• a= ansjovis, b=bot, g=geep, h=haring, ha=hoekaal, kv="kustvisscherij", p=paling of aal, sn=snoekbaars, sp=spiering, zz="op de Zuiderzee"
• Visserijregister kaarten van Zuiderzeecollectie

• Naam schip: LE 5 De jonge Steven
• Type: schouw
• Vergunn.periode: 1911-1922
• Eigenaar: Visser, Andries H.
• vis: a,b,h
• Opm. Zij hadden een omvangrijk gezin en verbleven in De Steeg bij mevrouw Grietje Kokje. Andries was een man van kleine gestalte, terwijl Wiets werd gekenmerkt door haar opgewekte aard en haar speelse blik.
• Verhaal: Het schip werd oorspronkelijk ingezet in de visserij te Lemmer en stond geregistreerd onder het visserijnummer LE 5. De heer Visser liet het schip officieel op zijn naam registreren op 28 april 1943. In de rubriek "Bijzonderheden omtrent doorhaling" wordt vermeld: "Wijziging eigenaren. Thans LE 5." Dit zou erop kunnen wijzen dat het schip aanvankelijk onder een ander visserijnummer heeft gevaren en niet specifiek voor de heer Visser werd gebouwd. Op de achterzijde van een document uit 1956 staat echter bij het jaartal 1942 eveneens het nummer LE 5 vermeld, hetgeen suggereert dat dit nummer mogelijk al langer in gebruik was. ('t Ros Beyaert, voormalig LE 50). Het bewijs van inschrijving werd slechts enkele maanden eerder verstrekt. Of dit verband houdt met een verandering van eigenaar of wellicht met de omstandigheden tijdens de oorlog, blijft onduidelijk. Het schip werd ingezet voor de beroepsvisserij op snoekbaars. Op de registratiekaart staat vermeld: "snoekbaarsnetten, hoekwant." De aankoop van het schip vond plaats te Lemmer, aan de Vissersdijk?.
• De Lemster vissersvloot van ± 1915 volgens Jan Wouda: LE 5: Eigenaar: Jan Andries Visser. Bijnaam: Oude Mosje en Andries van Wiets. Woonplaats: Lemmer. Soort: Schouw. Naam Schip: "De Jonge Steven" - LE 5: Eigenaar: Steven. R. Visser. Soort: Botter. Naam Schip: "De Goede Visvangst" Woonplaats: Lemmer
• Verhaal: Mijn herinneringen aan de LE 5. Door Boudewijn Westdorp.

Mijn vader, J.G.P Westdorp, was een verwoed zeiler. Op zijn 17e jaar zeilde hij samen met een vriend in een Canadese kano van Amsterdam naar Lemmer. Hij belde zijn vader op, om te zeggen dat hij goed was overgekomen. Zijn vader wist van niets en was zeer boos op hem. Zo begon zijn hobby.

Na nog twee zeilboten te hebben gehad, Bergemermeerkruiser en een D-klasse, kwam er een grote uitdaging. Jawel een Lemsterschouw, en zo waar een echte visserman. De LE5 was van de heer Visser te Lemmer. Wat ik van mijn vader gehoord heb, was er een sanering op de visvergunningen ingevoerd. Zodoende moest het schip van de heer Visser noodgedwongen verkocht worden. Na een afspraak met hem te hebben gemaakt, werd de koop besloten. Het schip werd verkocht voor F. 2500,00. Eerste aanbetaling was F. 2000,00 en bij overhandiging werden de laatste F. 500,00 betaalt.

Hoe kwam het schip aan zijn naam? Mijn vader wilde de LE5 een naam geven. Een goede vriend van hem was bij hem op bezoek en kwam met het verhaal van de 4 Heemskinderen. Het betrof de legende van ’t Ros Beyaert. ’t Ros Beyaert was een paard die de 4 Heemskinderen droeg. De vriend van mijn vader zei tegen hem: Wat let je om deze naam aan je schip te geven, daar je 4 kinderen heb en nog wel jongens. Zo is de naam ontstaan.

Soms mijmer ik en ga terug in het verleden. Mijn gedachten gaan naar een mooie en fijne periode. De vrijheid op het water. De mooie vergezichten met al die stadjes langs het IJsselmeer. De mooie tochten naar de Waddeneilanden. En nooit te vergeten de tochten door het mooie Friesland en altijd even langs Lemmer, om de heer Visser aan boord te halen om met hem samen een borrel te drinken.

Hij was altijd weer blij om de LE5 weer te zien.

●● Hierbij zou ik graag in contact willen komen met de eigenaar van ’t Ros Beyaert v/h de LE 5. De reden daar van is: Om oude foto’s van te kunnen overhandigen, die laten zien hoe het van een vissersboot naar pleziervaartuig werd omgebouwd.

B. Westdorp
Ankaradreef 12
3564 VK Utrecht
Mobielnummer: 06-53220655
Mailadres: boudewijnwestdorp@ziggo.nl 

Foto's van B. Westdorp

De jongen aan de linkerzijde ben ikzelf, (Boudewijn Westdorp), samen met mijn broer, herkenbaar aan het ooglapje. Mogelijk betreft de andere jongen de zoon van de heer Visser.

Hier is te zien hoe een oude watertank overboord wordt gegooid. Tegenwoordig is dit ondenkbaar vanwege de impact op het milieu. Destijds was dit echter een gangbare praktijk.

De reis verliep via de Oranjesluizen in Amsterdam naar de scheepswerf van Pursum aan het Nieuwe Diep in Amsterdam.

Op deze werf is het schip aan de binnenzijde volledig gestript. Het vooronder werd zorgvuldig leeggehaald en de binnenzijde van het schip is volledig gereinigd om vetresten te verwijderen. Dit vet, oorspronkelijk aangebracht door de vissers ter voorkoming van roestvorming, is volledig verwijderd. Iedere klinknagel, waarvan er zeer veel waren, is individueel gereinigd. Voor deze reinigingswerkzaamheden is gebruikgemaakt van caustische soda. Na de reiniging is het vooronder geheel opnieuw opgebouwd, waarbij onder andere een bovenbed en twee langsbedden zijn vervaardigd.

In 1958 werd het schip voorzien van een kajuitopbouw. Deze verbetering werd gerealiseerd op de scheepswerf De Groot te Edam, destijds onder leiding van Manus de Groot. De scheepswerf, die nog altijd in Edam gevestigd is, staat bekend om haar vakmanschap. Na de voltooiing van de kajuitopbouw kon worden gestart met het interieurwerk.

Mijn vader heeft destijds de volledige timmerwerkzaamheden zelfstandig uitgevoerd. In datzelfde jaar werd het schip voorzien van een nieuw roer, zwaarden, zwaardklampen en een kluiverboom. Deze onderdelen zijn vervaardigd door de heer Fijnbeen uit Amsterdam. Het is opmerkelijk te noemen dat de zwaarden uit één enkele plaat zijn gemaakt en dat de holling van de zwaarden met uiterste precisie handmatig is aangebracht.

In 1957 werd eveneens met het schip gevaren. Op de foto is te zien dat de heer Visser witte banen in het grootzeil had laten aanbrengen. Dit was noodzakelijk omdat enkele banen zich in slechte staat bevonden.

Het is vermeldenswaardig dat de zeilen waren getaand, een proces dat werd toegepast om de levensduur van de zeilen significant te verlengen. Een nadeel van dit proces was echter dat de zeilen hierdoor zeer stug werden. Bovendien kon bij regenval de taan uit de zeilen lopen, wat resulteerde in zichtbare bruine sporen op diverse oppervlakken.

Op deze fotosessie is de LE 5 afgebeeld met al zijn zeilen, te weten: kluiver, fok, grootzeil en broodwinner. Dit tuigage werd destijds ook gebruikt voor de visserij.

Op deze afbeelding zijn werf De Groot en de LE 5 afgebeeld. Deze foto is afkomstig uit een uitgegeven kalender.