Feike Reitsma, geboren op 28 juni 1907 te Pietersbierum, overleden op 12 maart 1945 te Rotterdam, zoon van Anne Reitsma en Sijke van der Heide. Gehuwd met Elisabeth Anna van der Veen.

Feike Reitsma, geboren 28 juni 1907 te Pietersbierum (Fr.). Gearresteerd te Den Haag, 5 maart 1945. Gefusilleerd te Rotterdam, 12 maart 1945.

Feike, zoals hij steeds door zijn vrienden en medewerkers werd genoemd, was de laatste jaren van zijn leven, als rechercheur werkzaam aan de afdeling „Vermissing Distributiebescheiden" van de Economische Dienst der Haagse Politie.

Zij, die het karakter van Feike kenden, wisten dan ook, dat hij zich spoedig zou verzetten tegen de door de bezetter genoemde maatregelen. Zijn christelijke levensbeschouwing, zijn grote vaderlandsliefde en sociale gevoelens, waren dan ook oorzaak, dat hij zich geheel gaf aan het actieve verzet.

Door zijn werkzaamheden aan genoemde afdeling stond hij dagelijks in contact met de diverse distributiebureau en met de afdeling „Bevolking" te 's-Gravenhage, waar hij spoedig contact opnam met de daar werkzame ambtenaren, die tevens werkzaam waren in LO-verband.

In 1943 was de aandacht van de Haagse Documentatiedienst reeds op hem gevestigd en werden zijn gangen gedurende enkele weken nagegaan. Doch bijtijds gewaarschuwd door een brigadier van het Hoofdbureau van Politie, was Feike op zijn qui vive en de Documentatiedienst kreeg geen kans.

Feike verzorgde tal van onderduikers, voorzag hen van de nodige bescheiden en financiën en vervoerde hen, onder de meest moeilijke omstandigheden naar voor hen veiliger schuiladressen, terwijl in zijn bescheiden woning nog een plaatsje voor één hunner was.

Doch niet alleen de verzorging van onderduikers, ook de spionage had zijn bijzondere aandacht, terwijl verscheidene inlichtingen, ten behoeve van de illegaliteit, door hem werden verstrekt. Kortom, op Feike was te allen tijde te rekenen.

Nooit zal ik de dag van 5 maart 1945 vergeten, toen Feike mijn huis verliet, om enkele bescheiden voor mij te halen, die ik dadelijk nodig had. Ik hoorde nog zijn laatste woorden, toen hij zei: „Over een goed half uurtje ben ik terug", toen niet vermoedende dat dit de laatste woorden zouden zijn, die ik van hem zou vernemen.

Juist dit half uurtje werd hem noodlottig, hij werd in perceel Javastraat 44 alhier gearresteerd door leden der landwacht en met meerdere arrestanten overgebracht naar de landwachtkazerne aan de Frederikstraat. Kort daarna werd hij overgeleverd aan de SD en ingesloten in het Oranje Hotel te Scheveningen en op 12 maart daaropvolgend, in verband met de represailles voor Rauter, te Rotterdam gefusilleerd.

Voor zijn weduwe, die met hun zes jonge kinderen moest achterblijven, moet het een grote
troost zijn te weten, dat Feike thans juicht voor Gods troon.

Feike, jij die door je zelf op de achtergrond te stellen, juist blijk gaf, dat je Vaderland en je
landgenoten op je konden rekenen in tijden van gevaar, jij zult bij je vrienden steeds in herinnering blijven, mede door je vastberaden en sympathiek karakter.

1947: Weekblad 'De Zwerver'

GEERT.