• a= ansjovis, b=bot, g=geep, h=haring, ha=hoekaal, kv="kustvisscherij", p=paling of aal, sn=snoekbaars, sp=spiering, zz="op de Zuiderzee"
• Visserijregister kaarten van Zuiderzeecollectie

• Naam schip: LE 5 De jonge Steven
• Type: schouw
• Vergunn.periode: 1911-1922
• Eigenaar: Visser, Andries H.
• vis: a,b,h
• Opm. Hadden een groot gezin en woonden in de Steeg bij Grietje Kokje. Andries was een klein kereltje en Wiets was vrolijk van natuur en kon zo schalks kijken.
• Verhaal: De boot kwam in de visserij terecht in Lemmer. Het visserijnummer toen der tijd was LE 5. De heer Visser heeft de boot op 28 april 1943 op zijn naam laten registreren. Onder de kop "Bijzonderheden omtrent doorhaling" staat: "Wijziging eigenaren. Thans LE 5." Dat zou er op kunnen wijzen dat hij eerst onder een ander visserijnummer heeft gevaren en niet op naam van deze meneer Visser gebouwd is. Op de achterkant van het blad uit 1956 staat echter wel achter 1942 het nummer LE 5. Dus misschien is het toch al langer het nummer geweest. ('t Ros Beyaert, EX LE 50) Het bewijs van inschrijving was pas een paar maanden daarvoor afgegeven. Of dat ook iets met een eigenaars wisseling te maken heeft, of misschien iets met de oorlogsomstandigheden is niet duidelijk. De boot werd gebruikt voor de snoekbaars visserij. Op de kaart staat: "snoekbaarsnetten, hoekwant" In Lemmer aan de Vissersdijk werd de koop besloten.
• De Lemster vissersvloot van ± 1915 volgens Jan Wouda: LE 5: Eigenaar: Jan Andries Visser. Bijnaam: Oude Mosje en Andries van Wiets. Woonplaats: Lemmer. Soort: Schouw. Naam Schip: "De Jonge Steven" - LE 5: Eigenaar: Steven. R. Visser. Soort: Botter. Naam Schip: "De Goede Visvangst" Woonplaats: Lemmer
• Verhaal: Mijn herinneringen aan de LE 5. Door Boudewijn Westdorp.

Mijn vader, J.G.P Westdorp, was een verwoed zeiler. Op zijn 17e jaar zeilde hij samen met een vriend in een Canadese kano van Amsterdam naar Lemmer. Hij belde zijn vader op, om te zeggen dat hij goed was overgekomen. Zijn vader wist van niets en was zeer boos op hem. Zo begon zijn hobby.

Na nog twee zeilboten te hebben gehad, Bergemermeerkruiser en een D-klasse, kwam er een grote uitdaging. Jawel een Lemsterschouw, en zo waar een echte visserman. De LE5 was van de heer Visser te Lemmer. Wat ik van mijn vader gehoord heb, was er een sanering op de visvergunningen ingevoerd. Zodoende moest het schip van de heer Visser noodgedwongen verkocht worden. Na een afspraak met hem te hebben gemaakt, werd de koop besloten. Het schip werd verkocht voor F. 2500,00. Eerste aanbetaling was F. 2000,00 en bij overhandiging werden de laatste F. 500,00 betaalt.

Hoe kwam het schip aan zijn naam? Mijn vader wilde de LE5 een naam geven. Een goede vriend van hem was bij hem op bezoek en kwam met het verhaal van de 4 Heemskinderen. Het betrof de legende van ’t Ros Beyaert. ’t Ros Beyaert was een paard die de 4 Heemskinderen droeg. De vriend van mijn vader zei tegen hem: Wat let je om deze naam aan je schip te geven, daar je 4 kinderen heb en nog wel jongens. Zo is de naam ontstaan.

Soms mijmer ik en ga terug in het verleden. Mijn gedachten gaan naar een mooie en fijne periode. De vrijheid op het water. De mooie vergezichten met al die stadjes langs het IJsselmeer. De mooie tochten naar de Waddeneilanden. En nooit te vergeten de tochten door het mooie Friesland en altijd even langs Lemmer, om de heer Visser aan boord te halen om met hem samen een borrel te drinken.

Hij was altijd weer blij om de LE5 weer te zien.

●● Hierbij zou ik graag in contact willen komen met de eigenaar van ’t Ros Beyaert v/h de LE 5. De reden daar van is: Om oude foto’s van te kunnen overhandigen, die laten zien hoe het van een vissersboot naar pleziervaartuig werd omgebouwd.

B. Westdorp
Ankaradreef 12
3564 VK Utrecht
Mobielnummer: 06-53220655
Mailadres: boudewijnwestdorp@ziggo.nl 

Foto's van B. Westdorp

Het linker jongetje is mijn persoontje (Boudewijn Westdorp) samen met mijn broer (met het ooglapje) Misschien is het andere jongetje de zoon van de heer Visser?

Hier is te zien, dat oude watertank overboord gegooid wordt. Dat is nu niet meer in te denken i.v.m. het milieu. Toen gebeurde dat gewoon.

De reis ging via de Oranjesluizen te Amsterdam, naar de jachtwerf van Pursum op het Nieuwe Diep te Amsterdam.

Bij deze werf werd het schip aan de binnenkant gestript. Het vooronder werd leeggehaald. Het schip werd aan de binnenkant volledig ontdaan van vet. Het vet werd door de vissers aangebracht, zodat er geen roest kon ontstaan. Elke klinknagel werd schoongemaakt, en dat waren er heel veel!!!. Het middel dat werd gebruikt was Caustiksoda. Het vooronder werd opnieuw opgebouwd. Er werd een bovenbed en twee langs bedden gemaakt.

In 1958 werd er een kajuitopbouw op het schip gebouwd. Dit werd gedaan bij de scheepswerf de Groot te Edam. De werf werd beheerd door Manus de Groot. De werf bestaat nog steeds in Edam. Nadat de kajuit was opgebouwd kon het intimmeren beginnen.

Mijn vader heeft de totale in timmering zelf gedaan. In het zelfde jaar werd het schip voorzien van een nieuw roer, zwaarden, zwaardklampen en kluiverboom. Deze werden gemaakt door de heer Fijnbeen te Amsterdam. Heel uniek was dat de zwaarden uit een stuk plaat werden vervaardigd, en de holling van de zwaarden gestoken werden met de hand.

In 1957 werd ook gevaren met het schip. Op de foto is zichtbaar dat de heer Visser witte banen in het grootzeil had laten zetten. Het had te maken dat er banen slecht waren geweest.

Vermeldenswaardig is, dat de zeilen getaand waren. Het tanen gebeurde om het zeil langer mee te laten gaan. Het nadeel was dat het zeil heel stug werd, en dat als het regende taan uit de zeilen liep. Overal zag je bruine taan sporen.

Op deze fotosessie is de LE 5 te zien met al zijn zeilen t.w.: Kluiver, Fok, Grootzeil en Broodwinner.....Zo werd hier ook mee gevist.

Op deze foto is werf De Groot en de LE 5 te zien. Deze afbeelding is afkomstig van een kalender die uitgegeven was.