Klaas Norel, geboren op 9 november 1899 te Harlingen, overleden op 4 mei 1971 te Amstelveen,  door een dodelijk ongeluk, zoon van Okke Norel en Jacoba Dijkstra. Gehuwd met Jantje de Vries,  uit dit huwelijk 4 kinderen.

Klaas Norel, gewoonlijk aangeduid als "K. Norel" was een Nederlandse schrijver, journalist en verzetsman. Hij schreef 130 boeken, voornamelijk jeugdliteratuur met overwegend de Tweede Wereldoorlog als onderwerp. Zijn bestverkochte boek is Engelandvaarders, dat 42 drukken haalde.

In mei 1940 werd Nederland bezet door nazi-Duitsland. Norel was één der eersten die zich verzette. Hij was één der eerste journalisten die door de bezetter werd gearresteerd. In juni 1940 kwam hij voor drie weken in het Huis van Bewaring in Amsterdam terecht. Na zijn vrijlating bleef Norel zich verzetten en weigerde lid te worden van de Kultuurkamer en ging in het verzet. Al snel dook hij onder en werd redacteur van de verzetskrant Trouw.

Tijdens zijn onderduiktijd schreef hij ook een boek dat zou uitgroeien tot een van zijn beroemdste werken: Engelandvaarders. Norel was rechtlijnig in zijn afkeer van de Duitsers. Toen eind 1942 werd bekendgemaakt, dat alle mannen van 16 tot 40 jaar zich moesten melden voor dwangarbeid (Arbeitseinsatz), wees Norel in zijn illegale krant categorisch elke vorm van medewerking aan die maatregel af, waaronder ook het aanvragen van Ausweisen, uitzonderingsvergunningen.

Hij schreef: Wie een Ausweis aanvraagt, jaagt een ander naar Duitsland. Wie een Ausweis aanvraagt, schrijft zijn naam in het Duitse verbanningsboekje. Wie een Ausweis aanvraagt, helpt mee nieuwe Duitse drijfjachten organiseren. Wie een Ausweis aanvraagt, hangt zichzelf bij wijze van spreken, boven de afgrond aan een vodje Duits papier. Tegenover deze nieuwe Duitse aanslag past maar één houding:Eensgezind, krachtig en solidair verzet van het gehele Nederlandse volk en daarom allen voor één en één voor allen.