Johannes Prins, geboren op 17 september 1901 te Dokkum, overleden op 19 september 1944 te St. Nicolaasga, zoon van Sipke Prins en Grietje Jeltema. Weduwnaar van Johanna Agnetta de Bast. Later gehuwd met Els Jagersma.

Johannes Prins werd gearresteerd op 9 september 1944 te Veenwouden samen met de stationschef Berend Julius. Beiden zijn daarna overgebracht naar het SD-bolwerk Burmaniahuis in Leeuwarden voor verhoor. Als represaille wegens sabotage op de tramlijn tussen Sint Nicolaasga en Lemmer zijn Johannes Prins en Berend Julius gefusilleerd.

K.P. dwong tramtreintje tot stoppen

Van „Dolle Dinsdag" mogen wij hier in Friesland in vergelijking met andere delen van ons land betrekkelijk weinig gemerkt hebben, de spoorwegstaking beroerde onze provincie evenzeer. De Friese spoormannen gaven spontaan gevolg aan het stakingsbevel. De dag na afkondiging van het stakings-parool reed er alleen nog maar een tramtreintje, maar de K.P. greep in en dwong deze tram bij St. Nicolaasga tot stoppen. De passagiers werd order gegeven uit te stappen, de vuren werden gedoofd en het personeel werd in niets aan duidelijkheid overlatende taal te kennen gegeven voorlopig maar „op vakantie" te gaan.

Helaas had dit incident verschrikkelijke gevolgen. Als vergelding namelijk werden door de Duitsers op 19 september onder St. Nicolaasga drie mannen neergeschoten: Berend Julius en Johannes Prins uit Veenwouden en het K.P.-lid Johannes Gaastra uit Sneek, die enige dagen tevoren met bezwarende papieren op zak in Harlingen gearresteerd was.

Alleen in Leeuwarden — aldus drs. IJ. N. IJpma in het boek „Friesland annis domini 1940— 1945 — moesten niet minder dan 650 in actieve dienst zijnde spoorwegmannen worden verzorgd met daarboven nog een groep van ongeveer 450 gepensioneerden, want ook de pensioenen werden in onze provincie doorbetaald in tegenstelling tot enkele andere delen des lands.

Het totaal benodigde bedrag per maand bedroeg circa 80.000 gulden, welk bedrag in verband met Kerstgratificaties in december 1944 zelfs opliep tot een ton. Deze bedragen gingen de draagkracht van het Nationaal Steunfonds te boven, zodat de landelijke organisatie moest bijspringen. Deze zond op een gegeven ogenblik een afgezant met 150.000 gulden naar het Noorden! Overigens droeg Friesland zelf al het mogelijke er toe bij om de staking te doen slagen. Een eerste geldinzameling ten behoeve van het N.S.-personeel bracht in het district Dokkum bijvoorbeeld 125.000 gulden op. Drachten financierde het hele tramverzet, wat ruim 427.000 gulden vergde.

Zie ook: www.frieslandzoalshetwas.nl