Dijk, Klaas van
Klaas van Dijk, geboren op 11 augustus 1893 in Dokkum, overleden op 8 december 1944 te Nes, zoon van Jan van Dijk en Trijntje van Rijs. Gehuwd met Reintje van der Werf. Lid verzet onder de schuilnaam Omke (= Oom) Klaas.
Klaas van Dijk
In het verzet stond hij bekend onder de schuilnaam 'Omke Klaas'. Hij was de eerste Dokummer die bonkaarten voor joodse onderduikers kon distribueren. De schoenwinkel van Van Dijk was een regionaal contactcentrum voor de verzetsbeweging. Daar werd ook de verspreiding van illegale bladen geregeld. Verder behoorde 'Omke Klaas' tot de Dokkumer Knokploeg en hield hij zich bezig met spionagewerk.
Op 8 december 1944 was hij op de boerderij van Ernst Meinsma in Nes, toen de Grenzschutz van Oostmahorn een inval deed. Er werd een radio gevonden en Meinsma werd gearresteerd. Toen de boer toestemming kreeg zich te verkleden, verstopte hij zich samen met zijn zoon en Van Dijk. Na lang wachten kwam Van Dijk uit de schuilplaats tevoorschijn, maar de bezetter was nog aanwezig. Toen Van Dijk werd opgemerkt, werd hij doodgeschoten. Hij ligt begraven op de N.H. begraafplaats in Aalsum.
Dokkum in het hoge Noorden van ons dierbaar Vaderland ligt Dokkum, een oud, klein stadje, grotendeels bewoond door Friezen, wier hart warm voor het vaderland klopt. Stelt U voor: een stadje met veel oude geveltjes, grachtjes, hobbelstenen en in één van de straten met al datgene, waarvan men het verleden zo af kan ruiken, een schoenwinkel. En in die schoenwinkel een, man, die iets van 't Friese karakter in zich draagt.
Zo zie ik hem nog staan in die winkel achter z'n schoendozen en al, wat nu eenmaal in zo'n winkel te koop is. Een stugge man, maar met een zo warmvoelend hart. Wat kon hij begrijpend lachen, wanneer je in de bezettingstijd z'n zaak binnenkwam om allerlei zaken, die toen het daglicht niet konden verdragen, te behandelen.
Maar ook wat kon hij haten; gelukkig was het een haat door liefde ingegeven. Liefde voor het Recht, de Vrijheid en het Vaderland. Het valt moeilijk van Dijk's verdiensten alle op te sommen. Hij wist veel tè goed, dat 's mensen doen en denken in het licht van de eeuwigheid verzengen.
Toen de SD van zijn werkzaamheden lucht kreeg, moest hij 15 April 1944 onderduiken. Wat een moeite het hem heeft gekost om zijn illegale werk, dat o.a. bestond in het censureren van post door nazi-instellingen aan N.S.B.-ers en niet N.S.B-ers gezonden, het in het groot verspreiden van illegale lectuur en het distribueren van bonkaarten los te laten, weten alleen enkele ingewijden.
Toch kon hij niet helemaal ophouden en dit is mede oorzaak geweest, dat hij toch nog door den vijand is gevonden en op 8 december 1944 lafhartig is neergeschoten.
Herinneringen ophalen is dikwijls (en zeker nu) pas geheelde wonden openrijten. En dat wil ik niet.
Klaas, ge blijft voor ons in de herinnering bestaan als één van hen, die ons hebben bemoedigd en geïnspireerd om het verzet ook in de donkerste dagen te blijven volhouden. Ge waart één van de pioniers.
Rust zacht, rust in Vrede.
PLANTINGA.
1947: weekblad 'De Zwerver'
Reactie plaatsen
Reacties