Fred en Annette Kroon-Brekelmans, kochten in 1974 de LE 50 van de vissers Pieter Poorting en Jan Poepjes en hebben zeer veel gevaren met de LE 50. Geert de zoon van Fred en Annette heeft als kind ook heel veel goede herinneringen aan de LE 50. Annette heeft een verslag en prachtige foto's ingezonden waarbij tijdens het uitzoeken hiervan weer veel mooie herinneringen bij haar boven kwamen.

In 1974 kochten wij de LE 50 van de vissers Pieter Poorting en Jan Poepjes. Mijn man, Fred Kroon, kwam al jaren bij de familie Poepjes en had zijn zinnen gezet op de aak. Toen het bericht kwam dat ze met de visserij stopten en de aak gingen verkopen, werd het nog lastig om de aak in handen te krijgen, want ook het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen was geïnteresseerd.

Maar het is gelukt en zo werd ons huwelijksreisje in april 1974 een koude vaartocht van Lemmer naar Hoorn. In Hoorn zijn de eerste werkzaamheden uitgevoerd: nieuwe strijkklampen, zwaarden en luiken. 22 Jaar hebben we de aak met veel genoegen in eigendom mogen hebben. Altijd is voorop blijven staan, dat het schip in originele staat moest blijven. We wilden geen concessies doen. Dat betekende veel werk, maar ook veel geweldige vakanties.

Vooral het schip en de bun teren was een klus en zeker voor een violist. In de eerste jaren heeft Fred wel eens met handen, waar de teer niet meer af te krijgen was, op het podium gezeten. In het tweede jaar, toen de aak op de helling ging in Monnickendam, was Fred nog niet zo op de hoogte van de gevolgen van teren bij warm weer. Een brilletje op en goed insmeren bleek toch echt niet voldoende. ’s Avonds zat hij met rode ogen waar de tranen uitstroomden in het Haarlemse concertgebouw te spelen. Onvergetelijke gebeurtenissen.

Foto Jan de Vries: Vrijwilligers treffen de laatste voorbereidingen voor de proefvaart met de gerestaureerde Lemsteraak LE 50

Leeuwarder Courant 2001: Auke Coehoorn, heeft als vrijwilliger meegewerkt aan de restauratie van het schip en was vrijwel dagelijks te vinden in de loods van de firma Portijk aan de Vuurtorenweg. Daar werd maandenlang gesloopt gelast getimmerd en geverfd. Ondanks al die werkzaamheden heeft het schip de authentieke uitstraling behouden.
Wie in het roefje benedendeks naast het ’fjoerduveltsje’ zit waant zich terug in vroeger tijden. Het romantische beeld van die jaren verdwijnt overigens bij verhalen over scheepsjongens die tegen de stalen scheepshuid moesten slapen.
Het schip werd van binnen opnieuw betimmerd en kreeg een stalen dek. Het houten dek dat in 1910 het originele stalen dek verving was nodig aan vervanging toe. Kroon op het werk was het plaatsen van de mast. Dat gebeurde op het terrein van mastenmakerij Van der Neut, te Lemmer.

• Van Dirk Huizinga: Presto, LE 50