Geen Lemster Wike zonder Anne 'Rot'

Ruim 40 jaar woont hij al in Sprang Capelle (Noord Brabant). Maar iedere zomer komt Anne Rottiné samen met zijn vrouw Christien van Meer, enkele weken naar Lemmer. Met hun Schouw 'Out Lemmer' (LE 87) liggen ze dan bij de blokjesbrug. Ieder jaar weer, van tevoren geregeld. Een mooi plekje tussen de dukdalven bij deze brug.

Drinkwater betrekken ze van het brugwachter hokje. Stroom hadden ze vroeger ook, maar nu de oliebollenkraam van haar plekje is verdwenen moeten de Rottiné's het zonder elektriciteit doen. Maar we redden ons best, zegt Anne Rottiné. Met de Lemster week moet ik in Lemmer zijn. Al veertig jaar maken ze de tocht van Sprang Capelle naar Lemmer. In de begintijd met een sloep (de SPC 1 ● SPC =Sprang Capelle) maar nu alweer 17 jaar met de Schouw 'Out Lemmer'. Ik wou deze Schouw eerst de 'âld rot' dopen maar dat mocht niet van Mem. Toen heb ik er maar 'Out Lemmer' van gemaakt. De Brabantse schouw van zijn jongste dochter heeft met de 'Lytse rot' wel een echte familie naam gekregen.

Rottiné Bokaal.

In de zomer zijn Anne en Stien na een tocht van enkele dagen in Lemmer aangekomen. Van de tien keer gaan we negen keer over zee zegt Anne. Nu zijn we gedeeltelijk binnendoor gegaan. Bij Urk schommelde en slingerde het aan alle kanten. Stien zag het niet meer zitten. Toen zijn we Urk binnen gelopen. Kom je daar ook eens, aldus Anne Rot. Voor Stien is het altijd een hele onderneming. Maar al moet ik haar met een bulldozer aan boord schuiven, mee gaat ze. Op de motor; zeilende ziet ze helemaal niet zitten. Maar een keer in de Lemmer en alles is oké. Als de Mozart voorbij vaart, groeten Anne en Stien de aan boord staande Marten Harder. We gaan altijd met de Mozart naar skûtsjesilen.

Het skûtsjesilen op de Lemmer zullen de Rottiné's zeker niet missen. Al was het maar voor de Donderdagavond in dorpshuis de Helling, om de Rotiné bokaal uit te reiken. Zo'n 7 jaar geleden heeft Anne Rottiné, deze beker in het leven geroepen voor het eerst aankomende Skûtsje op de Lemsterdag. Het is een gigantische beker van een meter hoog.

Een van zijn kleinkinderen heeft al eens bij de uitreiking in de beker gezeten, het hoofd er net boven uit. De foto daarvan heeft ook in het Brabants Dagblad gestaan, met de tekst Waalwijks ventje reikt bij Skûtsjesilen de wereldcup uit. Verleden jaar was de beker er niet toen Anne Rottiné de beker uit wilde uitreiken, waar is de beker? vroeg ik. Stond ie nog in de kelder. En ze hadden hem ook wel eens op mogen poetsen.

Meer te vertellen dan de Burgermeester.

Anne is in de Parkstraat geboren, en toen hij 11 dagen oud was zijn ze verhuisd naar de Pietersbuurt. Anne stond zijn mannetje. Als er iets te doen was in de Lemmer dan was hij er bij. Hij kreeg trouwens vaak overal de schuld van. Lang niet altijd terecht. Dat zal Anne Rot wel gedaan hebben als er appeltjes gestolen waren bij de groenteboer. En dan moest ik maar weer aantonen dat ik ergens anders geweest was, zegt Anne, ze kende mij allemaal in de Lemmer, ik had in die tijd meer te vertellen dan de Burgermeester.

Voor Anne Rottiné uit Lemmer vertrok heeft hij met Rienk Rienksma op de LE 55 op het IJsselmeer gevist. Tussen het strand en het stoomgemaal hadden ze fuiken staan, maar ook langs de Noord Oost Polderdijk tot aan de Rotterdamer-hoek hebben ze veel paling weggehaald. Ook nog gekuild in die tijd. De fuiken breiden we zelf, toen waren ze nog van getaand katoen. Nu gebruiken we nylon dat is goedkoper. Breien op zijn tijd doen we nog steeds zegt Anne Rot.

Ook in Sprang Capelle heeft Anne Rottiné steeds in de vis gezeten. Ze hadden een vishandel en ze hadden fuiken in de Biesbosch staan. Verse vis haalde ze op de veiling in Scheveningen. 's morgens om vijf uur weg. Met een aanhanger vol kisten. Terug in Sprang Capelle werd de vis schoon gemaakt en gefileerd. Al de (4 jongens en de 3 meisjes) hebben mee geholpen de jongste dochter ging altijd mee te vissen, ook al toen ze al een paar jaar oud was. Jeanet komt trouwens met de 'Lemster Wike' naar Lemmer. Nee niet met de'״Lytse rot'

Na een uur alweer naar huis.

In de begin jaren in Brabant had Anne er altijd een baantje bij. Hij heeft 13 jaar bij de koopvaardij gezeten. Bij Landes en Gyr in Waalwijk (fabrikant van o.a. elektrische meterkasten) heeft Anne Rottiné ook nog gewerkt. Dat was echter van korte duur, ik ben er een uur geweest. Ik was tijdens schafttijd met het boekje koffiebonnen en ik had mijn eten nog niet aangeraakt of daar ging de toeter. Ik naar de baas. Ik heb het al bekeken zei ik. Hoe dat Rottiné, 'ik ga naar huis' en daarmee was voor mij Landes en Gyr over.

Met Anne Rottiné weet je duidelijk waar je aan toe bent. Ook heeft Anne Rottiné nog een tijdje op een zuiger bij een baggerbedrijf gewerkt. Ik heb nog meegeholpen aan de Grevelingendam, de Westerscheldedam en de Oosterscheldebrug. Vanaf 1970 heeft hij alleen nog maar in de visvangst en vishandel gezeten. In al die jaren zijn de Rottiné's heel wat vistuig kwijt geraakt. In één keer waren dat er eens 156 schietfuiken tegelijk. Ze stonden allemaal in het water. Als ze de fuiken lichten tot daar aan toe. Maar als ze die meenemen dan heb ik de 'klere in' Je kan er moeilijk dag en nacht bij liggen trouwens dat zou ook niet helpen. We stonden overdag te schilderen. Achter onze ruggen hebben ze toen een 5 tal fuiken weg gehaald

Oude bekende.

Met Anne Rottiné praten betekent meer dan praten alleen. Speurend kijkt hij je aan als je meer wilt weten over de streken uit zijn jeugdjaren. Eerst maar een foto. Na een paar keer knippen vraagt Anne "Bist noch net Klear"? en toen stond hij er perfect op, met pet en sigaret. Kom aan boord Maarleveld. Even later schudden Gemeentesecretaris Leendert Maarleveld en de Rottiné's elkaar de hand. Ze kennen elkaar al enkele jaren vanuit Spang Capelle. Daar was hij bij de Gemeente Hoofd Bestuurs Zaken, voordat hij naar Lemmer kwam.

De 'Out Lemmer' word in Sprang Capelle ieder jaar gebruikt voor de sinterklaas intochten, verteld Maarleveld. Ook bij middeleeuwse feesten, zoals die in het Zuiden worden gehouden is Anne Rottiné met zijn vis en rokerij van de partij. Waar wat te beleven is, is Anne erbij zegt Leendert Maarleveld. Toen er eens een woonschip weggesleept moest worden scharrelde dat mannetje met die pet er de hele tijd bij om. En toen lag hij ook nog met zijn schip in de weg. Maar zegt Leendert het is een beste man. De beste Lemster die er bestaat roept Peter Sterk vanaf de voorbij varende Lemsteraak de Wittewalvis.

Johannes de Vries 2012: Een vaste bezoeker met een gereserveerde plaats in de Binnenhaven was ook altijd Anne Rot(tine). Alle jaren lagen hij en zijn gezin een paar weken naast de brug. Met zijn aak 'Out Lemmer' LE 87. Bij alle gebeurtenissen in die tijd aanwezig. Het was een vaste klant voor mij, totdat hij met een bestelling voor de volgende dag kwam. “Moarn in meter sûkerbôlle.” Het teken dat ze de volgende dag voor een jaar vertrokken. Het is misschien wel 20 jaar geleden dat Anne overleden is.

Foto van Jaantje Koornstra: "Geen Lemster Wike zonder Anne 'Rot'..hier aanwezig, samen met Sake Visser (Reade Sake) op de Jan Nieveen.

Anne Rottiné, zoon van Schelte Rottiné, die geboren is op 20 augustus 1891 te Lemmer, zoon van Anne Rottiné en Aukje Muurling, overleden op 12 september 1954 te Lemmer, 63 jaar oud. Gehuwd op 19 juni 1919 te Lemmer met Lummigje Rienksma, 22 jaar oud. Lummigje is geboren op 1 december 1896 te Lemmer, overleden op 3 juli 1978, 81 jaar oud. dochter van Aant Rienksma en Jaantje Koehoorn.

Stuurman Schelte Rottiné, vader van Anne, geboren op 20 augustus 1891 te Lemmer, overleden op 12 september 1954 te Lemmer... Zie ook genealogie: www.rottine.info 

Hij heeft zijn hele leven de zee bevaren. Eerst als visser, later als matroos-roerganger bij kapitein Grijpsma, op het stoomschip Lemmer. Hij ging mee over naar de 'Jan Nieveen', die hij tot in de oorlog trouw bleef. Toen werd hij stuurman op de Groningen IV onder kapitein Rein de Jong. Een zeezieke passagiere redde hij het leven, door haar bij de benen te grijpen toen ze in wanhoop overboord wilde springen.

Lummigje Rottine-Rienksma.