellen te bekijken. We hebben zelfs al één uitgezocht, 695 harde guldens moet die kosten, hoe krijg ik die ooit zo snel bij elkaar, zodat we kunnen blijven oefenen?

We winnen Thuis met 3-2 van de huidige koploper Gorredijk 1A en ik maak 2 van de 3 doelpunten en mijn faam als killer in de spits is stijgende. Ik krijg op trainen te horen dat de leiding me bij de eerste selectie wilden halen, een hele eer vanzelf. We winnen de daar opvolgende wedstrijd met 2-1 van Oosterwolde, één van onze concurrenten voor de titel. Ik speel zelf niet al te best. Daarna winnen we uit bij de Blesse met 0-7 en moeten we met 13 man terug in 1 busje, gekken zooitje natuurlijk. Onze grootste concurrent Olyphia verliest en we staan ineens virtueel op de 2e plaats.

Sinterklaas is weer in het land en dan ben je ineens 18 jaar. Diverse cadeaus, en de zaterdag erop, wordt dit met broers en hun aanhang en mijn ouders natuurlijk, thuis gevierd.

Kerstrapport klas 2 MTS

En dan is daar het lang maar niet erg verwachtte rapport, er staan maar liefst 11 onvoldoendes op, Net best natuurlijk. Er staat zelfs een 2 tussen voor elektriciteitsleer, van mijn grote vriend Zwaagstra. Die haal je nooit meer op natuurlijk. Door het slechte weer, zijn de bussen overvol en moeten er geregeld veel te veel mensen staan, zodat de gangpaden overvol zijn. Levens gevaarlijk. Dat levert dan ook problemen op bij het in en uit stappen.

Bij Follega moesten er een paar uit, 1 jongen werd door ons een beetje tegen gehouden, hij werd lichtelijk kwaad en duwde zo hard tegen de ruit van de deur, terwijl de bus alweer reed, dat er een ruit sneuvelde en hij alsnog naar buiten kon, onder grote hilariteit van ons opruiers natuurlijk. In Lemmer hebben we maar snel bij de Parkstraat de bus verlaten en gezorgd dat we weg waren.

Het is de laatste schooldag van dit kalender jaar en de vakantie gloort. Bij het trainen, hoor ik dat ik de aanstaande zondag met Lemmer 1 mee moet, wat mij wordt toegelicht door de leider de heer P. Burgers. De kou slaat echter toe en het voetbal wordt afgelast. In de kou ga ik ’s middags naar Sneek om een hippie Afghanistan jas te kopen. Pas in de Lady shop geslaagd, 150 gulden. Een wel heel bijzondere, lange witte. 

’s avonds naar Jan Coehoorn om te oefenen. Kwam busje van de “Hobo String Band” tegen, Jan Coehoorn maakte een opmerking dat ik daar maar beter het drumstel uit had kunnen stelen. Ze lachten, ze waren ’s middags naar Leeuwarden geweest en hadden daar een drumstel voor mij gekocht. Sprakeloos, geweldig! De moeder van Jan heeft het bedrag voorgeschoten wat een lief mens. Na nog wat gespeeld te hebben, naar het Anker, om deze mooie dag af te sluiten.

Later zitten we eens bij mij thuis, Bert Meester en Appie Coehoorn, die bij de band is aangeschoven en ook gitaar speelt, om wat nummers op te nemen. Van daar vertrekken we naar het huis van Appie Coehoorn in de Zuiderzeestraat om wat te eten, Bert Meester presteert het om een half potje sambal leeg te eten, de idioot. We oefenen met Bantam Cock, en nu ook Appie Coehoorn erbij is en er een drumstel is, gaat het steeds beter. Na het oefenen gaan we eerst naar Napoleon aan de Kortestreek en daarna naar Het Haasje aan de Vissersburen, omdat we daar ook wat kunnen eten. Onderweg wordt een bijnaam voor Bert Meester bedacht, “van Oetand tot Spooky Tooth. Hij had namelijk een zwarte tand laten vervangen door een stifttand.

Er wordt in dorpshuis de helling. afscheid genomen van mevrouw Grijpsma, mijn eerste juffrouw op de Dam. Na 33 jaar aan de Dam verbonden te zijn geweest.

Het einde van het jaar nadert en de drukte bij de PTT stijgt alleen maar, door alle Nieuwjaars en kerstkaarten, die moeten worden rondgebracht. Op de laatste dag van het jaar trainen we in de sneeuw en drinken vast het oude jaar uit. Ik zit ’s avonds gezellig thuis en drink matig. Om 12 uur even bij de diverse buren langs en vuurwerk in de straat bekeken en dan met mijn buurjongen Jan Koehoorn de Lemmer in.