Johannes Kolf, geboren op 6 november 1915 te Westmaas, overleden op 29 januari 1945 te Leeuwarden, zoon van Krijn Kolf en Pleuntje Hensen.

Johannes Kolf zat tijdens de oorlog bij de politie in Utrecht. Hij kon niet leven met de Duitse bezetter en dook in 1943 onder. Via allerlei omzwervingen kwam hij in Friesland terecht, waar hij veel werk deed voor het verzet.

Hij is vooral bekend geworden vanwege zijn aandeel in de overval op het huis van bewaring in Leeuwarden. Eigenlijk liep hij bij toeval tegen de lamp toen de SD een inval deed, na een melding over een illegaal radiotoestel in de woning waar hij ondergedoken zat. Kolf sloeg door de achterdeur op de vlucht, maar doordat het sneeuwde en hij op klompen liep, kwam hij niet snel weg.

In een vuurgevecht met de SD werd hij dodelijk getroffen door een kogel van de Nederlandse SS’er Jan Meekhof. En stierf voor zijn vaderland, op 29 januari 1945, slechts 29 jaar oud.
In 2006, schreven zijn neven Bert en Ruud in 't Veld uit Klaaswaal een boek over hun oom. Verder is er in Klaaswaal de stichting "Johannes Kolf, De Verzetsstrijder Jodocus" opgericht.

Het boek "Johannes Kolf. De verzetsstrijder Jodocus" is niet in de boekhandel te koop, maar te bestellen via Bert in ’t Veld, 0186-573007 of 06-54793993. Het kost 25 euro.