Jan Bottema (Oldeboorn, gem. Utingeradeel, 21 juli 1908 - Wormerveer, 17 december 1944) was een Nederlandse luitenant-ter-zee en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Jan Bottema

Bottema werd in het verzet ook wel Lange Jan genoemd terwijl hij als een alias voornamelijk Jan van Buren gebruikte. In 1940 kwam hij vanuit Den Helder in Bussum wonen. Na zijn demobilisatie weigerde hij in de Opbouwdienst te gaan werken en hij werd al snel actief in het verzet, voornamelijk op het gebied van voedselvoorziening en onderduikers hulp.
In december 1940 werd hij rijkscontroleur voor het vervoer in dienst van het Ministerie van Waterstaat. Al spoedig na de bezetting raakte hij via het militaire verzet van de Orde Dienst (OD) betrokken bij spionageactiviteiten (zoals het in kaart brengen van vliegvelden). Vanaf 1941 werkte hij intensief voor de Zeemanspot*, het Natura Apparaat en het Nationaal Steun Fonds (NSF). Hiernaast verleende hij hulp aan neergekomen Engelse piloten en joodse onderduikers.

*Wikipedia: De Zeemanspot was een verzetsorganisatie die gedurende de bezetting van Nederland in de Tweede Wereldoorlog financiële steun verleende aan de families van buitengaats verkerende Nederlandse zeelieden. Uit deze organisatie is later het zogenaamde "Landrottenfonds" ofwel het Nationaal Steun Fonds voortgekomen dat ook wel als de bank van het verzet wordt gezien.