Tjebbe Wierdsma, pensionhouder, geboren op 28 mei 1895 te Lemmer, overleden op 11 maart 1945 te Lahde, Landkreis Minden, zoon van Johannes Wierdsma en Janke Tjebbes de Vries. Gehuwd met Anna Damsma.

Tjebbe Wierdsma was een fabrieksslager in de Benedenschans te Lemmer. “Hij hield in 1942 ook een pension in Epe, waar wel eens onderduikers kwamen”, vertelt zijn kleinzoon. Het gerucht ging dat de Duitsers daarvan lucht kregen..

Ondanks het snelle vertrek van de onderduikers, arresteerden de Duitsers de slager. Bij gebrek aan harde bewijzen, vermoedt Wierdsma, beschuldigden de Duitsers zijn opa van 'zwart' slachten en veroordeelden hem tot 2,5 jaar tuchthuis..

Theo Wierdsma ontdekte de route die zijn opa aflegde. “Hij werd overgebracht naar het Oranjehotel. Uiteindelijk belandde hij 2,5 jaar in het tuchthuis in Rheinbach, vlak onder Bonn.” Daar zag een van zijn zoons hem in '44 voor het eerst en voor het laatst..

Even gloorde er nog hoop op een vroegtijdige vrijlating. “De Duitsers wilden hem laten gaan voor vierhonderd gulden. Mijn oma schraapte het geld bij elkaar, maar mijn opa werd toch vastgehouden.” Zelfs toen hij op 16 februari 1945 de straf had uitgezeten, werd Tjebbe overgebracht naar de Gestapo-gevangenis 'Ahlem' in Hannover..

“Seit still, sonst kommst du in Ahlem”, verwoordt Wierdsma de beruchte reputatie van die gevangenis onder de Duitse bevolking. Vlak voor het einde van de oorlog stierven daar op een willekeurige dag meer dan honderdvijftig Russen. Zij kwamen uit kamp Lahde..

Onduidelijk bleef waarom Tjebbe vast bleef zitten. “Mijn opa was op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plek”, vermoedt zijn kleinzoon. “De oorlog was op dat moment op z'n hevigst. De Duitsers lieten hem niet meer gaan, omdat de Amerikanen in het zuiden oprukten, de Russen vanuit het oosten kwamen, en bij Arnhem het Engelse front lag.” De Duitsers vreesden dat gevluchte gevangenen zich zouden hergroeperen voor een aanval tegen hen..

Bron en lees meer op: www.trouw.nl