Op werkelijk grootse wijze is de jonge Follegaaster wielrenner, Tiemen Groen, in Lemmer gehuldigd. Honderden mensen waren getuige van een spontane huldiging op het bordes van het gemeentehuis.

LEMMER HULDIGT TIEMEN GROEN

LEMMER — Tiemen Groen, de nationale nieuwelingen kampioen wielrennen uit Lemmer is gisteren in zijn dorp gehuldigd. Met de twee drumbands van de plaatselijke korpsen voorop werd Tiemen zegevierend op een auto door Lemmer gevoerd.

De tocht eindigde bij het gemeentehuis waar hij door burgemeester L. Brouwer werd ontvangen. Voor zover men weet, is het voor de eerste maal in de geschiedenis van Lemmer, dat een sportheld op het gemeentehuis werd onthaald. Er volgde een ontvangst in de raadzaal, waarna de sectie Sport van de Culturele Raad Lemsterland de trotse kampioen een receptie in het Nutsgebouw aanbood. Voorzitter G. Bootsma overhandigde hem een fraai wandbord van Makkumer aardewerk, waarop het wapen van de gemeente staat afgebeeld. Verder werd het woord gevoerd door een groot aantal sprekers namens diverse sportverenigingen. Vooral van de zijde der jeugd bestond voor de huldiging grote belangstelling.

WIELRENNERIJ HELEMAAL VAN DE BAAN

TIEMEN GROEN (eens „het wielerwonder van deze eeuw") verkoopt nu antiek in Lemmer

(Van een onzer verslaggevers)

DRIE JAAR GELEDEN scheurden dolenthousiaste supporters Tiemen Groen de kleren van het lijf. Op Friese ijsbanen stonden rijen meisjes tijden in de kou om een rondje met Tiemen te mogen schaatsen. Kranten bejubelden hem als het grootste wielertalent van deze eeuw. Gistermiddag voegde deze zelfde Tiemen Groen een van zijn vroegere supporters toe: “Als U dan toch een ronde tafel wilt hebben, kunt u het best eentje nemen met ingelogd noten". Tiemen Groen is in Lemmer een antiekzaak begonnen Op vier kilometer van zijn woonploots Follega. Tiemen Groen gaat niet eens meer op de fiets naar het werk toe. Hij heeft nog één fiets, eentje met hulpmotor.
Burgemeester F. Faber van Lemmer heeft de antiekzaak van Tiemen Groen vorige week vrijdag met wat vriéndelijke woorden geopend. De plaatselijke bloemist sleepte veertig bloemenmanden aan. Eentje van Heit en Mem, eentje van oom Albert en tante An, de rest uit de wielerwereld en de Lemmer middenstand. Geen tuiltje van Caballero, het merk waar Tiemen Groen anderhalf jaar als prof voor fietste vóór hij in augustus van het vorig jaar definitief afstapte „Ze zullen bij mij geen poot meer in de deur zetten; ik zou ze er uittrappen”, belooft Tiemen zeer beslist.

MEER BROOD

DE ANTIEKZAAK loopt als een lier. Alleen vrijdag en zaterdag al verkocht Tiemen Groen voor 13.000 gulden antiek. Drieduizend mensen stroomden zijn zaak binnen. Kwamen ze voor het antiek of voor Tiemen? „Voor het antiek, want ik ben niet te koop.”
Eigenlijk is Tiemen Groen huisschilder. “Waarom. Ach, het knapt er zo van op" Maar hij zal geen kwast meer aanraken. „In antiek zit meer brood." Diploma's heeft Tiemen Groen er niet voor. „Dat hoeft niet zolang je maar dingen verkoopt die ouder zjjn dan honderd jaar. Is het jonger dan een eeuw, dan zit je in de handel van tweedehands meubels En daar heb je een Middenstandsdiploma voor nodig."
Het is niet zo dat Tiemen toen hij vorig jaar van de fiets stapte, plotseling de antiek in is gegaan. „Ik verzamel het al zes jaar. Ik heb er een hele studie van gemaakt. En ik ga nu heel Europa door om antiek op te kopen. Ik neem dan grote partijen mee, waarvan ik een groot deel ook weer afzet bij Nederlandse groothandelaren."

HELEMAAL ZAT

DE AFZET in Lemmer loopt ook best. De hele winkel in het achttiende eeuwse pand aan de Nieuwe Buren hangt vol met briefjes „verkocht'’. Tiemen Groen verkoopt niet alleen, hij restaureert ook. En op een nogal oude telmachine houdt hij de opbrengst bij.
Tiemen Groen, die volgens ingewijden nogal aan de stugge kant is, ontdooit volledig als hij maar over antiek kan praten. Laat je het woord „fiets" vallen, dan vriest hij binnen enkele seconden weer potdicht. „Waarom ik er mee opgehouden ben: dat is toch mijn zaak. Ze noemen me het grootste talent van deze eeuw, maar dan mag ik toch zeker zelf weten of ik op die fiets kruip. Ik heb er negen jaar. vanaf mijn veertiende, op gezeten. Ik wil er nu gewoon helemaal niks meer mee te maken hebben, met die hele wielrennerij niet.”
“Kwaad? Ja, ik fietste voor Caballero, en daar hing een sfeer van: ik flik jou en jij flikt mij. Allerlei mensen bemoeiden zich met je. Iedereen ging rondes organiseren en er dik aan verdienen, en op het laatst was Ik het helemaal zat. Ik ben van de fiets afgestapt, en heb nou een veel leuker leven.”
Meer wil Tiemen Groen er niet over zeggen. Behalve dit nog: „Misschien was Ik wel langer blijven fietsen. als Ik gewoon amateur gebleven was. Maar op een gegeven moment wil je er ook eens meer aan verdienen dan de opbrengst van hier en daar een lint doorknippen bij een winkelopening. Ik werd prof, en toen begon de narigheid. Het is me allemaal dik tegen gevallen."

SNEL DIKKER

EEN DAME komt de zaak binnen. Ze heeft nog „Tiemen. Tiemen" staan roepen in het Olympisch Stadion. „Het is nou zeker meneer Groen geworden", informeert ze voorzichtig. „Tiemen mag ook nog", zegt Tlemen Groen en er stapt een vertegenwoordiger over de drempel. „Is de heer Tiemen Groen er ook", vraagt hij aan Tiemen. “Dat ben ik", zegt deze. En de vertegenwoordiger kijkt hem verschrikt aan met een gezicht van: „Op de fiets zag je er toch heel anders uit".
Tiemen legt het uit: „Als je niet fietst, word je snel dikker".
Op een antiek Biedermeier tafelt)e liggen sigaretten voor de klanten. Niet van het merk waarvoor Tiemen Groen gefietst heeft. „De heren komen er bij mij niet meer in."

De renners uit de Ronde van Lemmer in actie na enkele ronden. Rechts vooraan de Belg Julien Stevens. Schuin achter hem Henk Nijdam.

PETER POST WINT RONDE VAN LEMMER

TIEMEN GROEN NEGENDE

Peter Post uit Amstelveen, Nederlands best betaalde wielrenner, heeft gisteravond opnieuw van zijn veelzijdigheid blijk gegeven. Dat gebeurde in het in feest-stemming verkerende Lemmer, waar een kleine zevenduizend enthousiaste toeschouwers de 32-jarige wieler-keizer een schitterende overwinning zagen behalen in de eerste ronde van Lemmer voor professionals over een afstand van precies 110 km en 400 meter. Peter Post, eerder winnaar van de profkoersen van Geleen en Ulvenhout, reed die afstand in de bijzonder snelle tijd van 2 uur, 21 minuten en veertig seconden. In een fantastische eindsprint — alleen die was al een gang naar Lemmer waard — klopte hij niet minder dan acht concurrenten. De acht slachtoffers van Peter Posts vernietigende eindsprint waren: Cees Lute (Castricum, tweede), Jan Schröder (Koningsbosch, derde), Gerard Vianen (Kockengen, vierde), Maarten Breure (Rotterdam, vijfde), Cor Schuuring (Amsterdam, zesde), Harm Ottenbros (Alkmaar, zevende), Jaap Oudkerk (Naarden, achtste) en Tiemen Groen (Follega, negende).

Op 1 min. en 50 sec. werden Bart Zoet (Waarde), Harry Steevens (Elsloo) en Henk Peters (Heemstede) resp. tiende, elfde en twaalfde. In het begin duidde niets er op, dat Peter Post in Lemmer zou gaan zegevieren. De eerste vier van de 48 te rijden ronden van ieder 2300 meter kwam de veelvoudige Europese kampioen achter de dernies namelijk als laatste door. Dit zinde het meelevende publiek kennelijk niet, want het „Peter, Peter" was in die eerste ronden niet van de lucht. Naast het formidabele rijden van Peter Post viel op het sterke koersen van Tiemen Groen, die gisteravond zijn supporters — en dat zijn er nog velen — een aangename avond heeft bezorgd. De achtervolgings-kampioen bewees overduidelijk, dat hij in dergelijke wedstrijden best mee kan komen en in staat is een hoog tempo te draaien. Zijn negende plaats was ook meer dan verdiend. Meer zat er ook beslist niet in voor de „Meteoor van Follega", want in de kopgroep van negen was zo veel puur sprint-talent aanwezig, dat Tiemen bij voorbaat al voor één der hoogste klasseringen niet in aanmerking kwam.

In totaal gingen in Lemmer 48 renners van start, van wie 41 de wedstrijd uitreden. De Rotterdammer Peter Heynis maakte in Lemmer zijn profdebuut, terwijl aan de lijst van Nederlandse renners Jan Hugens uit Amstenrade en Leo van Dongen uit Made moesten worden toegevoegd. De ronde van Lemmer, de eerste wedstrijd weer voor professionals in het noorden na zeven jaar, heeft uitstekende wielersport geboden, al kreeg de koers door het hoge tempo, dat de sterke groep van negen koplopers er uit gooide , geen erg levendig karakter. In het begin was die levendigheid er wel.

Al in de eerste de beste ronde was er een premie-sprint om respectievelijk 25 en tien gulden en het was Maarten Breure uit Rotterdam, die het eerste bankbiljet verdiende. De Hagenaar Marinus Paul ging met het tientje strijken. Breure was echter niet tevreden met die 25 gulden, want hij ging na de premie-sprint meteen door. Twee ronden lang reed hij voor het peloton uit, maar in de derde werd hij door de langgerekte sliert van renners opgeslokt. Nadat de onbekende Rotterdammer Frits Hoppe de tweede premie-sprint van ƒ 25 had ingepalmd, was het in de vijfde ronde Harry Steevens, die een solo waagde en hij had succes. De blonde coureur uit het Limburgse Elsloo kreeg evenwel al spoedig gezelschap van de kleine Alkmaarder Harm Ottenbros, die zich de gehele avond in Lemmer bijzonder strijdlustig heeft getoond. Zij waren het ook, die de premiesprint om ƒ 25 en ƒ 10 wonnen. In feite heeft de ontvluchting van Harry Steevens geleid tot het vormen van de kopgroep Peter Post.

„Opstandelingen"

In de achtste ronde — na een kleine twintig km — zette Tiemen Groen met Jaap Oudkerk, Maarten Breure en Jef Drummen uit Bemelen de achtervolging op het duo Steevens-Ottenbros is. Een ronde later was het Tiemen, die met Ottenbros leidde. Weer een ronde later vormde zich een kopgroep van zeven coureurs, te weten: Groen, Ottenbros, Breure, Oudkerk, Schröder, Schuuring en Cees Lute. In de elfde ronde achtte Peter Post de tijd gekomen zich te gaan bemoeien met de zeven „opstandelingen". In samenwerking met zijn vaste koppelgenoot de Zwitser Fritz Pfenninger en Gerard Vianen (Kockengen) werd toen de achtervolging ingezet en met succes, al liet Pfenninger zich weer terugvallen in het peloton. Na dertien ronden hadden Post en Vianen aansluiting met de zeven „fugitives" en die kopgroep van negen, bestaande uit Ottenbros, Oudkerk, Breure, Groen, Schröder, Schuuring, Lute, Vianen en Post, maakte hierna volledig de dienst uit.

Niemand zou meer aansluiting krijgen met die kopgroep. Ja toch wel, maar Geurt Pos uit Vreeland, die dit wel gelukte, was een ronde achter. Steeds slaagden Post en zijn vluchtmakkers er in de voorsprong uit te breiden door een geweldig hoog tempo te rijden. Zelfs de premie van 25 gulden, uitgeloofd voor die renner uit de kopgroep, die een voorsprong van twee minuten zou nemen op het peloton, werd verdiend. Het was stayer Jaap Oudkerk, die dit extraatje „verorberde".
Die kopgroep van negen, waarin de extra-sportieve ploeg van Willem II was vertegenwoordigd door Peter Post, Maarten Breure, Harm Ottenbros en Jan Schröder, Caballero door Tiemen Groen, Gerard Vianen en Co Schuuring, Vredestein door Jaap Oudkerk en Romeo Smith Acifit door Cees Lute, viel op door het steeds maar weer draaien van een „moordend" tempo. In de 24ste ronde gelukte het Harry Steevens, Bart Zoet en Henk Peters uit het peloton te ontsnappen. Dit trio, waarin Harry Steevens het meeste werk deed, heeft er alles aan gedaan om bij de negen vluchters te komen, maar het tempo van de groep Peter Post lag te hoog. Steevens, Zoet en Peters bereikten met hun vlucht wel een elfde, tiende en twaalfde plaats.

Officiële uitslag ronde van Lemmer

De officiële uitslag van de eerste ronde van Lemmer voor professionals luidt: 1. Peter Post, Amstelveen, de 110 km en 400 meter in 2 uur, 21 min. en 40 sec; 2. Cees Lute, Castricum, z.t.; 3. Jan Schröder, Koningsbosch, z.t.; 4. Gerard Vianen, Kockengen, z.t.; 5. Maarten Breure, Rotterdam, z.t.; 6. Cor Schuuring, Amsterdam, z.t.; 7. Harm Ottenbros, Alkmaar, z.t.; 8. Jaap Oudkerk, Naarden, z.t.; 9. Tiemen Groen, Follega, z.t.; 10. Bart Zoet, Waarde, op 1 min. 50 sec.; 11. Harry Steevens, Elsloo, z.t.; 12. Henk Peters, Heemstede, z.t.; 13. Johnny Brouwer, Rotterdam; 14. André van Middelkoop, Rotterdam; 15. Rein de Jongh, Amsterdam; 16. Ritten Dewolf, België; 17. Jo van Seggelen, Budelschoot; 18. Fritz Pfenninger, Zwitserland; 19. Henk Cornelisse, Geertruidenberg; 20. Gerard Koel, Amsterdam.

De volgende achttien renners werden ex aequo als 21ste geklasseerd: Henk Nijdam, Zundert; Dies Kosten, Kapelle; Jan van der Horst, Haarlem; Piet Steenvoorden, Heemstede; Wim de Jager, Den Haag; Leo van Dongen, Made; Peter Heynig, Rotterdam; Julien Stevens, België; Marinus Paul, Den Haag; Cees van Espen, Arnhem; Jan Boog, Laren; Werner Swaneveld, Oudenbosch; Jan Legrand, Amsterdam; Marinus Hoogerland, Kapelle; Henk Vogels, Australië; Wim van Smirren, Amsterdam; Frits Hoppe, Rotterdam en Evert Dolman, Rotterdam.

De toertocht Lemmer-Staveren op het IJsselmeer trok zaterdag veel deelnemers. Geen wonder, het was in de luwte van de Gaasterlandse hoogten compleet Zwitserland: veel zon en geen wind.

Veel drukte op IJsselmeer: 1600 schaatsers in Lemmer

LEMMER — Ook in Lemmer startten zaterdag reeds om 9 uur veel liefhebbers van de toertocht. Ditmaal ging het naar Andijk v.v.: een tocht van 110 km. Voorts waren natuurlijk nog de candidaten voor de route naar Staveren (60 km.) vanwaar de zelfde tocht ook werd georganiseerd. In Andijk en Lemmer startten 1100; in Lemmer en Staveren ruim 1200. Ook waren er veel deelnemers, die zonder kaart de tochten volbrachten. Hieronder bevonden zich ook Reinier Paping en zijn echtgenote. Opmerkelijk was. dat ondanks het slechte ijs. weinig uitvallers werden opgemerkt. Ook zondag werd er weer een tocht Lemmer Andijk v.v. georganiseerd. Nu startten er 500 deelnemers. Zeer veel schaatsliefhebbers ziin dit weekeinde gebruind van het IJsselmeer gestapt. Het weer kón gewoon niet mooier.

STAVEREN — Tegen negen uur heerste te Staveren in het hotel „Vrouwe van Stavoren" een grote drukte van deelnemers voor de tocht naar Lemmer. Om 9 uur startten ongeveer zeventig rijders. In het geheel zijn te Staveren 534 gestart. De jongste deelnemer was de achtjarige H. H. Visser uit Staveren, die ook de tocht Staveren—Enkhuizen reeds heeft volbracht. De oudste deelnemer was de 74-jarige heer R. van Dijk uit Leeuwarden. De EHBO behoefde slechts eenmaal een gekneusde pols te behandelen.

VOOR EERSTE AUTO OP DE ZUIDERZEE GAF LEMMER EEN HAVENBRIEFJE AF

Morgen is 't 34 jaar geleden

(Van één onzer verslaggevers)

LEMMER - De heer Reinder Kool uit Lemmer vertelt met foto's over zijn leven als havenmeester (bijna 40 jaar), over zijn broers in Amerika en ook over de strenge winter van '28-29. Als de dia's van de farm in Montana en de oude vergeelde foto's van de bevroren Zuiderzee op tafel komen, dan vliegt de tijd om. Morgen is het precies 34 jaar geleden, dat het er net als nu op leek, dat het nooit weer voorjaar zou worden. Het werd maart 1929, de Zuiderzee lag geheel dicht en iedereen was schaatsmoe. Toch liep, morgen 34 jaar geleden, bijna heel Lemmer „op ien ein".

De eerste auto kwam vanaf Kampen de Zuiderzee overgestoken. De heer Kool laat ons oude platen zien van de sensatie. De „grote helden" waren een journalist van de Arnhemse Courant en „ien of oare ambassadeur". Het was niet zomaar een stuntje, doch een gedurfde, goed voorbereide „ontdekkingsreis". Toch was de opluchting groot, toen het duo in de toen zo moderne automobiel de haven van Lemmer binnenpufte.

Op Urk, dat door al het ijs tijdelijk een schiereiland was geworden, had men een gids bereid gevonden de rest van de reis mee te gaan. Maar toen het tussen Urk en Lemmer mistig was geworden, was de gids geen gids meer, maar een doodsbenauwde jongeman, achter in de open kofferruimte van het vehikel...., in de dickey-seat zoals dat toen heette. In de veilige haven van Lemmer kreeg het gezelschap voor de formaliteit een havenbriefje van de heer Kool. In ieder geoal een bewijs, dat zij er geweest waren. De terugreis verliep meer in een Willem Barendzsfeer. Via het autospoor in de sneeuw, dat gevormd was tijdens de heenreis, bleek de weg terug gemakkelijk te vinden. Toen kon men ook zien, welke bochten er vergeefs waren gemaakt.
De terugweg van de eerste autotocht over de Zuiderzee was gemakkelijk te vinden.....

Lemmer-Urk op schaatsen voor duizenden een belevenis

Zon gaf ijsfestijn kleur

(Van onze sportredacteur)

LEMMER — Sinds 1942 was het niet mogelijk geweest. Maar nu kon het, over ijs van Lemmer naar Urk en terug, en die kans om deze bijzondere schaatstocht eens te beleven is woensdag door duizenden aangegrepen. Reeds vroeg in de morgen was heel Lemmer één grote parkeerplaats. Van heinde en ver kwamen ze opdagen, de liefhebbers voor een interessante tocht „over zee", en van een bescheiden opzet groeide dit schaats gebeuren uit tot een ijsfestijn met naar schatting — de juiste cijfers waren woensdagmiddag nog niet bekend — zo’n zesduizend deelnemers. Zij hebben bij stralend weer een prettige dag gehad, al bleek voor matige rijders(sters) rond 55 kilometer op beslist niet ideaal ijs heus nog geen peuleschilletje.

Het was na het uitschrijven van deze tocht door de initiatiefnemers C. B. Kienhorst en K. Rodenburg al gauw duidelijk geworden, dat de belangstelling veel groter zou worden dan de laatste keer, toen zo’n duizend man van Lemmer naar Urk reden. In verband daarmee had men het start-uur vervroegd en de mogelijkheid geboden om zich, behalve in het Centrum, ook op het strand op te geven, waar de deelnemers zo op de schaatsen konden stappen. Verder was ook Urk nog startplaats geworden. In Lemmer loste burgemeester L. Brouwer om 9 uur het startschot voor de eerste rijders,de haastigen die graag zo snel mogelijk rijden of die om de een of andere reden zon karweitje „foar iten" willen afdoen.

Tegenverkeer

Door de startmogelijkheid in twee plaatsen en bovendien grote verschillen in vertrektijd (9-12 uur) ontstond op de niet al te brede baan vlak onder de dijk hoe langer hoe meer tegenverkeer. Dat maande tot voorzichtigheid. Bovendien zaten er in de baan nogal wat scheuren, welke door „het schrapsel" van de vele paren schaatsen al gauw onzichtbaar waren. Maar al liep bij een valpartij een rijder soms een blessure op, van ernstige ongevallen hebben we toch niet gehoord. EHBO en de medische afdeling van de BB opereerden zeer aktief langs de route.
Het was een fantastisch schouwspel de deelnemers zich als een donker lint over de witte vlakte van het IJsselmeer te zien slingeren. Vanaf de dijk, maar ook vanuit de auto (ook dat kon!) hebben velen dat gadegeslagen.

Vooral veel jeugd deed mee. Vrijwel complete schoolklassen en ook een pionierscompagnie uit Steenwijkerwold. Opvallend was, dat zoveel meisjes en vrouwen zich aan deze tocht hadden gewaagd. Het viel nog niet voor iedereen mee, want voor elf uur waren de eerste uitvallers al in Lemmer terug. Commentaar: „het ijs is mij te slecht".
Poppe Tijseling uit Lemmer had al een paar keer Lemmer-Urk gereden en nu mocht Pukkie ook eens mee. Het hondje had een stempel in z’n witte haren gekregen en tippelde in de sneeuwrand mooi met z’n schaatsende baas mee.

Uiteenlopend

Tja, men moet ook even doorzetten. Vanaf Lemmer waren de eerste vier kilometer inderdaad slecht. Daarna viel het wel wat mee, al liepen de meningen over de kwaliteit van het ijs nogal sterk uiteen. Hier volgen een paar:

• Foppe Bijker (Sneek): „op geen stukken na zo mooi als de Elfmerentocht";
• Geertje van Dijk (Steggerda): „het valt best mee hoor. Ik heb wel op slechter ijs gereden";
• Tine van der Weide—de Vries (oudkampioene korte baan): „it gie best";
• Een (voor ons) onbekende: „liever tweemaal Lemmer—Urk en terug dan één Noordwesthoekrit".

Alles bijeen genomen mogen we, al leek het soms dat de rijders aardig moesten „duwen", concluderen, dat het best te doen was. Dat was ook de mening van Jans de Glee (Nieuwehome), die nog zei: „en 't is moai waer". Inderdaad, pittig vriesweer, maar met een lekker zonnetje er bij, dat fleur en kleur gaf aan het geheel. Dat er veel uitvallers waren geloven we niet. Overal kwamen ze vandaan, de deelnemers. Tot zelfs uit Zeist, Hilversum, Markelo en Nieuw Buinen. Dit is maar een greep. De eerste rijder die zich weer in Lemmer kwam melden (om 11.20 uur) was de 29-jarige veehouder Douwe Winia uit Harich. Al heel gauw kwamen na hem binnen K. Blanke (Leeuwarden), H. Sjoerdsma (Leeuwarden), J. W. Nutters (Heerenveen), D. Faber (Langezwaag), H. Blanke (Leeuwarden), D. Schippers (Langezwaag), André Sterk (Lemmer), P. en B. Bouma (Suameer) en Jouke Bootsma (Lemmer). Als eerste dame arriveerde om 12 uur de 22-jarige mej. G. de Jong uit Goutum.

Overigens krijgen zij — het is geen wedstrijd — dezelfde medaille als alle andere deelnemers — waartoe ook behoorden de Commissaris van de Koningin in Friesland en mevrouw Linthorst Homan — die de tocht hebben volbracht. De meesten maakten er een leuke dag met veel schaatsgenot van. Tot in de avond was het in Lemmer een gezellige drukte. Daar en 's middags ook in Urk werden goede zaken gedaan. Het was in verschillende opzichten een ouderwets ijsfestijn. Overal langs de route „koek en zopie's", waar men handen te kort kwam om de dorstigen te laven.

De groep ijszeilers uit Oosterzee was ook present. Zij hadden hun „schepen" 's morgens met een melkwagen naar Lemmer laten brengen en maakten de tocht Lemmer-Urk en terug op een eigen route, naast de baan voor de rijders. De ijszeilers trokken veel belangstelling. Lemmer-Urk-Lemmer is zeker in de smaak gevallen.

Het was bij Urk een komen en gaan.

Duizenden deelnemers Lemmer-Urk-Lemmer

Voor de toertocht Lemmer-Urk-Lemmer over een afstand van 55 km en over het IJsselmeer, sinds 1942 voor het eerst weer mogelijk, zijn vanmorgen om negen uur zowel vanuit Lemmer als Urk de eerste deelnemers gestart. De organisatoren verwachten 5000 tot 8000 schaatsers. In verband met de grote deelname is de starttijd die oorspronkelijk om tien uur zou zijn, vervroegd. Zowel vanuit Lemmer als vanuit Urk werd nu reeds om negen uur gestart. Mede door de grote deelname van uit Lemmer is de start bij de haven verlegd naar het strand.

De toestand van het ijs is goed te noemen. Alleen het ijs over de eerste vier km is slecht. Onder de deelnemers bevindt zich de Commissaris van de Koningin in de provincie Friesland, mr. H. P. Linthorst Homan. Een helicopter van de NTS maakt vanuit de lucht opnamen. Burgemeester Brouwer van Lemsterland loste het startschot voor de eerste deelnemers. Wanneer het ijs in goede conditie blijft, zal waarschijnlijk zaterdag over dezelfde afstand een wedstrijd worden verreden. Hiervoor geldt alleen Lemmer als startplaats.

Een beeld uit de eerste omloop van de op het IJsselmeer bij Lemmer gehouden afvalwedstrijd-langebaan. Voorop Jelle Walstra, gevolgd door D. Schotanus (haast niet zichtbaar), P. Kalsbeek en H. Brouwer.

Lemmer hield langebaanafval: Wester vóór Van Heeswijk eerste op het IJsselmeer

(Van onze sportredactie)

LEMMER — Zij hebben het elkaar niet gemakkelijk gemaakt op het IJsselmeer, de 36 langebaanrijders. Het was gisteren de enige wedstrijd op de ronde baan in Friesland en alle sterke Friese rijders waren op komen dagen. Zij vonden bovendien nog een geduchte tegenstander in de Brabantse ontdekking Joo van Heeswijk, die uiteindelijk tweede werd. Jeen Wester moest alle kracht uit zijn sterke lichaam persen om als overwinnaar naar Eernewoude terug te keren. Jacobus de Vries werd derde en Hylke Speerstra, die zegt dat dit zijn laatste wedstrijdseizoen is, vierde. Na deze vier finalisten kwam Harkema uit Leeuwarden het beste uit de bus. Theo Dijkstra uit Heerenveen werd zesde. De gehele schaatsmiddag was een boeiende strijd om het hoogst aantal punten. Het zeer talrijke publiek heeft hier ondanks het koude weer onafgebroken van kunnen genieten.

Het actieve bestuur van ijsclub Lemmer was ook gisteren weer genoodzaakt haar rijderij op het IJsselmeer te houden, omdat de oude baan is opgeslokt door een uitbreidingsplan. Door gebrek aan een geluidswagen werd het publiek er niet van op de hoogte gesteld welke rijders in de baan waren. Ook droegen de deelnemers geen rugnummer en de belangstellenden konden geen lijsten krijgen. Gelukkig was de wedstrijd op zich zelf prima georganiseerd, zodat de menigte tot het einde de kou trotseerde.

Van alles mogelijk

De finale zou een race worden, waarin van alles mogelijk was. Wester, Van Heeswijk en Speerstra hadden alle drie 7 punten bijelkaar gereden, terwijl Jac. de Vries 5 punten had. De eerste afvaller zou nu 1 punt krijgen, de tweede 2, enz. Hylke raakte „opgesloten" tegen de sneeuwrand en viel eerst af.
Het volgende slachtoffer zou nu De Vries wel worden. Maar de taaie Brabander kwam plotseling te vallen en zodoende bleef de Grouwster toch nog met Wester over. Jeen Wester wachtte ook nu geen eindsprint af en reed in de laatste ronde vijftig meter van zijn rivaal weg.

Uitslag: 1. Jeen Wester, Eernewoude; 2. Joo van Heeswijk, Haarsteeg; 3. Jacobus de Vries, Grouw; 4 Hylke Speerstra, Heerenveen; 5. Harm Harkema, Leeuwarden; 6. Theo Dijkstra, Heerenveen; 7. Jan van der Meulen, Stiens; 8. Douwe Schotanus, Harich; 9. Sjoerd Riemersma, Langezwaag; 10. A. Fekken, Vegelinsoord.

IJsdam van 14 km lang: Kruiend ijs komt over de dijken

(Van een onzer verslaggevers)

HEERENVEEN — Gisteren is bij de heersende zuid-westenwind op verschillende plaatsen in en buiten Friesland ijs gaan kruien. Grote ijsschotsen schuiven met een niet te stuiten kracht over dijken en havendammen. Het schuiven gaat snel. ln tien minuten kan zich een enorme hoeveelheid, schotsen, soms van meer dan 70 cm dik, hebben opgestapeld. In de Zuiderhaven te Staveren bedreigde het kruiende ijs het havenvuur. Grote schotsen lagen daar enkele meters bij het zogenaamde Zuidervuur op. Schade is nog niet aangericht. De verwachting is, dat het kruien nog enkele dagen zal aanhouden. Ook kwam het kruiende ijs in Staveren over de dijk, grote basaltblokken meeslepend.

Ten westen van Urk, onder meer in de omgeving van de vuurtoren, is dinsdagmorgen ook ijs op de dijk geschoven. Een geweldig blok cement, dat onlangs met veel moeite onder aan de havendam was gebracht, werd als een lucifersdoosje omhoog geschoven.
Ook bij de dijk Urk-Lemmer begon het ijs te kruien. Even plotseling als het was begonnen, hield het schuiven op toen de wind ging liggen. Ook hier werd het havenvuur, dat aan de Westhavendam is geplaatst, een ogenblik bedreigd. Het ijs richtte nog geen schade aan.
De Knardijk, de verbindingsdijk tussen Harderwijk en Lelystad is voor alle verkeer gesloten. In de nacht van maandag op dinsdag is het ijs op het IJsselmeer gaan kruien. De Knardijk is grotendeels met ijsschotsen bedekt. Er vormde zich een 13 km. lange ijsdam. Het verkeer naar Lelystad moest door de polder via Biddinghuizen worden omgelegd. Wanneer de wind aanhoudt, zal het ijs de komende dagen nog meer gaan kruien. Door de verschuivingen kan grote schade aan dijken en havendammen worden aangericht. Ook in Echten ondervond men last van de ijsmassa's. Daar sprong het afgelopen weekeinde een duiker in de Veenpolder. De herstelwerkzaamheden werden danig bemoeilijkt door het zich ophopende ijs.

Belangstelling

Ondertussen neemt het ijs in de Friese kanalen snel af. Overal worden de waterwegen thans opengebroken. De trajecten Terhorne -Staveren en Terhorne - Lemmer zijn maandag opengebroken, waardoor scheepvaartverkeer met de Noordoostpolder weer mogelijk is.
Het zich ophopende ijs trekt veel belangstelling. Vooral in de haven van Staveren kwamen belangstellenden nog al eens een kijkje nemen. Een spoorbeambte had er drie uur voor over om het ijs te zien kruien. Hij wachtte drie uren tevergeefs.
Opmerkelijk is ook, dat het ijs bij verschuivingen gaat kristalliseren.

Voetbalclub Lemmer viert zaterdag 40-jarig bestaan

Ondanks de weinig rooskleurige positie op de ranglijst van haar eerste en tweede seniores-elftal, die respectievelijk in de derde klasse en reserve derde klasse A van het district noord van de KNVB uitkomen, viert de voetbalvereniging Lemmer deze week opgewekt feest. Hiertoe is alle reden, want de groen-zwarten herdenken zaterdag het feit, dat hun vereniging 40 jaar geleden werd opgericht onder de naam LVV (Lemster Voetbal Vereniging). Lang bleef deze naam niet gehandhaafd, want bij promotie van het eerste elftal van de eerste klasse FVB naar de derde klasse KNVB in 1927, werd de naam veranderd in v.v. Lemmer, de naam die deze kerngezonde en financieel sterk staande vereniging nog altijd draagt.

Zoals de meeste verenigingen had ook LVV in de beginperiode niet de beschikking over een terrein. Deze speelveld-misère duurde echter niet lang, want door de activiteiten van wijlen de heer C. B. Koole kreeg de vereniging reeds twee maanden na de oprichting de beschikking over een grasmat, gelegen bij het Lemster Hop. Dit veld, dat aan de voormalige Zuiderzee grensde, had het grote nadeel, dat het gedurende de competitie zes à zeven weken niet was te bespelen, vanwege het vele water dat tengevolge van stormachtig weer het veld overspoelde. Ondanks deze handicap heeft de v.v. Lemmer zich altijd goed door de terrein-perikelen heengeslagen.

Goede accommodatie

Sinds 1951 beschikt de jubilerende vereniging over twee prachtige velden, die in de Noordoostpolder zijn gelegen. Voor een derde klasser beschikt de vereniging bovendien over een prima accommodatie. Een overdekte tribune, ruime kleedkamers met stromend water en een lichtinstallatie (ter waarde van een kleine zesduizend gulden) maken dat Lemmer, wat de accommodatie betreft, met verscheidene hoger geklasseerde clubs kan wedijveren.

De eerste wedstrijd, die LVV na de oprichting speelde, ging tegen SVC uit Scharsterbrug, een vereniging die nu al lang ter ziele is. Uit de beginperiode dateert ook het grote toernooi, waaraan o.a. werd deelgenomen door SVG (Sneek), HVC (Heerenveen) en Olympia (Joure). Naast LVV bestond er in Lemmer nog een „voetbalvereniging" en wel de schoolclub TOV (Tot Ons Vermaak). Het duurde niet lang of de schooljongens sloten zich bij LVV aan, zodat een sterk elftal op de been gebracht kon worden. Het gevolg hiervan was, dat in 1927 promotie naar de derde klasse van de KNVB volgde.

Ups en downs

Natuurlijk heeft de jubilerende vereniging in haar 40-jarig bestaan hoogte- en laagtepunten gekend. Van 1927 tot 1940 heeft Lemmer onafgebroken in de derde klasse KNVB gespeeld. Gedurende de vijf oorlogsjaren kwam men weer in de FVB uit, maar direct na deze weinig succesvolle periode ging het weer crescendo. In 1949 presteerden de groenzwarten het kampioen van de derde klasse te worden, maar het fel begeerde tweedeklasserschap werd niet veroverd. Het jaar daarop ondervond Lemmer de gevolgen van de inspanningen in het voorafgaande succesvolle seizoen. Ternauwernood wist men zich in de derde klasse te handhaven.

Hierna ging het snel bergafwaarts. Via de vierde klasse van de KNVB belandde Lemmer in 1958 zelfs weer in de eerste klasse FVB. Dit verblijf duurde maar één seizoen, want het volgend jaar was men weer KNVB'er. De club kreeg nu weer de smaak te pakken. 1961 werd voor Lemmer een bijzonder goed jaar. Niet alleen werd het kampioenschap van de vierde klasse behaald, maar na succesvolle promotiewedstrijden, resp. tegen Gieten, Roden en Freno, werd ook het derdeklasserschap weer veroverd. In deze klasse speelt men nu nog, maar het zal deze competitie een zware dobber worden om er in te blijven. Dit seizoen degraderen er immers twee clubs in plaats van één.

Zwart eminente voorzitter

Wie Lemmer zei, zei ook Piet Zwart. Helaas heeft de dood deze eminente voorzitter de vereniging te vroeg ontrukt. Van de oprichting af is de heer Zwart voorzitter van de groen-zwarten geweest. Zijn hartewens, het 40-jarig bestaan mee te kunnen vieren, is helaas niet in vervulling gegaan. In december 1961 overleed Zwart. Naast wijlen Piet Zwart moeten wij de namen noemen van Koert de Vries, in juli a.s. al 33 jaar lang de actieve secretaris, benevens voorzitter van de jeugdcommissie en toto-commissielid, Hermen Gebben ook al vanaf de oprichting lid en Haveman, de tegenwoordige praeses (voorzitter)

Sterke jeugdafdeling

Koert de Vries gelooft er nog niet in dat zijn club dit jaar zal degraderen. Hij schrijft de slechte resultaten in de nu lopende competitie toe aan het geringe trainingsbezoek van de zijde van de eerste elftal-spelers. Daar komt bij, dat Lemmer twee van zijn beste spelers heeft zien vertrekken. Hans Zwart werd semi-prof bij de v.v. Heerenveen, terwijl J. P. Ronde weer naar zijn oude club Stadskanaal vertrok. De Vries is bijzonder trots op de jeugdafdeling van de v.v. Lemmer. Naast de twee seniores-elftallen beschikt de club over twee A- en twee B-juniores-elftallen, waarvan 1A en 1B serieuze kansen op de titel hebben. Vooral in het 1A-elftal zitten een zevental spelers, die wat beloven voor de toekomst. De jeugdafdeling is trouwens bij Lemmer in prima handen. leder juniores-elftal heeft dertien spelers ter beschikking, en een vaste leider, die tevens de training verzorgt. Bekende spelers die uit de club zijn voortgekomen waren Ele Visser, Tjibbe Kuipers, Piet van der Werf (later RCH) en Hans Zwart.

Drie dagen feest

Reeds vanavond gaat Lemmer feest vieren, want dan wordt er een speciale toneelavond voor de jeugd georganiseerd. Vrijdag- en zaterdagavond zijn de leden en donateurs aan de beurt. Deze beide avonden zal het gezelschap „Friso" uit Leeuwarden voor een feestelijke stemming zorg dragen, terwijl de „Beljons" de dansmuziek zullen verzorgen. Het hoogtepunt van het jubileum is de receptie, die zaterdagmiddag van drie tot vijf in het Nutsgebouw al worden gehouden. Het kostbaarste geschenk dat het bestuur die middag kan worden aangeboden, is de belofte van de eerste elftalspelers de wekelijkse training trouw te bezoeken, om zodoende een belangrijke stap te zetten in de richting van het behoud van het derdeklasserschap. Dit is het eerste elftal aan het actieve bestuur verplicht.