Evert Sijbesma, melkventer, geboren op 18 mei 1918 te Tzummarum, overleden op 14 april 1945 te Noordbergum, zoon van van Jan en Anne Sijbesma

Evert is begraven in Tzummarum op 19 april 1945 in een kerkelijk graf, dat eigendom van de familie is en dus niet onder de zorgen van de Oorlogsgravenstichting valt. De Stichting Friesland 1940-1945 neemt de kosten van het graf voor zijn rekening.

Dood van een verzetsman

Negen uur ’s avonds, Noord Bergum. BS-aanvoerder Wim van Oosten wil versterking van de groep Bergum om het Toutenburg-bos uit te kammen. Teade Kingma wordt naar Bergum gestuurd. Als Teade terugkomt, ziet hij geen wachten meer staan bij de boerderij van Oostenbrug. Hij ziet koerierster Griet van der Meulen met een schaal water van de regenbak komen.

Binnen in de woonkamer van de boerderij ziet Kingma een tafereel dat hij nooit zal vergeten. Zes verzetslieden staan verslagen rond twee lichamen op de grond. Evert Sybesma uit Tzummarum, in de groep bekend als Bouke Kingma, is er slecht aan toe. Hij is door een kogel geraakt. Tjalling Talma uit Feanwâldsterwâl is geraakt in het linkerdijbeen. Talma en Sybesma hebben op wacht gestaan op de dam voor de boerderij.

Toen drie fietsende Duitsers, met daarachter een auto met soldaten, kwamen aanrijden is Talma naar binnen gerend om Wim van Oosten te waarschuwen. Die heeft opdracht gegeven aan de wachten om zich terug te trekken. Maar toen Talma weer kwam werd al geschoten. Rennend naar de dam heeft hij geprobeerd te vuren, maar zijn stengun weigerde. Een Duitse kogel sloeg hem tegen de grond. De anderen die naar buiten kwamen, konden de Duitser enkel nog achterna schieten.

Evert Sybesma hebben ze bloedend bij een van de hekpalen op de dam gevonden. Nu zijn jongens onderweg om dokter Poppinga te waarschuwen. Maar het duurt lang. Dan wordt besloten de vrouw van dominee Van der Wal van Quatrebras te halen. Zij is verpleegster geweest. Dominee komt ook mee. De zwaar gewonde Evert Sybesma is bij kennis en vertelt aan de dominee dat hij de volgende dag belijdenis van zijn geloof had willen doen, nu de bevrijding daar is. Hij zegt dat hij dat nu niet meer op aarde kan doen, „mar moarn sil ik by Him wê-ze”.

De woorden en de berusting van Sybesma maken diepe indruk in de kamer. Dokter Poppinga is nog niet verschenen. Teade Kingma gaat er op uit om dan maar dokter De Groot van Veenwouden te halen. Op de terugweg worden Kingma en De Groot aangehouden door Duitsers, maar het gaat op het nippertje goed. Als dokter De Groot en de inmiddels ook aangekomen dokter Poppinga Talma behandelen, horen ze buiten de boerderij geratel van wagens en paardengetrappel.

De lamp wordt op de grond gezet en iedereen houdt zich muisstil. Angstige spanning wanneer de groep Duitsers voor de boerderij stilhouden. Er klinken laarzen op het pad naast de boerderij. Gelukkig halen de soldaten alleen maar water uit de put en even later zet de stoet zich weer in beweging.

Als Kingma tegen drie uur in de nacht van de wacht voor de buitendeur terugkomt, hoort hij dat Evert Sybesma is overleden. Tjalling Talma zal die zondag naar het noodziekenhuis in Bergum worden gebracht. Daar zal zijn toestand opeens veel ernstiger blijken dan vermoed. Talma overlijdt in de loop van de middag aan zijn verwondingen.

Zie ook: books.google.nl