Ik lig nog in bed, na een zware jaarwisseling en bedenk wat me dit jaar te wachten staat. Wat ik natuurlijk niet weet maar wat wel gaat gebeuren is dat het een jaar wordt met pieken en dalen. Al bijna een maand hebben we winterse temperaturen en dat resulteert erin dat er weer eens geschaatst kan worden op het Dok.

De bevolking van Lemsterland blijft groeien en kan weer 380 inwoners in de plus noteren. Bij Polem wordt groot feest gevierd met de verdubbeling van de bedrijfsruimte en wordt met 100 werknemers een van de grotere werkgevers in de Lemmer.

Halverwege januari, de strenge vorst houdt aan en zorgt in deze schoolvakantietijd voor veel schaatsplezier, hoewel het ijzig koud is. Ik ben zelf geen begenadigd schaatser en vertoon me dan ook weinig op het ijs. Ik train de jeugd in de gymzaal in het Lemstervaart, maar moet zelf wel op het veld trainen. Wel zorgt deze kou voor ingevroren schepen, een lamgelegde scheepsvaart op het IJsselmeer en dus een aantasting van de broodwinning van de zelfstandige schippers. De ijsvereniging organiseert een marathon voor heren, die door de van diverse Elfstedentochten, bekende Jeen van den Berg wordt gewonnen

Maar dan sluipt ook de dooi naderbij. Een auto met daarin drie mannen uit Enkhuizen, zakt in de buitenhaven, na een rit over het IJsselmeer van Enkhuizen naar Lemmer, door het ijs en verdwijnt in de diepte. De drie inzittenden kunnen zich op het nippertje in veiligheid stellen. De tocht had ruim vier uren in beslag genomen, doordat men verscheidene malen de koers moest wijzigen i.v.m. schotsen of nog openliggend water. Langzaam tracht de dooi de vorst te overwinnen en de strijd zal worden uitgevochten in het Noorden van Nederland.

Een andere strijd vindt uitsluitend in Lemmer plaats. Burgemeester en wethouders van Lemsterland stellen de raad een restauratieplan voor om het oude gemeentehuis op te knappen en ook om de ruimten op de begane grond te verhuren aan de oudheidskamer en de VVV. De VVV zou “het gat van Boonstra” aan de Langestreek, tussen Intermakel en Technisch Bureau Jager, vullen met een winkelpand met een paar bovenwoningen en in het souterrain een VVV- toiletruimte. De grond was door de heer Boonstra aan de VVV verkocht voor slechts ƒ 37.500, --, om de plannen voor een toiletruimte voor watersporters te kunnen realiseren. Maar door bezwaren van Intermakel en de heer Boonstra zelf, ging dit plan niet door. De VVV wordt financieel gered doordat Stok onroerend goed bv, de grond van de VVV koopt voor ƒ 90.500, --, en de VVV hierdoor een behoorlijke winst op de grond maakt en er nu dus een winkelpand met bovenwoningen gaat komen in plaats van een toiletgebouw. De heer Boonstra was “not amused” en eiste nu het verschil van ƒ 53.000, -- op van de VVV. Maar al met al kwam er nog niet een toiletgebouw voor de watersporters.

De school is ondanks de kou toch maar weer begonnen en ik vul mijn dagen weer met administratief werk aan de Albert Koopmanstraat. Stuifsneeuw zorgt voor nieuwe problemen op de Grietenijdijk en de scheepvaart op het IJsselmeer ligt nu volkomen stil. Wij voetballen in Workum wat in de zaal en met de Fc Kees United vergaderen we met het bestuur over de plannen voor dit nieuwe jaar.

Begin februari komt de gemeente met het bestemmingsplan “Lemmer-Noord, 2^e fase B”. Langzaam zal Lemmer zich uitbreiden en verplaatst het wonen zich vanuit het centrum van Lemmer naar de buitenwijken. Het blijft winters en als training hebben we een bosloop, met na afloop klaverjassen. Op het werk aan de Huishoudschool, doet zich voor mij een vervelende ontwikkeling voor. Ben ik in 1976 aangenomen omdat het leerlingenaantal boven de 125 kwam, nu zakken we met 123 leerlingen hieronder en dreigt er ontslag. Er gaat dan ook een brief naar het Ministerie van Onderwijs, met het verzoek mij in ieder geval tot 1 augustus 1980 in dienst te mogen houden, om reden dat er besprekingen gaande zijn om te komen tot een fusie tussen de openbare mavo en de huishoudschool en er hierdoor voldoende ruimte in beschikbare eenheden zal komen om mij in dienst te kunnen houden. Het zal door het wat traag reageren van het Ministerie, allemaal wat anders lopen.

Ondanks het winterweer wordt er volop getraind, ook door de dames. Deze komen met het idee om maar een gezellige bingoavond te organiseren voor de dames en aanhang. Op vrijdagavond is het zover, het is koud en ik besluit om met de auto te gaan in plaats van op de fiets. Er ligt ook de nodige sneeuw en terugfietsen met de nodige sapjes, op een glad wegdek lijkt mij niet verstandig. Of het gaan met de auto door mij dan welverstandig wordt bevonden blijft achteraf de vraag. Het is een bijzonder geslaagd feest, met zoals dat met feestjes bij de dames vaker gebeurt, grote hoeveelheden alcoholische consumpties. Of ik wat gewonnen heb met bingo? Geen idee! Wel word ik door Ans en Frits Hagen nog uitgenodigd om bij hen nog even na te pilsen. Het meer is ook nooit vol natuurlijk.

Ik rij voorop en Frits Hagen rijdt achter mij, tot het moment dat we afslaan van de Nieuwburen de Parkstraat in. Zo “braaf” als ik ben, neem ik keurig de afslag langs de buitenkant, Frits Hagen is iets brutaler en neemt de binnenkant en gaat voor zover mogelijk op de besneeuwde weg fullspeed er vandoor. Dat laat ik me niet gebeuren en ik geef ook gas. Niet verwachtend dat Frits Hagen bij de kruising van de Parkstraat en de Flevostraat op de rem zou gaan staan, daar iets te laat op reagerend, schuif ik hem dan ook vanachter het kruispunt op. Gelukkig beide geen ernstige schade en lachend komen we dan ook in de Steile Bank aan. Na nog 2 flesjes bier gaat het licht toch langzaam uit. Ondertussen nog wel een afspraakje gemaakt met hun knappe nichtje, om de volgende avond te gaan stappen. Ik laat de auto achter in de Steile Bank en steek de oude trambaan over naar de Urkerstraat en kruip snel in bed. De volgende ochtend gaat echter al vroeg weer de wekker, want ik word als trainer/leider van de jeugd, verwacht op de speldag van de jeugd in “de Helling”. Daar zit ik de hele dag wat suf om me heen te kijken en ben lang niet fit, zodat ik besluit om het gisteravond gemaakte afspraakje af te zeggen om vroeg op bed te kunnen gaan. Drank maakt meer kapot dan je lief is.

In ditzelfde weekend kunnen de schaatsers zich maar uitleven, op het IJsselmeer heeft de ijsvereniging Lemmer een baan van 5 kilometer uitgelegd, die verschillende keren kon worden afgelegd. Op de zaterdag waren er maar liefst 400 tot 500 liefhebbers op de uitgezette baan te vinden. De zondag was dat met 200 aanzienlijk minder. Debet hieraan was de koude oostelijke wind die aan kwam zetten. Weinig van meegekregen, liggend in mijn warme bedje. Het weer verslechterde, sneeuw en ijzel zorgden ervoor dat we in de gymzaal van de LTS gingen trainen.

Het werd nog erger. Op school had directeur Gerrit de Vries de 13e februari een vooruitziende blik en stuurde de leerlingen uit de buitendorpen al vroeg in de middag naar huis zodat zij veilig voor de ijzel en sneeuwbuien thuis zouden zijn. Die avond en nacht, trok er een verschrikkelijke sneeuwstorm over Friesland. Doch toch stapten vele pendelaars de volgende morgen in hun auto om naar het werk te gaan. Doch door de stuifsneeuw met minder dan twintig meter zicht, was men gedwongen langzaam te rijden, wat betekende dat men in de eerste de beste sneeuwduin vastliep. En zo kwam Friesland tot stilstand. Voor een mooi verslag lees het “Witboek Friesland februari ‘79”.

De school ging drie dagen dicht. Dus werden de dagen deels doorgebracht met zwikken en toepen in “t Hoekje” van Cor Schaaf. Wandelden we naar de snelweg A50 om te kijken naar het uitgraven van gestrande en ingesneeuwde wagens en het vrijmaken van de rijbanen. Omrop Fryslân was de hele dag in de lucht en langzaam werden mensen uit de buiten gebieden uit hun isolement verlost. Ach, het was mooi en ook in de avonduren waren Hielke Soeten en ik vaak nog wel bij Cor Schaaf te vinden. Er hoefde immers niet vroeg te worden opgestaan? Op een van deze avonden vonden we het nodig om nog even te kijken, wie van ons beiden de sneeuwbal het hoogst tegen de muur van het hoekhuis Urkerstraat en Wieringerstraat van de familie de Veth kon gooien. Niet doorhebbende dat dit geluid van tegen de muur uiteenspattende sneeuwballen de bewoners uit hun slaap zou halen. Opeens stond daar in een badjas gehuld, de heer de Veth op straat naar ons te schreeuwen. Gelukkig was het koud aan zijn blote voeten zodat een achtervolging er niet in zat. Lachend zijn we naar huis gelopen. Van ons mocht dit nog wel even duren

Maar ook dit ging weer voorbij en langzaam nam het gewone leven weer zijn aanvang. Er kwam een advertentie in de krant voor een administratieve baan op het gemeentekantoor op de afdeling Sociale dienst. Door de onzekerheid over het behoudt van mijn betrekking op de Huishoudschool dus hier maar een sollicitatiebrief naar toe gestuurd. We zaal voetbalden in Balk en trainden in de zaal. Aan het eind van de maand hadden we ook nog een week vakantie en vergaderden we met het bestuur van de Fc Kees United bij Hotel “De Haas” over de plannen van dit nieuwe jaar. Zo gingen we maart in en verkocht H. Portijk zijn pension aan de Polderdijk aan R. v.d. Berg, die het voorlopig dezelfde bestemming, kamerverhuur, liet behouden.

Natuurlijk waren we nog niet verlost van de winterse taferelen. De scheepsvaart over het IJsselmeer was nog niet mogelijk en langs de wegen, lagen nog metershoge wallen van aan de kant geschoven sneeuw. Dat dit op sommige plaatsen ook voor gevaarlijke situaties zorgde, ondervond ik, toen ik even een toer ritje richting Gaasterland ging doen in de auto. Op de terugweg zag ik wel de plas water die op de weg lag, en dacht daar vlot even doorheen te rijden. De schrik was groot toen bleek dat het water dieper was dan ik vermoedde en daardoor de wagen vlot naar rechts de sneeuw langs de kant van de weg in trok. Gelukkig kon ik zonder uit te stappen de wagen weer op de weg krijgen en mijn weg naar huis vervolgen. Maar de schrik zat er wel in.

We trainden ondertussen weer wat op het veld, zowel de eerste selectie als de dames en de jeugd. Bij de dames was de aanwas nog steeds zodanig groot dat we met twee teams aan de voorjaars competitie gingen meedoen. De teams werden dusdanig ingedeeld, dat ze ongeveer even sterk waren. Siemen de Heij en Willem Wassenaar gingen het team Lemmer 1 dames begeleiden, terwijl Riek Sloothaak en ik het team Lemmer 2 dames gingen begeleiden. Halverwege de competitie stonden we met Lemmer 1 heren mee onderaan en degradatie dreigde. We oefenden tegen eerste klasser Drachten en speelden verdienstelijk gelijk, 1-1. De eerstvolgende competitiewedstrijd werd evenwel nog afgelast

Er werd voor de tweede maal binnen korte tijd ingebroken bij Juwelier Jac. Gorter aan de kortestreek. Was er de eerste maal een buit van f 55.000, -- guldens, nu was de buit aan zilveren sieraden en horloges ƒ 30.000, --. Er wordt door de Provincie een onderzoek gestart naar de noodzaak van de bouw van een nieuw gemaal en een tweede schutsluis bij Lemmer, welke werkzaamheden aan zouden moeten vangen rondom 1985. Een nieuw te bouwen gemaal naast het bestaande monumentale stoomgemaal, zou ten koste gaan van de grond van eigenaar Jan Bakker, die daar zijn agrarisch bedrijf heeft en al eens eerder heeft getracht, dit om te zetten in een recreatiebedrijf, middels een manege. Gemeente en provincie hebben dit, gedachtig hun plannen voor een nieuw gemaal en uitbreiding van de Margrietsluis, steeds tegen gehouden. Ook de verbreding van de weg Lemmer-Balk speelt nog een rol in dit geheel. Zo te zien heeft de Provincie grote infrastructurele plannen voor genoemd gebied.

Op iets kleiner niveau is er een gerucht over een geheimzinnige Amerikaan, naar later blijkt de oud Lemster Piet Bootsma, die aan de Straatweg een sporthal annex bowlingcentrum wil stichten. Verder achten Lemmer-Noord bewoners een fietsers- en voetgangerstunnel onder de Rondweg, zeer wenselijk. Deze zou ongeveer moeten komen waar nu nog de aansluiting van de Flevostraat met de Rondweg is. Tevens wordt ervan afgezien om in of aanbouwend tegen het oude gemeentehuis een toiletvoorziening voor de recreatie te realiseren. Dit zou ten koste gaan van het aanzien van het monumentale gebouw en de mogelijkheid om in het oude gemeentehuis de wenselijke oudheidskamer te stichten.

Inmiddels zijn we al weer zover in maart terecht gekomen dat de sneeuw is verdwenen en dat het voorjaar zich al duidelijk aandient, middels het vinden van het eerste kievitsei van de gemeente Lemsterland, door de heer Marten Huisman, die het eitje vond op de hoek van de Otterweg en Middenweg op 21 maart. Zelf loop ik ook al weer geregeld in de weilanden rond en zie dat ondanks de koude periode, bij de kieviten het voorjaar al in de bol is geslagen. Maar vinden doe ik nog niets.

Het voetbal start weer en het damesteam dat ik onder mijn hoede heb, verliest zijn eerste wedstrijd. Dames Lemmer 2 – Tjonger Boys 2-3. Zelf komen we uit, in actie tegen Achilles en we verloren met 1-0. Hierdoor stonden we inmiddels onderaan in de competitie en leek aan degradatie niet meer te ontkomen. Ik mocht op sollicitatiegesprek komen op het gemeentekantoor, voor de vrijkomende functie bij de sociale dienst. Uiteraard wel een beetje zenuwachtig kwam ik binnen in de spreekkamer van de burgemeester waar het gesprek werd gehouden. Een voordeel voor mij was dat ik veel bekende gezichten zag. Zo was daar de burgemeester Faber, die in het oude gemeentehuis nog zware shagjes van mij had gebietst, mijn collega op de huishoudschool, van Dijk, die als wethouder aanwezig was en Boersma als hoofd van de Sociale dienst, die ik natuurlijk kende als teamgenoot van het bedrijfsvoetbal van de ambtenaren.

Een goede kruiwagen is nooit weg, zo bleek maar weer. Want een week later kreeg ik al een brief waarin werd medegedeeld dat ik behoudens de uitslag van een geneeskundig onderzoek, per 1 mei was benoemd op de sociale dienst. De keuring vond plaats in het groene kruisgebouw aan de Pampusstraat in Lemmer. We vergaderen nog maar eens met de Fc Kees United en de plannen zijn groots. Ook groots wordt het  realiseren van het “Friesland Park”. Waar verwacht wordt dat kort na de bouwvak de eerste huizen voor permanente bewoning zullen worden opgeleverd.

In de gemeenteraad is er discussie over de bouw van een sporthal, immers lag er een aanbieding van de oud Lemster Bootsma, thans wonend in de United States, die een sporthal in Lemmer wil realiseren. De vraag is natuurlijk komt dit tot stand, op welke termijn en staat dit niet de aanvraag bij het Rijk voor een sporthal in de weg. En, wat zijn de consequenties van een particuliere sporthal voor de gemeente en verenigingen? Dat er een sporthal moet komen staat echter bij alle raadleden buiten kijf. Een hamerstuk was de aanleg van een fiets- voetgangerstunnel naar Lemmer- Noord. Deze zou moeten komen waar nu nog de aansluiting Flevostraat met de Rondweg is. Echter moet deze dan komen te vervallen omdat de uitgang van de tunnel zo veilig mogelijk moet zijn. Ook wordt daarmee sluipverkeer oud Lemmer in, voorkomen. Immers zijn er in de Rondweg al diverse aansluitingen met oud Lemmer.

Ik sluit de maand maart af als scheidsrechter bij het basketbaltoernooi van de voortgezet onderwijs scholen in Lemmer. Het is redelijk vroeg afgelopen en ik kan nog mooi even het weiland in om eieren te zoeken. Ik heb deze 31^e maart het geluk aan mijn zijde en vindt mijn 1^e kievitsei van dit jaar naast het “Hoge land”, volgens mij ook wel “ganzen tippe” genoemd. Vlakbij de ark van Jager, die daar bij het sluisje ligt. De volgende dag winnen we met de dames Lemmer 2 met 1-0 thuis van Rood Geel dames 2, uit Leeuwarden.

Zelf sprokkelen we met Lemmer 1 heren weer eens een puntje erbij en wel door met 1-1 gelijk te spelen, uit tegen FVC uit Leeuwarden. Daarmee zijn we natuurlijk nog lang niet uit de problemen, maar klampen we wel aan bij de rest van de ranglijst. Ik vergader er wat af deze dagen, is het niet bij de Fc Kees United, dan wel bij de vv Lemmer. Dan nog de trainingen en besprekingen die nogal wat tijd opslokken. Maar goed ik ben vrijgezel en moet mijn tijd toch ergens mee vullen nietwaar. Lemmer staat op nummer 1 als het gaat om het tekort aan sporthallen in Friesland op te lossen. Dat zijn goede vooruitzichten, maar de politiek werkt traag als het geld gaat kosten. Tenzij men het van anderen uit kan geven.

Mensen met geld, weten Lemmer anders wel te vinden, want de jachthaven “De Friese Hoek” wordt al volop gebruikt als ligplaats van luxueuze jachten. Dit terwijl de jachthaven officieel nog niet eens is geopend. Ik heb in de 2^e week van april vakantie, waarschijnlijk mijn laatste schoolvakantie, immers per 1 mei verlaat ik de school en ga werken in het nieuwe gemeentekantoor in Lemmer. Ik gebruik mijn vrije tijd dan ook met veelvuldig eieren zoeken en daardoor rust te vinden van de energie slurpende voetbal bezigheden. Zomaar een week in april, op zaterdag, jeugd en dames begeleiden, Heerenveen E1 – Lemmer E1 1-2 winst, Lemmer 2 dames tegen lemmer 1 dames 1-0 winst. Zondags voetballen uit tegen Dokkum en verliezen met 2-1. Dan gedurende de week trainen, zelf 2 maal, de dames 1 maal en de jeugd 1 maal, de zaterdag erop, nog even Tulpen route fietsen met vrienden op de racefiets en dan zaterdags ook nog met de jeugd tegen Joure E1 spelen en zondags thuis tegen Jubbega 0-0 spelen met Lemmer 1 heren. Het is maar goed dat ik nog thuis woon en door mem goed wordt verzorgd.

Het is Pasen en een mooi voorjaarszonnetje zorgt ervoor dat Lemmer een druk watersportcentrum is. De nieuwe woningen in plan Lemmer-Noord schieten als narcissen (paddenstoelen leek me in dit jaargetijde een verkeerde metafoor) uit de grond. Sirius, Pegasus en andere sterrenbeelden worden gevuld met woningen en Lemmer groeit dus behoorlijk. We verliezen met Lemmer 1 heren met 3-0 van Harkema en na 16 van de 22 wedstrijden staan we troosteloos onderaan. Er is een wonder nodig om nu nog aan degradatie te ontsnappen. Dan gebeurt op een dinsdagavond iets wat voor de ommekeer gaat zorgen. Thuis in een bekerwedstrijd tegen hoofdklasser Hubert Sneek wordt met 2-0 gewonnen en is dit de start van een onvergetelijk einde van de competitie in dit seizoen

Op 1 mei neem ik dus ontslag als typist bij de School voor L.H.N.O. in Lemmer en treed in dienst bij de gemeente Lemsterland als administratief medewerker op de sociale dienst. Het is afgelopen met het zeeslagje spelen met Jannes van Dijk aan het einde van de dag. Er zullen minder vakantiedagen voor mij zijn en ook de behoorlijke vrijheid van het werken op de school zal ik gaan missen. Voordeel was, dat ik nog steeds op het fietsje naar het werk kon en deze nu zelfs, onderdak in de kelder van het gemeentekantoor kon plaatsen. We vergaderden inmiddels wekelijks met de Fc Kees United, want er stond wederom een buitenlandse reis op het programma en dit keer naar Parijs.

Er wordt volop gebouwd en verbouwd in Lemmer. Door de realisering van de 2^e fase 2A van Lemmer Noord stijgt het aantal leerlingen op de “o.l.s. De Dam” dusdanig dat het noodzakelijk is, te komen tot de bouw van een openbare lagere school in het uitbreidingsplan Lemmer Noord. Op sportpark Lemstervaart werd het nieuwe clubhuis van de korfbalvereniging officieel geopend. De oude kleedkamers en kantine van voormalige gebruiker C.V.V.O. zijn om- en aangebouwd tot een sfeervol geheel. Na vele omzwervingen door Lemmer, lijkt het korfbal nu zijn vaste stek te hebben gevonden. Aan de Schulpen wordt het voormalige bar- steakhouse “De Viking” omgebouwd tot AMRO-bank, waarbij er rekening wordt gehouden met de  bouwstijl van de naast gelegen panden. Mijn vriend Bert Meester gaat in ondertrouw en er staat dus weer een feestje op de planning. Daar ben ik meestal wel voor te porren.

In onze strijd om aan degradatie te ontsnappen, stond 1 ding boven water, verliezen was geen optie meer. Het eerste slachtoffer in onze dadendrang moest Rheem Bergum worden. Het werd tenslotte een 1-0 overwinning, doch met veel pijn en moeite. Het scoren was ons grote probleem. De donderdagavond daaropvolgend werd er aangetreden tegen de koploper Oosterparkers uit Groningen.  Hadden we uit al ongelukkig verloren met 3-2 door 3 eigen doelpunten, nu werd het 2-2 en wederom scoorden we in eigen doel. Maar we verloren niet en het publiek ging steeds massaler achter ons staan. Op een dan ook volgepakt sportpark in het Lemstervaart werd de strijd aangebonden met mededegradatiekandidaat Actief uit Paterswolde. Het werd een zwaar bevochten, doch verdiende 1-0 overwinning. Inmiddels was keeper René v.d. Horst door een blessure vervangen door good old Sjaak v.d. Berg.

Op mijn werk, werd ik langzaam ingewerkt in het doen en laten van een sociale dienst. Ik werd plezierig opgevangen door mijn nieuwe collega’s, Klaas de Boer, Durk Sinnema, Jan Hulshof en Ale Boersma.  Ook met de rest van de collega’s in het gemeentekantoor ging ik langzaamaan kennis maken. Er worden maar liefst vijftien Lemsters opgepakt door een speciaal rechercheteam. Hiermee werden maar liefst 90 inbraken opgelost, die in de afgelopen jaren vanaf 1972 werden gepleegd, meestal waren de dieven in steeds wisselende combinaties uit op antieke klokken. De waarde van de ontvreemde goederen wordt voorzichtig op ƒ 75.000, -- guldens geschat. Dan staan wij als de Fc Kees United toch anders in het leven, wij willen gaan voetballen voor geld, ten gunste voor liefdadige doelen.

Wanneer het Ministerie goedkeuring verleent, komen er twee lagere scholen in Lemmer-Noord. Op het allerlaatste moment werd een voorstel om te komen tot een samenwerkingsschool ingebracht door gemeentebelangen en VVD. De tijd om hierover nog te gaan onderhandelen was te kort en de nood voor lokalen voor leerlingen in plan Noord te hoog. Het voorstel van de beide partijen werd dan ook weggestemd. Hiermee is de weg vrij om te komen tot twee lagere scholen die dusdanig worden ontworpen zodat er later ook kleuter opvang tot de mogelijkheden zal behoren. Ook de straten in het 2^e fase B in Lemmer Noord zullen genoemd worden naar sterren en sterrenbeelden, Zoals Gemini, Castor en Pollux.

Tussen het voetbal door, vergader ik er ook wat af. Zo is er de ledenvergadering van de v.v. Lemmer, waar de contributieverhoging op de agenda staat. Altijd een heikel punt. Met de Fc Kees United vergaderen we meestal bij een van de bestuursleden thuis. Dat gebeurt in deze fase elke week en dat zijn vaak “zware” bijeenkomsten. Want na het noodzakelijke vergader gedeelte is het vaak lang nazitten, met mooie verhalen, lekkere hapjes en veel alcoholisch vocht. Om eenieder voor te bereiden op de reis naar Parijs, hebben we zelfs een vergadering in “de Helling”. Waar het programma en andere belangrijke zaken ter sprake zullen worden gebracht.

De spanning in de competitie stijgt, er staat voor ons een uitwedstrijd tegen Leeuwarden op het programma. Samen met een grote schare toeschouwers betreden we het Cambuur stadion om daarin deze wedstrijd te spelen. Ik heb deze wedstrijd anders in het hoofd dan de verslagen mij doen geloven. Maar het werd wederom een onvergetelijke wedstrijd. We kwamen met 1-0 achter tegen een beter en makkelijker voetballend Leeuwarden. Doch voor de pauze hadden we deze achterstand omgezet in een 1-2 voorsprong. In mijn hoofd heb ik steeds gedacht dat we met de rust met 1-0 achter stonden en dat er in de rust zonder dat trainer de Roos ertussen kon komen een felle woordenwisseling plaatsvond tussen leider Lammert Bootsma en aanvoerder Germ Bootsma (ja familie van elkaar), waarbij zelfs bekers met hete thee door de kleedkamer vlogen. Het hielp in ieder geval de strijdbaar- en alertheid te vergroten, want we wisten de overwinning uit het vuur te slepen.

Behalve werk, eten en slapen was er deze weken in mei slechts een ding wat belangrijk was. De v.v. Lemmer. Om het eerste elftal te sparen voor het gevecht tegen degradatie, werd het tweede elftal van Lemmer naar Steenwijk gestuurd om daar te strijden voor een plaats bij de laatste acht in de beker voor de zondag amateurs. Het werd na een sportieve en leuke wedstrijd 7-2 voor Steenwijk. De sportraad staat achter een subsidie-advies voor de v.v. Lemmer, aangaande kleedaccomodatie en velden. Nu 9 jaar nadat het Lemmer 1B elftal waarin ik zat de Friesland-Cup won, slaagde het huidige talentvolle Lemmer 1B elftal erin dit huzaren stukje te herhalen.

Nog twee wedstrijden zijn er te gaan in de competitie en de volgende is de thuiswedstrijd tegen Rood Geel uit Leeuwarden. De schare supporters is uit gegroeid tot een legioen. Er is inmiddels een vaste verslaggever, in de persoon van Rob Tuinstra, die op geheel eigenwijze de wedstrijden weet te doen herbeleven.

Om de spanning en beleving vast te houden, ga ik nog maar even door. Wat was er anders te beleven in Lemmer deze dagen, die bol stonden van de wonderbaarlijke heropstanding van het eerste elftal van de v.v. Lemmer. Een seizoen dat vele spelers en supporters van Lemmer nog wel helder voor de geest zal staan. Seizoen 78/79 in de 2e klasse A van de KNVB. Het was het laatste seizoen van steunpilaren en routiniers, Germ Bootsma en Dicky ten Cate. Een seizoen waarin de kampioen 26 punten haalde en de degradant 20 punten en dat dan wel uit 22 wedstrijden.

Na 16 wedstrijden had Lemmer het schamele punten totaal van 10 punten en was gedoemd te degraderen. Trainer was de uit Zalk komende de Roos. Die zich door zijn menselijke benadering, zijn constante pogingen om met roken te stoppen zijn gevarieerde trainingsmethoden en zijn aanstekelijke manier van sfeer scheppen een in Lemmer zeer gewaardeerde en door zijn spelers op handen gedragen persoon werd. Dat zijn trainingsmethoden niet altijd gewaardeerd werden blijkt wel uit het feit dat de selectiespelers van toen nu nog met afschuw kunnen verhalen over hun loopbaan als renpaard. Op een koude, natte donderdagavond, als het trainingsveld niet begaanbaar is, heeft de Roos de oplossing al bedacht en dirigeert de spelers de auto's in en naar Emmeloord en laat de spelers op de daar aanwezige paardenrenbaan hun rondjes lopen.

Gelukkig voor sommigen zijn er boompartijen langs de baan waar eens een rondje kan worden overgeslagen.  De laatste wedstrijd was uit tegen Leek, dat kampioen kon worden. Op Hemelvaartsdag vertrekken we met 2 bussen vol naar Leek. Waar we voor zo’n 1700 toeschouwers aantreden, met inmiddels onze derde keeper in de competitie, Jan de Vries, om de geblesseerde Sjaak v.d. Berg te vervangen. Ik had de vlekken op mijn armen van de zenuwen voor aanvang van de wedstrijd. Het werd wel een hectische wedstrijd, waarin we tot tweemaal toe op voorsprong kwamen, een Ko Piekeboer die moest worden afgevoerd nadat hij bij een reddingspoging een bal wilde wegkoppen (laag bij de grond) en door een eigen speler bekant van zijn hoofd werd verlost en daar enkele hechtingen aan over hield.

Vlak voor tijd werd aan de zijlijn al licht gedacht aan een groot feest, totdat de scheidsrechter een glaszuiver buitenspel doelpunt van Actief goedkeurde. Nog niets aan de hand. We speelden gelijk 2-2.  Naar de zijkant kijkend zag je nu een opgetogen trainer vreugdedansen, inclusief vreugdegehuil uitvoeren. Wij zijn er!! Leek droop teleurgesteld af. Doch de wedstrijd in Groningen tussen Actief en Oosterparkers was nog niet afgelopen. Hoewel de stand 3 minuten voor tijd 1 – 0 in het voordeel van Oosterparkers was, werd de einduitslag 1 - 2 in het voordeel van Actief. Over malversaties in de sport gesproken. Leek juichend de kleed box weer uit en kampioen. Lemmer teleurgesteld de bus in en op naar een beslissingswedstrijd. Als troost kregen we van Leek een krat bier mee in de bus naar Lemmer, waar we het voorlopige behoud, na een ongelooflijke eindsprint nog even door vierden. De volgende dag zat ik wel op mijn werk, maar werd na een uur door Ale Boersma naar huis gestuurd. Er kwam niets uit mijn pijnlijke hoofd.

De zondag daaropvolgend, de beslissingswedstrijd in Drachten, tegen Actief uit Paterswolde. Die we 2 weken terug thuis nog met 1-0 versloegen, dus er was hoop. Spelen voor zo’n 2000 man publiek op de tribunes, waarvan velen uit Lemmer. Paniek vooraf, Tonny van Dijk was nog niet gearriveerd uit Duitsland. Een Lemmer team dat de laatste wedstrijden zo overtuigend had gespeeld, was deze dag echt de mindere. Op het gladde veld, liepen de combinaties van Actief beduidend beter dan het meer lange halen spelen van ons. 4 Lemster dames die van het begin tot het eind van de wedstrijd "Zwartebroek en groene trui" hebben zitten zingen.

Een 2e helft waarin een wolkbreuk het veld in een modderpoel veranderde. Wat toch redelijk in het voordeel van ons krachtvoetbal werkte. Een Bauke de Wreede die uit een counter, koppend 1 - 0 scoort. Met dan nog zo’n 15 minuten te spelen zal het op de tribunes hart verzakkend zijn geweest. Ik heb er in het veld weinig last van gehad, het was figuurlijk en letterlijk, pompen of verzuipen. 5 minuten voor tijd nog een enorm schrikmoment. 

Actief is erdoor en Jan de Vries reeds gepasseerd en de bal rolt richting Lemster doel, apathisch staan we te kijken, maar het is Dicky ten Cate die wel doorzet en de bal nog voor de doellijn weg kan halen, mede doordat de bal op het sompige veld niet hard doorrolde en dan is daar het einde. Het veld wordt overstroomd door Lemmer supporters die tot de enkels in de modder de polonaise uitvoeren en trainer de Roos op de schouders nemen. Kantines in Drachten en Lemmer die top omzetten draaien

Wij drinken lauw bier, door supporters met grote hoeveelheden in kleedkamer en bus aangeleverd. Ik heb de volgende dag een snipperdag en stort me later met de andere spelers en de supporters volop in het feestgedruis dat in de kantine van de vv Lemmer nog vele uren duurt. Ook een voetballeven op ons niveau geeft je dingen mee in het leven die je nooit meer vergeet.

Voordat de tunnel onder de Rondweg er is, worden de kinderen uit Lemmer-Noord met behulp van klaar-overs veilig door, veelal moeders, via het zebrapad ter hoogte van de splitsing Rondweg-Flevostraat, naar de overkant geleid. We vierden de 72^e verjaardag van mijn vader en ik deed het rustig aan met de alcohol. Immers we gingen op reis met de Fc Kees United. Dan is het zover, 1 juni vertrekken we naar Parijs. Om ± 07.00 uur staat eenieder achter het oude gemeentehuis, de een nog wat slaperig, de ander reeds Franse woordjes repeterend. Onze chauffeur Jan zet er meteen de sokken in en kaartend en zingend gaan we ons doel tegemoet. Om ± 17.00 uur arriveren we in Parijs. Het was druk en de camera’s klikten en zoemden volop. Na ons te hebben opgefrist werden we met de bus door onze Lemster Parijzenaar, Claude Perreau getrakteerd op een sightseeing van Parijs. Daarna nog even de stad in voor een alcoholische afsluiting van de dag.

De tweede dag begint met een gezamenlijk ontbijt en een bezoek aan een van de vele vlooienmarkten. Ik vond daar persoonlijk niet veel aan. Constant de opdringere souvenir verkopers bij je weg duwend. ’s Middags was de voetbalwedstrijd. Na alvast bij de ouders van Claude Perreau champagne te hebben gedronken op de overwinning konden we los. Op een nu niet bepaald favoriete ondergrond, gravel. Nu was de tegenstander van een behoorlijk lager niveau dan de Engelsen van vorig jaar en er werd dan ook simpel met 2-8 gewonnen en de cup was binnen. Gezamenlijk naar een Italiaans restaurant en aan de pizza’s. Daarna nog wat door de stad slenteren en weinig alcohol ditmaal. Vermoeid op bed.

De derde dag komen we redelijk laat uit bed en staan  een rondrit naar “de Eifeltoren” en een rondvaart over “de Seine” op het programma. Velen maakten gebruik van de mogelijkheid om Parijs vanuit de hoogte te bekijken. Ik ben slechts naar de eerste verdieping gegaan. Vond dat wel hoog genoeg. Daarna de rondvaart om even wat verkoeling te zoeken. Nu dat lukte best. Nog maar net met de rondvaartboot onderweg of er kwam evenveel water van boven als dat er onder de boot doorging. Drijfnat en onder het zingen van het “Friese Volkslied” verlieten we het water, nagestaard door verbaasde Fransen en andere toeristen, en gingen met de bus op weg naar het hotel.

Inmiddels is het weer droog en kunnen we even een terrasje pikken. We zaten met een klein groepje “mannen”, Jan Haitsma, Roelof de Haan, Henk Haitsma, Hielke Soeten en ik. We zaten gezellig en hadden tevens een goed uitzicht op de straat, waar diverse schaars geklede “dames”, probeerden wat geld te verdienen, met het aanbieden van bepaalde services. Een van ons groepje had wel bijzonder aandacht bij een mooie, getinte, goed gevormde en wel zeer rondborstige dame. Zij stond maar even verderop in de straat, haar waren aan te prijzen. Bedoelde persoon uit ons groepje (bij insiders wel bekend) wilde daar wel nader kennis mee maken en al snel werd er geld gelapt om een bezoekje mogelijk te maken. Onder vette glimlachen van ons vertrok hij. Slecht kort daarna kwam hij alweer rennend naar buiten, roepend, “het is een kerel, het is een kerel”. We kwamen niet meer bij. Het geld was dus welbesteed geweest.

Na het eten vertrok het merendeel naar een dancing, maar eerdergenoemd gezelschap vertrok in overleg met de chauffeur naar “Mouling Rouge” om daar eens wat spannenders te bekijken. Met behulp van onze buschauffeur Jan, onder het mom van, deze heren komen even kijken of het wat is voor een groter gezelschap, werden we een striptease tent ingepraat en konden we onder het genot van een gratis glas bier genieten van een goed gevormde zich geheel ontkledende dame. Daarna was het zaak ongezien en zonder kosten de striptent weer te verlaten, want ja het grote gezelschap kwam natuurlijk niet, dat lukte. Het werd een latertje met wederom veel te veel bier.

De volgende dag was de reis terug alweer, loom en niet al te fit in de bus. Gestoord door het veelvuldig zingen, knapte ik toch ziender ogen op en ging ik in Lemmer nog even dapper mee naar “Napoleon” om nog een afzakkertje te halen. Dus veel …. en alweer laat op bed. Er dus nog maar een snipperdag aan offerend, kwam ik ook de volgende dag wel door. En dan is het alweer Pinksteren. Een volle camping en met het mooie weer bezochten maar liefst zesduizend bezoekers het Lemster strand.

Ja en dan moet er toch ook weer gewerkt worden. In eerste instantie moet ik mij inwerken natuurlijk. Dat houdt voor een groot deel in, dossiers lezen en opbergen. De dagen zijn wel door te komen, alhoewel de sfeer en het werk natuurlijk behoorlijk anders zijn dan op de kleine administratie van de Huishoudschool. Ik maak ook dankbaar gebruik van de mogelijkheden die het gemeentekantoor mij wel biedt. Na het werk sta ik regelmatig in de kelder te biljarten of tafeltennissen. Hetzij met Jan Hulshof, collega op sociale zaken of Jannes van Dijk, mijn oud collega op de Huishoudschool, die als wethouder ook regelmatig in het gebouw verkeerd.

In de avond en de weekenden ben ik afwisselend te vinden bij Cor Schaaf in “ ’t Hoekje” of bij Jelle van Zurk in “Napoleon”. Soms is het leuk en soms is het saai, wat wel elke keer hetzelfde is, zijn de grote hoeveelheden bier die ik naar binnen werk. Ik bouw een autoradio in mijn fiat 127 en toer geregeld wat in de omgeving, om mijn rijvaardigheid toch een beetje op peil te houden. Voor verder vervoer heb ik tot nu toe de auto eigenlijk nauwelijks nodig. Ik pak ook het vissen weer een beetje op en zit een hele avond bij het “Stolt” zonder ook maar wat te vangen. Maar het geeft wel rust.

Heit en Mem gaan een weekje op vakantie naar Willemsoord op een camping en daardoor ben ik voor het warm eten aangewezen op de goedheid van mijn broer Jelle en zijn vrouw Hessie. De Lemster Volleybal Club organiseert hun jaarlijkse competitie voor bedrijven en wij van de Fc Kees United doen natuurlijk ook mee. Er doen enkele teams van ons mee en het team waarin ik speel, weet aan het eind van de avond zich verzekerd van de tweede plaats. In de categorie “Heren”. We worden ongeslagen eerste in de poule en moeten in de kruisfinales alleen het team van de Rijkspolitie voor laten gaan. Dat nodigt natuurlijk uit voor een feestelijke nazit, ditmaal in “ ’t Hoekje”. Waar wederom het alcoholisch vocht rijkelijk vloeit.

Op school ontvangt men een brief van het Ministerie van Onderwijs, dat men de bekostiging van mijn salaris mag blijven uitgeven, met het oog op een eventuele fusie van de Huishoudschool met de openbare mavo. Ik had dus helemaal niet weggehoeven bij de school. Uiteraard deelde men mij dit niet mede, ik had immers een baan? Pas jaren later zou ik dit zelf ontdekken, toen ik met mijn levensverhaal begon te schrijven en mijn schooldossier opvroeg. De maand juni loopt alweer naar zijn eind en er ontstaat onenigheid over het leiderschap van enkele jeugdteams van de v.v. Lemmer. Er worden eisen gesteld van wij willen dat team en anders stappen we op.

Op een zaterdagmorgen vertrek ik in mijn autootje naar Jan Coehoorn en zijn vrouw Trijntje, in Buitenpost. Daar gezellig gezeten, gegeten en gedronken de hele dag. Veel kunnen bij praten en tenslotte op de bank gaan slapen. De volgende dag iets minder fit weer naar huis. Begin me zo langzamerhand af te vragen of mijn alcohol gebruik niet wat te is. Het is slecht weer en thuis besluit ik dan maar wat aan mijn fitheid te doen, door een halfuurtje op de hometrainer te gaan zitten fietsen.

Burgemeester Faber, zegt bij de opening van de nieuwe “buitengaatse” jachthaven van Mulder en Rijke de “Friese Hoek”, dat Lemmer zijn grenzen wel heeft bereikt in zijn recreatieve draagkracht. De in het IJsselmeer uitgebouwde haven, vermoedelijk de duurste die ooit in Friesland werd aangelegd (er is rond de drie miljoen gulden geïnvesteerd) is nu al voor drie kwart verhuurd aan Duitse watersporters. Er is plaats voor maar liefst 250 jachten. Onder feestelijk scheepsgetoeter voer het Lemster skûtsje met aan boord de burgervader door een lint en daarmee was de haven voor geopend verklaard.

Het is het einde van het schooljaar van de Huishoudschool en ik word uitgenodigd om dat met het personeel nog even te komen vieren en tevens echt afscheid te nemen. Dus een snipperdag. Om tien uur gaan we naar “de Wildeman” en na een bakje koffie met gebak, gaan Gerrit de Vries, Jannes van Dijk, Richard de Vries en ik een potje biljarten. Ondertussen zijn de glazen never leeg. Na het biljart wordt er nog een kaartje gelegd en om halfzes gaan we aangeschoten naar huis. Mijn ouders zijn nog op vakantie, dus ik kan rustig op de bank even mijn roes uitslapen.

Begin juli is het weer nog steeds niet echt zomers. Ik haal met de auto de bagage van mijn ouders uit Willemsoord en vind pas na lang zoeken de camping. Zij komen op het fietsje naar huis. Het begin van de week gebruik ik om elke avond wat op de hometrainer te fietsen, totdat het weer eindelijk weer es meezit en ik er gebruik van maak en Bakhuizen om fiets. Het ging wel lekker, dus de hometrainer had zijn nut toch bewezen.

Bij de gebroeders Sterk zal er behoorlijk worden uitgebreid. Het huidige grondoppervlak van 1900 vierkante meters, zal worden uitgebreid met maar liefst 1800 vierkante meters. De bouw staat gepland voor juni aankomend jaar. Hiervoor is 6000 vierkante meter grond gekocht, waarop voorheen de voormalige werf Boot was gevestigd. Vooruitlopend op de uitbreiding, zijn reeds 20 extra werkkrachten aangenomen. Naast het nu klaarmaken van panklare vis voor de grootkeuken, zal er ook visfilet klaar gemaakt gaan worden voor 260 supermarkten in Groot-Brittannië.

Ik kijk de Tour de France en Wimbledon op de tv en doe even niet te veel. Heb bij Kees de Bruin in de kapperszaak nog een watergevecht en in de avond ben ik uitgenodigd bij Bert Meester aan de Noordermeerweg. Hij had een officiële mededeling. Hij gaat trouwen met zijn Margret en hij zal in december vader worden.  Zo dat gaat vlot. Toch maar een paar op gedronken. Rond een uur of elf terug naar Lemmer en nog even gekeken in de verbouwde zaak “Napoleon” van Jelle van Zurk. Is ontzettend mooi geworden.

In de raad van Lemsterland heeft men een aantal besluiten genomen die woningbouw op het zogenaamde Tramcomplex en de Nieuwedijk mogelijk maakt. De bedoeling is dat op het Tramcomplex drieëntwintig woningen komen en op de Nieuwedijk is er ruimte voor elf woningen. Wel was er nog enige onenigheid over de grondprijs, die enkele raadsleden te laag vonden. Ook kwam aan de orde, dat er het plan bestaat om te komen tot een scholengemeenschap van openbare mavo en Huishoudschool. Bestuur van de Huishoudschool en de gemeente zijn reeds in principe akkoord gegaan met de uitgangspunten. Door dit plan ontstaan er straks twee kleine scholengemeenschappen in Lemmer, waardoor de kans op een HAVO verloren lijkt te gaan.

Voor mij aan de ene kant jammer dat dit plan voor mij net te laat komt, om op de school te kunnen blijven werken, aan de andere kant bent ik er wel in salaris op vooruit gegaan, dus zo zien we maar weer “dat elk nadeel ook zijn voordeel hep”. Op een avond ga ik met Gijs Coehoorn naar Bert Meester om te kijken of Gijs Coehoorn, die belangstelling heeft voor mijn drumstel, dit ook wil overnemen. Onze band “Bantam Cock” is immers toch ter ziele en het bij Bert Meester gestalde drumstel, wordt een sta in de weg, met het aanstaande huwelijk van Bert Meester en de komst van een kindje.

Ik gebruik mijn vrije tijd, nu het voetbal stilligt, voor het fietsen. Een rondje Stavoren wordt een uitdaging om dat steeds wat sneller te kunnen afleggen. Ik begin rustig met een tijd van zo’n twee uur en heb gelijk last van mijn knie, zadel moet dus worden bijgesteld. Tussendoor viert mijn moeder haar eenenzestigste verjaardag en zijn alle kinderen weer eens aanwezig.

Woningbouwvereniging “Volksbelang” wil door de sloop van oude huizen, woonruimte scheppen voor 1- en 2- persoonshuishoudens. Woonruimte wordt vooral gezocht door mensen in de leeftijd van 18 tot 30 jaar, waarvan er zo’n veertig op de wachtlijst van Volksbelang staan. Hiervoor zullen de oude huisjes aan de eerste Parkstraat worden gesloopt en plaats maken voor woningen voor kleine huishoudens. Tevens zal worden begonnen met het veranderen van 6 “twee-op-een” woonheden van de nu al een jaar leegstaande flat aan de Schoklandstraat, in 12 woonruimten voor 1- en 2-persoonshuishoudens.

Het skûtsjesilen begint en we, Hielke Soeten, Lubbert van de Bosch, Broer Rienksma en ik, gaan naar Grouw om te zien dat Lemmer van een twaalfde plaats bij de start, weet op te klimmen tot plaats zes. Natuurlijk even aangestoken, dat hoort er nu eenmaal bij. Ook op de Veenhoop waren we erbij en zien Lemmer na een spannende wedstrijd als eerste finishen. Of te wel de bouwvak is begonnen, dus vakantietijd. Ietsje anders dan toen ik op de school werkte en gewoon ook zes weken vrij had. Dus ik werk in de bouwvak en ga in de avonduren de Lemmer in. Mijn spijkerjasje wordt gestolen bij “Napoleon”, ondanks dat er een portier bij de deur staat. Niet zo leuk natuurlijk.

Het weer is geen echt vakantie weer, het regent bijna elke dag. Dus thuis op de hometrainer. In de laatste dagen voor mijn vakantie, nemen we op het gemeentekantoor afscheid van mevrouw Dronkert, die met vervroegd pensioen gaat. Zij is al sedert 1957, als maatschappelijk werkster bij de gemeente Lemsterland in dienst. Het werk wat mevrouw Dronkert altijd alleen heeft gedaan, wordt voortgezet door de stichting Madi te Joure.

En dan is het ook voor mij vakantie, die begint echter niet zo goed, heb blijkbaar een koutje gevat. Toch maar naar Stavoren om het skûtsjesilen te kijken. Enorm eind moeten lopen van de ene kant van Stavoren naar de andere kant, nadeel van iets te laat naar Stavoren gaan. Na de wedstrijd een visje kopen en nazitten natuurlijk. Op de een of andere manier, kon Lubbert van de Bosch ons blijkbaar niet terugvinden en gingen we met Bennie de Vries terug in de auto. Dat werd zweten. Ondanks de grote hoeveelheid ingenomen alcohol, werd er zeer hard gereden. Was blij heelhuids thuis te zijn.

Ja en waar bestaat het leven dan zoal uit deze dagen, redelijk laat van bed, een ontbijt, al is dat soms met moeite en dan naar “Onder de Hoek” om vandaar te vertrekken naar het skûtsjesilen. In Woudsend werd Lemmer, ondanks dat ie bijna om ging toch weer tweede, nazitten bij de brug en “n poar nemen” en dan in de avond weer de Lemmer in. Veel alcohol, weinig slaap en veel lawaai. Je loopt wat over de kermis, je kijkt even bij “ ’t Hoekje” binnen, je praat met oude bekenden en zakt af naar “Napoleon”, dat voor de bouwvak behoorlijk was uitgebreid. Als vaste gasten en grootgebruikers, konden we altijd wel naar binnen en was het niet door de voordeur, dan konden we altijd nog achterom en zaten dan ook vaak aan de nieuwe achterste bar, bij de wc’s en “bewaakten” dan de achterdeur, die open stond om nog enigszins de warmte naar buiten te laten stromen. Ook stal ik in deze week een spijkerjasje terug, ik kon niet zonder.

Het besluit wordt genomen, dat in september de nog bestaande loods op het Tramcomplex gesloopt gaat worden ten bate van de start van de woningbouw. Het architectenbureau van Feike Kroes, dat ook in de loods was gehuisvest krijgt tijdelijk elders in het centrum van Lemmer een onderkomen. Ook onderbreek ik het ritme van de Lemsterweek om de trouwdag van Bert en Margret Meester mee te maken. Samen met Jan en Trijntje Coehoorn gaan we naar Emmeloord, waar getrouwd gaat worden. Direct al veel lachen, na een tijdje elkaar niet te hebben gezien. Er was een gezellige spreker, over hoe de mens eigenlijk zou moeten leven. Denk niet dat wij in de prijzen zouden vallen.

Na de plechtigheid, waarbij Jan Coehoorn als trouwfotograaf fungeerde, vertrok het gezelschap naar de Noordermeerweg om daar het feest voort te zetten. Dus bier, lachen gieren en brullen en eten, eten en eten, onvoorstelbaar. Echt op zijn Duits. Immers Margret Meester was van Duitse afkomst. In de middag namen we een korte pauze om bij het skûtsjesilen op de Lemmer te gaan kijken. Even in de rust en dan in de avond weer de polder in om tot een uur of twee in de nacht het feest voort te zetten, met oude verhalen, en natuurlijk zingen met begeleiding van het gitaar spel van Bert Meester. Gezellig. Tot het eind.

De volgende dag, ondanks niet al te fit te zijn, toch maar op de racefiets en Stavoren om gefietst, ditmaal net binnen de 2 uur terug. Daar behoorlijk van opgeknapt dus weer skûtsjesilen, een drankje, eten en in de avond de Lemmer maar weer in. Na een tijdje met Piet van de Werff (portier) bij de deur van “Napoleon” te hebben staan praten naar binnen en je overgeven aan de warmte en proberen het vocht in het lichaam op peil te houden. Ook de zaterdag fiets ik weer, ditmaal Hindelopen om. In de avond is er het inmiddels traditionele vuurwerk ter afsluiting van de Lemsterweek en daarna is het rennen naar de kroeg, om nog een plaatsje te kunnen bemachtigen. Weer was het warm en niet tegenop te drinken.

Lemmer werd tenslotte vierde in de eindrangschikking bij het skûtsjesilen. Bijzonder is toch wel dat dit gebeurt, met slechts drie “echte” Lemsters aan boord. Jelle Reijenga, Marten Coehoorn en Hennie Brouwer. Er schijnt behoorlijk gevochten te zijn op de slot avond van de Lemsterweek. Ik heb er totaal niets van meegekregen. Wel drinken we op de zondagavond nog wel zelf even de Lemsterweek uit en kan het “normale” leven weer een aanvang nemen en de lever wat rust worden gegeven.

Ik eindig de maand juli met de eerste training van de v.v. Lemmer. Bekend was al dat Germ Bootsma en Dick ten Cate zouden stoppen met voetballen bij Lemmer. Dat zijn fikse aderlatingen. Ik zweet als een otter, maar kan het allemaal redelijk bijbenen. De douches zijn nog niet beschikbaar, dus snel naar huis, onder de douche en op bed, waar blijkt dat ik van pure vermoeidheid niet kan slapen. Wel heb ik besloten te stoppen de dames van de v.v. Lemmer te trainen, het wordt me allemaal teveel.

De dag erna, ondanks het nog stijf zijn van de training van gister, ga ik met de Fc Kees United naar Camping Blaauw in Langweer. Om daar toch maar weer een potje te voetballen. Of is het voor de gezellige nazit? De dames hebben ditmaal ook een team en gaan met 5-1 de boot in. Wij wonnen zelf met 2-1 en kregen dus een heuse beker (not). Maar er werd wel weer gezellig nagezeten in de boerderij bij de camping. Rond het kampvuur werd het toch weer laat. Terug in Lemmer ontdekte ik dat ik mijn voetbalschoenen was vergeten. Terug natuurlijk. Doch in mijn auto een rood lampje, snel Kees de Bruin gebeld, die nog even met mij heen en weer naar Langweer vloog. Half één kon ik eindelijk de luiken van mijn ogen sluiten.

Met wederom een ringrijderij op de Kortestreek, werd de Lemsterweek nog even verlengd. En wederom was het een groot succes en publiekstrekker. Dan slaat het weer om. Uit het raam kijkend van het gemeentekantoor, kan ik zien dat de putten aan de Vissersburen het water niet eens zo snel kunnen verwerken. Na het werk biljart ik nog even met Ale Boersma en moet mij dan alweer haasten, want er moet weer getraind worden. Tijdens de training kwam Sjaak van der Berg nog langs, als voorzitter van het jeugdbestuur om te praten over de indeling van de jeugd, daar de gebroeders Barelds, Theun en Dick, nog een jaar met “hun” team, pupillen E1, door wilden en ik daardoor een ander team zou moeten coachen en begeleiden, het wordt Lemmer D2. Ach ik ben de kwaadste niet en ga akkoord om dit samen met Marinus Bijma te gaan doen. Met de toezegging dat wij het volgende seizoen Lemmer D1 onder onze hoede krijgen. Na de training is het weer ouderwets gezellig in de kantine en met bier en knakworsten is het goed toeven.

Mijn leven staat nog steeds bijna volledig in het teken van het voetbal. Met nog steeds trainer de Roos uit Zalk gaan we met de nieuwe leider, Steven Tuinstra, het nieuwe seizoen in. In Kampen krijgen we van KSC met 4-0 aan de broek en ook een oefenwedstrijd in Lelystad gaat met 3-1 verloren. Het loopt nog voor geen meter en het is voor de trainer een kwestie van de poppetjes op de juiste plaats te zetten. Vooral ook doordat sterkhouders Germ Bootsma, (gaat naar IJVC) en Dick ten Cate (naar Sneek) in een oefenwedstrijd tegen Cambuur, 0-3, afscheid nemen. We zullen ze node missen.  Het bleef nog lang gezellig in de kantine. We oefenen ook nog tegen Heerenveen en krijgen met 0-7 klop. We weten inmiddels weer waar we staan en verwachten dan ook een zwaar seizoen.

Op het werk keren de vakantiegangers langzaam terug. Klaas de Boer is nu ook weer terug en alleen Jan Hulshof mist nog. Uit de verhalen en opmerkingen kan ik wel opmaken dat hij niet zo geliefd is bij de anderen. Tussen al het trainen en voetballen door, doe ik toch ook nog mee aan de Lemster Toertocht op de fiets, beland na het bezoeken van een oefenwedstrijd van C.V.V.O. bij hen in de kantine en ook daar kan het gezellig zijn. Ik ben al tijden niet geheel fit en begin me af te vragen wat de oorzaak is. Ondertussen borduur ik een zeemeeuw met daarom heen de tekst “Green Peace, red de natuur”, op mijn gestolen spijkerjasje, zodat het voor de vorige eigenaar onherkenbaar wordt.

Ik ga op een avond bij Bert Meester langs, om de verkoop van mijn drumstel af te ronden. Waar ik gerekend had op zo’n ƒ 450,00 gulden, kom ik behoorlijk op de koude koffie, het wordt slechts ƒ 200,00 gulden en een oude gitaar van Bert Meester zelf. Met de mededeling dat de koper er niet meer voor wilde betalen. Het zal wel. In ieder geval zwaar teleurgesteld. Op het werk gaat het nu voortvarend en ik werk alle beschikkingen voor de cliënten de deur uit. Door de instortende huizenmarkt, gaan woningen in Lemmer Noord zomaar ineens met ƒ 20.000, -- guldens in prijs omlaag. Ook de woningen in het Frieslandpark gaan niet zo snel als verwacht en ook daar dreigt een prijs val. De recreatiewoningen gaan echter als zoete broodjes over de toonbank.

Ik ga met mijn nieuwe team Lemmer D2 met 5-2 onderuit tegen plaatsgenoot C.V.V.O. D2. Het is zoeken. Met het eerste winnen we eindelijk weer eens 3-2 en wel tegen LSC uit Sneek. Het vele gezellig nazitten, begint zijn tol te eisen en de kilootjes vliegen eraan, ondanks het veelvuldig trainen en fietsen. Na een paar wedstrijden mag ik weer aanvoerder zijn. Dat is niet direct een pretje, want er wordt slecht gespeeld, 1-3 verloren tegen Emmeloord, en ik loop als laatste man alleen maar te schreeuwen om iedereen op zijn plaats te houden. Na nog een oefenwedstrijd tegen Akkrum met 2-0 te winnen, kunnen we ons op gaan maken voor een zwaar seizoen in de 2^e klasse van de KNVB. Met een wel zeer jong team, waarvan de oudste 28 jaar is en de jongste 16 jaar.

In de gemeenteraad worden voor het centrum van Lemmer verkeersvoorzieningen besproken en voorgesteld, om te komen tot betere en veiligere doorstroming van het verkeer. Ook wordt gedacht aan het weren van zwaar verkeer in het centrum. Gedacht wordt aan, eenrichtingsverkeer in de Schans, op het BK-plein krijgen fietsers meer de ruimte, voor de Oudesluis een rijverbod voor auto’s. De toekomst zal uitwijzen welke plannen zullen worden uitgevoerd.

Het is september en na de vele oefenwedstrijden, gaat het echte werk beginnen en wel tegen angstgegner van het vorige seizoen, Oosterparkers uit Groningen. We verrassen vriend en vijand door met een zeer verjongd team verdiend met 2-0 te winnen. De trainingsavond op dinsdag lijkt verkeerd gekozen, op dezelfde dag trainen ook de veteranen en de dames van de vv Lemmer. Dat betekent vaak grote gezelligheid en sloten bier. De dag erna gaan we als personeelsuitje met de gemeente uit zeilen. Maar helaas is er geen wind en al snel komen de gekoelde flesjes bier uit het vooronder en ook nu wordt er door mij weer driftig ingenomen. Het moet een keer verkeerd gaan natuurlijk. De volgende dag ben ik niet lekker, ziek. Grieppoeders in plaats van bier, weinig eten en tot overmaat van de ramp, ook nog bloed in de uitwerpselen. Ondanks deze malheur, toch maar wezen trainen, doch verstandig na de tijd direct naar huis gegaan.

Bij de gemeentelijke herindeling, wordt Lemsterland uitgebreid met het Haskerlandse dorp Delfstrahuizen. Dat een samenhangend woongebied vormt met het Lemsterlandse dorp Echtenerbrug. Bovendien hadden de inwoners van Delfstrahuizen in een “hoorzitting” aangegeven voor een aansluiting bij Lemsterland te zijn. Ondanks dat mijn lichaam nog steeds van slag is, doe ik wel mee in de uitwedstrijd tegen FVC uit Leeuwarden. We winnen met maar liefst 0-4 redelijk geflatteerd. De recensies zijn echter lovend en het aansteken in Irnsum, gaat dit keer zonder bier voor mij.

Ik word langzamer weer wat fitter, heb een kader vergadering van de voetbaljeugd en op het werk heb ik veel lol met Durk Sinnema. Deze kan nogal droog uit de hoek komen en daar houd ik wel van. Wat me minder aan staat is dat ik dossiers van Lemsters moet doornemen. Ben bang door dit allemaal te lezen dat ik anders tegen sommige mensen aan ga kijken en dat wil ik niet. Er wordt getraind zowel door mijzelf als dat ik de jeugd train en op het werk ook nog tijd vindt om opstellingen en trainingsschema’s voor de jeugd te schrijven. Ga met ouders in overleg om een speler van mijn team naar een ander team over te zetten, gelukkig zijn de ouders het er mee eens!

De Lemster drumband bestaat 25 jaar en dat wordt uitgebreid gevierd. Wethouder Blessinga noemt de drumband een goede ambassadeur voor de Lemmer, mede doordat zij veel buiten de Lemmer optreden. In een van de aangeboden enveloppen zit dan ook een geldbedrag dat gebruikt moet worden om de uniformen te voorzien van het Lemster wapen. Een grote verassing deze dag was toch wel het door oud lid Ieke Coehoorn bijeengesprokkelde geheel van oud leden van de drumband die voor “de Helling” nog een prima concert gaven. Het feest eindigde een beetje in mineur, omdat vele leden en oud-leden rond tien uur “de Helling” verlieten omdat de uitnodigingskaart vermeldde dat er gelegenheid was te feliciteren van acht tot tien uur. Vergetende dat de muziek nog lang niet was uitgespeeld.

Nadat we op zaterdag met de jeugd van Lemmer D2 met 4-0 win van Langweer D1, volgt de dag erop een teleurstelling. Als koploper verliezen we na een 1-0 voorsprong met 1-2 van het sterke Alcides. Reden om na de wedstrijd maar weer flink aan het bier te gaan. Op het werk van de sociale dienst is het rustig en zitten Durk Sinnema en Theo van Beek elkaar weer eens verbaal en goedgemutst in de haren. Ik tafeltennis met Harry Hoekstra in de kelder van het gemeentekantoor en ga in de avond op verjaars visite bij Kees de Bruin en Leffa Cho, was weer bere gezellig en de oude herinneringen en sterke verhalen vulden de avond tot in de kleine uurtjes.

Ook de volgende wedstrijd verliezen we met Lemmer 1 en wel uit tegen RoodGeel uit Leeuwarden met 3-0.  Op het werk is het nog steeds rustig, maar tijdens de teambespreking krijg ik toch te horen dat ik wat minder “godver” moet gebruiken, als er iets mis gaat. Ik zal niet zeggen dat ik zo ben opgevoed, want dat is niet zo, maar het is er in de loop van de jaren wel ingeslopen, me zo uit te drukken als er iets mis gaat en dat wordt in een Christelijke omgeving waaruit de sociale dienst in Lemmer bestaat, niet erg geapprecieerd.

Heit en mem vertrekken voor een week naar Arnhem om de verjaardag van mijn broer Frans Visser te vieren, wat inhoud dat ik uit logeren mag bij mijn andere broer Jelle Visser en zijn vrouw Hessie. Dit beperkt zich overigens alleen tot het warme eten. Ik zal dus toch nog eens aan de kookcursus moeten. Nederland wint in de afscheidswedstrijd van mijn idool Willem van Hanegem met 1-0 van België. We zullen de Kromme missen op de velden.

Bij ons vallen er op de nabespreking van de afgelopen wedstrijd harde woorden, gesproken door onze trainer de Roos. Het kwam hard aan, maar het was wel de waarheid. Het slechte spel en verkeerde wedstrijd agressie moesten anders. We zullen zien of de woorden hun uitwerking zullen hebben. Mijn voorbereiding is nu niet van dien aard dat het complimenten verdiend. Op de vrijdagavond ga ik met Broer Rienksma naar Joure om een concert van de Dizzy Mens Band te bewonderen. Er was weinig publiek op af gekomen zodat we weer vroeg thuis waren. Op de zaterdag ging ik bij CVVO kijken en daarna in “ ’t Hoekje” een afzakkertje halen.  Dat liep wat uit de hand, maar na een halve kip van Faber, kon ik er ook in de avond weer tegenaan.

Op de zondag was ik vroeg en fit van bed en volgde na de bespreking een harde wedstrijd tegen Gruno uit Groningen, eindigend in 1-1. Het was zelfs zo dat de scheidsrechter om bescherming moest vragen om zonder kleerscheuren van het veld en het sportpark te kunnen vertrekken. Door het team werd besloten om met een man of twaalf naar Sloten te gaan om een hapje te gaan eten. Het was gezellig, zoals amateurvoetbal bedoeld is te zijn. Terug in Lemmer gingen we nog even een afzakkertje halen in “Napoleon” en met zang en behoorlijk gek doen, werd dit weekend en de maand september afgesloten.

 Oktober gaat in hetzelfde ritme verder, heit en mem komen terug van vakantie, ik ben nog steeds niet geheel fit. Train de jeugd en train zelf en blijf ook geregeld hangen in de kantine. Is meestal wel gezellig. Op het werk, zat ik inmiddels in de R.W.W. (Rijksgroepsregeling Werkloze Werknemers) dossiers. Het klaverjassen bij de v.v. Lemmer begon weer en ik mocht een kip als prijs mee naar huis nemen. We verloren uit met 2-0 van Leeuwarden en altijd was er het nazitten. Kreeg weleens het gevoel dat ik dat belangrijker begon te vinden dan het voetbal zelf. Dat ik mezelf in de vernieling aan het helpen was met te veel alcohol en te weinig slaap. Gelukkig had ik vast werk, zodat ik de volgende dag altijd toch redelijk fit moest zijn.

De schipperskinderen van internaat “Het Kompas”, verhuizen van hun oude volstrekt uit de tijd zijnde onderkomen aan de Polderdijk, per Lemster skûtsje, via twee sluizen naar hun nieuwe onderkomen aan de Langestreek. Enige onenigheid was erover wie er aan het helmhout van het skûtsje moest staan. Gedacht werd aan Sytse Hobma, maar die vertrok kort daarvoor naar Sneek, of aan Hidzer Meeter, die drie kinderen op het internaat heeft en in de ouderkommissie zit. Daar stak echter het bestuur van het Lemster skûtsje een stokje voor. Het bestuur vond dat het Lemster skûtsje alleen bestuurd mocht worden door iemand die door het bestuur was aangewezen. Hoe kortzichtig kan men zijn. Het nieuwe onderkomen biedt plaats aan maar liefst negentig kinderen, verdeeld over vijf leefgroepen. Het gebouw heeft dan ook het lieve sommetje van meer dan twee miljoen gulden gekost en zal in december officieel worden geopend.

Mijn leven heeft een behoorlijk vast ritme aan genomen, waarin werk, voetbal, alcohol en gokken, vechten om de eerste plaats. We winnen uit met 1-2 voor de beker van Renado uit Sint Nicolaasga en het hangen in de kantine duurde weer lang, daarna vaak nog een afzakkertje halen hetzij in “Napoleon” of “ ’t Hoekje”, waar ik dan weer de éénarmige bandiet tegen kwam, die veel geld kostte. Wat de liefde betreft, die stond op een laag pitje. Natuurlijk had ik wel mijn favorieten, maar er echt werk van maken durfde ik dan eigenlijk ook weer niet als verlegen jochie of ik had het te druk met drinken.

De Christelijke Technische School in Lemmer, die sinds augustus met de Chr. Mavo, deel uit maakt van de Christelijke Scholengemeenschap Lemmer, bestaat 25 jaar. Met ons Lemmer D2 team, dat ik samen met Marinus Bijma trainde en coachte, ging het redelijk goed, we draaiden mooi mee in de bovenste helft en moesten meestal alleen ons meerdere erkennen in teams van grotere verenigingen, die wat meer met spelers konden schuiven tussen hun teams als hun dat beter qua resultaat uitkwam. Op een zaterdagavond met Harm Duim in zijn auto naar huis rijdend, na een bezoek aan “Napoleon”, werden we in de “Parkstraat” staande gehouden door de politie. Beiden hadden we voldoende genuttigd, maar Harm Duim die reed, kwam er genadig van af en mocht zelfs doorrijden. De agenten hadden blijkbaar geen blaaspijpje bij zich.

We speelden thuis 1-1 tegen Friesland uit Leeuwarden en wat steeds vaker voor kwam, was dat bij het nazitten, enkele “supporters” die al de hele wedstrijd in de kantine gezeten hadden, dan nog even met veel gezeur en bijna onverstaanbaar misbaar nog even de wedstrijd met je wilden doornemen. Hangend over je schouder en met een kegel van hier tot Tokio. Dit had tot gevolg dat we vaak eerder uit de kantine vertrokken om in de Lemmer nog even aan te steken. We pakken het vergaderen van de Fc Kees United weer op, om het gebruikelijke Sint/Kerstfeest op poten te zetten.

In 1809 woonden er in Lemsterland 31 Joden en in 1877 waren dat er ruim 100. Er kwamen geleidelijk meer Joden naar Lemmer, die kleine winkeltjes stichtten. Lemmer lag in die dagen erg gunstig voor de handel met Amsterdam. De heer A.E. Klijnsma schrijft in zijn boek “In kuijerke troch it forline” dat de Joden zowel problemen hebben gehad met hun kerk als hun begraafplaats. Omstreeks 1920 hadden de Joden een gebouw in de Schans, waarin later een verfzaak werd ondergebracht. Sinds 1863 hadden zij een eigen begraafplaats dankzij Jonkheer Van Swinderen, burgemeester van Gaasterland, die bij de sluis van Oud Tacozijl welwillend grond beschikbaar stelde. De Lemster Joden, lagen daar midden op de ruimte, maar in de luwte van de Zeedijk en onder het geruis van de bomen. In 1939 werd Simon Jacobs als laatste op dit kerkhof begraven. Het geruis is nu niet meer, de bomen zijn door ziekte geveld en het zal nog wel even duren voor de nieuwe aanplant weer ruist.

Van een andere orde is het zoeken naar woonruimte in Lemmer. De werkgroep bootvluchtelingen uit Zuid-Oost Azië, voornamelijk Vietnamezen, wilde graag dat het oude nu niet meer gebruikte schippersinternaat “Het Kompas” aan de Langestreek hiervoor beschikbaar kwam. Maar het college van Burgemeester en Wethouders vindt dat het gebouw in een dermate slechte staat is, dat gebruik hiervoor niet verantwoord is. Ook “Volksbelang” heeft voor deze groep geen woningen beschikbaar. Het aantal urgente aanvragen voor een woning is groot, terwijl er geen woningen in aanbouw zijn. De flat aan de Schoklandstraat wordt verbouwd om aan het probleem van alleenstaande woning zoekers iets te kunnen doen. Zelfs o.a. onderwijzend personeel dat tot deze categorie behoord kan niet aan woonruimte worden geholpen. Volksbelang probeert voor een aanvaardbare prijs 47 woningwetwoningen in Lemmer Noord, 2^e fase B te kunnen bouwen om het probleem enigszins op te lossen.

Tussendoor gaat mijn leven zijn gangetje, werken op de sociale dienst, met zicht op de Vissersburen. Meedoen met kaarten bij zowel de gemeente als de v.v. Lemmer, met wisselend succes, maar ik kan erop uit en een drankje drinken. Het trainen van de jeugd en mijn eigen lichaam. En dan het daarbij behorende coachen en wedstrijden spelen. Met de jeugd van Lemmer D2 gaat het goed en winnen we op een koude gure zaterdag morgen in Blauwhuis met 0-5 tegen de plaatselijke D1. Zo kom je nog eens ergens. Op de zondag reizen we naar Bergum en worden met een smadelijke 3-0 nederlaag weer naar huis gestuurd.

Bijgaande tekst is het door ir. Boorsma geschetste toekomstbeeld van de Zuiderzeelijn in een nota aangaande de spoorverbinding randstad en Groningen. En ja de Zuiderzeelijn staat niet erg hoog op het lijstje van politici in Den Haag. Komt dat doordat er weinig Noordelingen in de Kamer zitten of is de urgentie van een “Almerelijn” of een “Schiphollijn” groter? Er moet rekening gehouden worden met natuur en natuurlijk hoe komt men aan het benodigde geld? Is Brussel een oplossing?

IJsselmeerbeton investeert drie en een half miljoen in de uitbreiding van hun productiepakket, naast het maken van de gebruikelijke gewapende heipaal, gaat men nu ook voorgespannen heipalen fabriceren, Hiervoor is door aannemersbedrijf A.H. Visser en Zn een hal van 96 bij 19 meter naast de bestaande productiehallen gebouwd. Hiermee is IJsselmeer Beton inmiddels een van de grote werkgevers in Lemmer en is men naarstig op zoek naar een tiental nieuwe werknemers.

Gedeputeerde Staten van Friesland keurt het bestemmingsplan van de gemeente Lemsterland aangaande “Kanaalmond” goed. Het plan omvat de realisering van een tweede sluis en tweede gemaal in het gebied globaal gelegen tussen het Prinsesmargrietkanaal, het bungalowpark “Iselmar” en het IJsselmeer. Het door de heer Bakker ingediende bezwaarschrift tegen het plan wordt ongegrond verklaart en door de aankoop van de eigendommen van de heer Bakker zijn de financiéle belangen van de heer Bakker volledig veiliggesteld.

Het weer verslechterd en op een spekglad veld spelen we 1-1 tegen HODO uit Hollandscheveld. Zo bijna op de helft van de competitie bevinden we ons na een flitsende start wederom in de onderste regionen. Het wordt langzaamaan tijd voor winterse activiteiten. We vergaderen met het bestuur van de Fc Kees United om de puntjes op de i te zetten voor het aankomende feest. Ik train wat, kaart wat en ga met dees en gene op stap hetzij naar Sneek of blijvend in de Lemmer. Ik koop twee boeken, 2000 jaar geschiedenis van Friesland en het boek “Eerst de man” over het voetbal in Friesland. We verliezen een oefenwedstrijd met 0-3 tegen Kampen en daarop moet er worden vergaderd met het team over de ontstane frustraties onderling.

Van het werk uit gaan we, oud klasgenoot Hennie Timmerman, Alie Tijsseling en Durk Sinnema, naar een cursus voor de door de gemeente aangeschafte “Logabax” in Alphen aan de Rijn. Het werd een lange reis, eerst met de auto naar Heerenveen, lastig, want het was behoorlijk mistig, daarna met de trein naar Alphen aan de Rijn. Het was zeer saaie stof, maar onderling klikte het enorm en we hebben heel wat afgelachen, dat is Durk Sinnema wel toevertrouwd. Na zo’n dag was het heerlijk even te kunnen ontspannen op het trainingsveld. Na de training nog samen met Gauke Bootsma en de trainer zitten overleggen over een andere opstelling. Al met al werd het weer een latertje.

De komst van de Friesland Bank naar Lemmer gaat door en zal komen in het voormalige pand van drankenhandel De Groes op de hoek van Vissersburen en Nieuwburen. De verbouw zal echter nog wel even duren omdat het pand op de monumentenlijst staat en het uiterlijk dus niet mag worden aangetast. Ondertussen komt Sinterklaas met zijn Pieten weer in Lemmer aan. Doch dit alles gaat wat bij mij langs, daar ik andere zaken belangrijker vind. Ik loop even bij de kapperszaak van Kees de Bruin binnen om een partijtje te dammen en daar Kees jarig is, is er gebak. Daarna steek ik nog even aan in “ ’t Hoekje”, waar het vaste ploegje (o.a. Henk “Dessa” Tijsseling, Henk en Joop Haitsma) alweer aanwezig was. Met Bart achter de tap werd het dus dobbelen en tussendoor de eenarmige bandiet van de nodige pecunia voorzien.

Het praten over een andere opstelling heeft niet echt geholpen, we verliezen uit van Jubbega 2-1. Treurnis alom. Op de navolgende trainingsavond blijkt dat er nog steeds veel onenigheid in het team zit. Dat moet eruit om betere resultaten te krijgen. Plezieriger nieuws komt er uit de Noord Oost Polder, bij Bert en Margret Meester wordt dochter Daniëlle geboren. Op het werk zitten we nu in de loonbelasting. Om te ontspannen tafeltennis ik met Harry Hoekstra en ga in de avond naar mijn jarige broer Wieger Visser in Joure.

De laatste dertien woningen van de eerste Parkstraat gaan na het vertrek van de laatste bewoner, de heer Visser, tegen de vlakte. “Volksbelang heeft plannen er onderkomens voor 1- en 2-persoonshuishoudens te stichten. Hoe snel een en ander gerealiseerd kan worden, hangt af van het Ministerie van Volkshuisvesting, vanwaar de subsidies moeten komen. Gelukkig wordt er niet alleen maar afgebroken in Lemmer. De heer Lenger, uitbater van hotel “De Haas” hoopt begin maart het geheel gerenoveerde hotel-café-restaurant te kunnen heropenen. De renovatie is mede gedaan omdat zoon Willem Lenger heeft aangegeven de zaak later wel te willen overnemen.  Bij de opening zal het pand ook een nieuwe naam gaan krijgen. Tevens werd op een tiental meter afstand, aan de overkant van de straat, het oude gemeentehuis voorzien van een nieuwe noordmuur. Deze wordt tevens voorzien van enkele ramen. En daarmee wordt de ontsierende muur, ontstaan door de afbraak van de tegen het gemeentehuis staande woningen, door Bouw ’75 uit Workum behoorlijk opgeknapt

Ook wordt het voormalige VVV-kantoortje aan de Gedempte Gracht gesloopt. Het gebouwtje heeft diverse functies gehad. Van politiebureau met cellen, werd het distributiecentrum in de oorlog, onderkomen van de dienst gemeentewerken, waar ik samen met Ferry Gebben nog heb zitten werken, BB-gebouw en laatstelijk nog als VVV-kantoortje, welke nu in het oude  gemeentehuis is gehuisvest. Verderop aan de Nieuwburen staan nog twee bouwvallen, in eigendom van de Amro Bank. Het voormalige Nutsgebouw en de voormalige antiekwinkel van Tiemen groen. De monumentale status van dit laatste pand voorkomt dat de slopershamer alreeds zou zijn gebruikt. Een mooi aanzicht is het echter niet, zo naast de opgeknapte gebouwen van hotel “De Haas” en het oude gemeentehuis.

De landelijke partijen van de PVDA en VVD vinden dat de “Zuiderzeelijn” in 1985 moet worden doorgetrokken naar het Noorden. De spoorlijn die ook langs Lemmer zou moeten gaan. De minister van Verkeer en Waterstaat, denkt echter eerder aan de negentiger jaren voor de tot stand koming. Zo geraken we in december, ik koop een Lee-spijkerbroek bij Tom Coehoorn, die altijd precies mijn maat weet, besteed ook nog geld voor de aankoop van de LP “The Wall” van Pink Floyd, in plaats van het ditmaal in de gokmachine te gooien.

Het is inmiddels alweer december en we spelen uit tegen Oosterparkers uit Groningen 0-0 en komen door aan te steken onderweg, vrijlaat in Lemmer terug. De punten zijn duur en het wil maar niet tot een eenheid komen in het team. Veel meer sfeer zit er in het bestuur van de Fc Kees United, er wordt dan zogenaamd vergaderd, maar de avonden zijn meestal gezellige avonden, waarbij lekkere hapjes, mooie verhalen en natuurlijk alcohol een veel belangrijkere plaats innemen. Toch komen we tot belangrijke besluiten voor het te houden feest aan het eind van deze maand.

We gaan nogmaals naar Alphen aan de Rijn om de vervolg cursus te volgen voor de door de gemeente aan te schaffen “Logabax” machine. Hij ziet er mooi uit, dat moet gezegd. Er wordt wat minder gelachen dan bij de eerste keer dat we hier waren. De ernst overheerst ditmaal. Zo wordt het acht december en vier ik mijn vijfentwintigste verjaardag. Maak er geen visite avond van, maar ga met een klein groepje, Hein Oosterbaan, Jan de Wolf en Andries Sloothaak en ikzelf, naar het ijshockey in Heerenveen. Voordat we vertrekken leggen we een goede bodem door bij Hein en Wies Oosterbaan te eten. De Feansters verliezen dik, doch dat weerhoudt ons er niet van om bij Bratje in “de laatste Stuiver” en “Napoleon” de avond feestelijk af te sluiten. De volgende dag verliezen we thuis met 1-2 van FVC uit Leeuwarden en val ik dankzij het gladde veld uit met een liesblessure. Op de volgende trainingsavond train ik wat voor mijzelf en wordt door de voetbal dames benaderd om weer als trainer/leider terug te komen. Ik zal erover nadenken.

Gedeputeerde Staten van Friesland, willen een ton toekennen voor de bouw van een sporthal in Lemmer, voorwaar goed nieuws. In de Schans opent de familie Freese van hotel-restaurant “Het Centrum” een broodjeszaak genaamd “ ’t Geveltje”. In de gemeenteraad wordt uitgebreid gesproken hoe nu verder met de danig in verval geraakte muziektent aan het Dok. Onderhoud is er de laatste jaren niet meer gepleegd zodat de muziekverenigingen het niet meer verantwoord vonden er concerten op te gaan geven. Vele Lemsters hebben hier hun eigen herinneringen aan de Muziektent, zowel erbovenop als eronder. Heb er zelf vaak na een bezoek aan “Napoleon” met anderen bovenop staan zingen in de late uurtjes.

Het voetbal is afgelast, ik breng voor de zoveelste keer de auto naar de garage en de kosten lopen zo langzamerhand behoorlijk op. Zodat de vraag zich opwerpt of het hebben van zo’n wrak nog wel rendabel is. Beter was het veertig jarig huwelijksfeest van mijn heit en mem. De hele familie was aanwezig en eerst moesten er professionele foto’s worden gemaakt. Dit gebeurde allemaal in “de Helling”. Het gaf mij de gelegenheid nog even langzaam op gang te komen. We aten gezamenlijk het door de familie Beljon uitstekend verzorgde eten en daarna vertrokken we naar de Urkerstraat om nog gezellig tot in de kleine uurtjes na te borrelen met hapjes en vele anekdotes uit het verleden

De volgende dag heerlijk uitgeslapen en daarna naar Margret en Bert Meester vertrokken om te drinken op de geboorte van hun dochter. Ik rol van het ene feest in het andere en vindt het niet erg. Alleen hebben mijn maag en zo nu en dan mijn hoofd er meer moeite mee. De voorbereiding op het feest van de Fc Kees United nadert zijn voltooiing. Er wordt geoefend voor de op te voeren “Can Can” dans en het maken van de computerpakken die nodig zijn voor de Sint en Kerstman. Zo nu en dan moeten we de boel wel even onderbreken, omdat er door de lachbuien niet meer fatsoenlijk overlegd kan worden. De avond zelf wordt gehouden in de kantine van IJsselmeerbeton op het industrieterrein, zodat niemand last heeft van het gemaakte lawaai. In galakleding verschijnt een ieder om eerst te genieten van een heerlijke maaltijd, waarna er voorzichtig begonnen kan worden met de verdere activiteiten. Dansen en drinken en natuurlijk weer lekkere hapjes tussendoor. Ook het uitdelen van de kadootjes door de ditmaal uit de ruimte gearriveerde Kerstman en Sint leiden tot veel hilariteit. Groots spektakel is de uitvoering van de “Can Can” door de als vrouwen verkleedde  mannelijke leden van het bestuur. Het bleef nog lang rumoerig

Via deze link is een filmpje van dit Sinterklaasfeest te zien

20 december is het dan eindelijk zover en wordt het schippersinternaat in Lemmer officieel geopend door Staatssecretaris N. Smit-Kroes. De kinderen zijn uitermate tevreden en dat is tenslotte waar het om gaat. We gaan met Lemmer 1, als één na laatste de winterstop in en zullen net als het vorig seizoen een “Houdini act” nodig hebben om wederom aan degradatie te ontkomen. De seinen staan overigens allemaal op rood.  Ik sluit het jaar af op het jaarlijkse Lemsterlandse tafeltenniskampioenschap voor senioren. Ik verlies in de halve finale van mijn Broer Jelle Visser, die in zijn vroegere jaren lid was van de Lemster tafeltennisclub, met duidelijke cijfers. Om de derde plaats wist ik te winnen van Sake Barelds. De kampioenen en tweede plaatsen mochten op de foto, toch wist ik er stiekem ook tussen te gaan staan, voor de nodige mij zelf toebedelende eer. Dag druk jaar 1979.

Achter v.l.n.r.: T. Frankema, H. Soeten, H. de Groes, J. Visser, C. Visser, W. Lenger en A. Rottiné. Voor v.l.n.r.: R. Gelling, R. Deinum en L. Lammers